Alle inzendingen over melkboer OR vak OR geschiedenis

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Hoe leert u hem in buurmans tuin te schijten En kleine stoute kindertjes te bijten En hoe laat u hem op de melkboer los? Wanneer u antwoord weet op dit soort vragen Zult u met glans voor uw examen slagen.…

De Kaaspiet geeft de melkboer zo’n verdriet Dus wordt het Bruine Negerzoenenpiet!’…

was en plas, huisje netjes erg clean melkboer acht me een heuse queen. bloedend hart om verdriet van zoon schattekats bak rein en ook schoon. verdriet of niet, strak in het pak supervrouwen onbestaand? ....... even vet onderschat ......... alles mag!…

Als je "vroeger" toen ze klein waren, op "bedtijd" was aanbeland, was 't een hele toer om ze er te krijgen, want... de één moest nog huiswerk, de ander nog spelen, en nummer drie moest altijd d'r blaadje nog éven uitlezen. Dat blaadje werd een hoofdstuk en als ze de kans kreeg, 't halve boek, maar als ze dan uiteindelijk lagen en…

water haar gezicht spiegelend toont aan mij de minnaar Dat de rozen haar lippen stelen De kiezels haar voetstappen hebben opgeslagen Haar ogen zijn door de wolken bewaard Haar neus door ambrozijn herkend Haar smaak door honing gegeven aan bijen die doorvliegen tot zij het paradijs bereikt hebben Het is dat dat er is Anders zou je nu geschiedenis…

Hier en daar een dorpsgek vecht nog zijn eigen oorlog, leunt nog tegen zijn leeggeruimd toneel van de wereld en wacht nog op volgende week betere komedianten. ------------------------------------------- Uit: 'Verzamelde gedichten', 1983.…

De leraar droeg een harnas. Zwaaide met een goedendag. Niemand zei iets terug. De ophaalbrug bleef omhoog. Een leerling op de uitkijk gebaarde. Pek en veren stonden klaar. Net op tijd kon de ridder ontsnappen. De bel, weer een lesuur voorbij.…

ze strelend over zachte tijden of stelt ze de heimweefabriek in werking bij vlagen stuurt ze ons een bericht en zet ons - onverhoeds - terug in de geschiedenis die we achterlieten onze oren: zij kunnen niet vergeten…

wij merken het nauwelijks nog op passen snelheid aan andere weggebruikers aan en proberen zolang het gaat een beetje bij te blijven geen tijd rest ons om in het geheugen te zoeken naar dat wat ooit is geweest 'geschiedenis verwijderen' staat er ergens op extra achter internet opties...…

De brief die niet werd verstuurd en die ik terug vind in een jas, een warme, met op de rug een winkelhaak. Ik herinner mij dat schrijven noch waaraan ik haperde, behalve dat ik je niet meer schrijf, om antwoord dat uitbleef kwaad. --------------------------------------- uit: 'Zen uit eigen werk', 2005.…

Alles is geschiedenis Ons bestaan en leven Bekende paden en Onbekende wegen Gaan hand in hand Liefdes gaan uiteen En komen samen Bouwen bruggen In een ander hart Liefdes sterven nimmer Zijn een hoofdstuk in de tijd Toen nog jong en onervaren Nu veel ouder en wat rijper Is er heimwee naar wat was Verlangen naar wat komt Maakt het…

De tijd is als een mooie vlinder Oudheid is als een stofdoek met mooie kleuren Zo interessant als een Egyptenaar in de tijd van Karel V Als een klok met jaren als cijfers…

we grasduinen door onze kleine grote geschiedenis als een vloed mieren worden we gedreven door een onstuimige zee van herinneringen die heen en weer beweegt door de snelheid van onze woordenvloed soms proeven we in die grote kleine geschiedenis de smaak van gal als een steile met ijs bedekte oever opdoemt en de stroom haar…

Ondanks mijn zeer gezonde levensstijl, heeft ziekte mij tegen de borst gestuit. Ik red het niet met wat groente en fruit. Ben geestelijk een uitgewrongen dweil. Nadat men mij de uitslag had gezegd, heb ik nogal wat traantjes weggepinkt. Mijn gezonde lichaam heeft mij verlinkt. Hieraan helpt geen biologisch gerecht. Ofschoon ik er behoorlijk…

Victor Hugo, een beetje vrij vertaald: “Geschiedenis wordt altijd weer herhaald.”…

De tijd is als een mooie vlinder Die vliegt van bloem naar bloem Over het pad van gebeurtenissen Het pad dat leeft De geschiedenis is als een stofdoek met mooie kleuren Kleuren die dwarrelen voor je ogen als schitterende sterren Een raadsel met antwoorden Die zich bevinden in ons verleden Een klok met jaren als cijfers Zo interessant dat…

opa, ja pippa opa, geschiedenis, wat is dat eigenlijk Pippa, luister, dat ga ik je nu vertellen wat gisteren is, is vandaag geschiedenis en wat is geschied, is alles wat geweest is het 'nu' staat altijd brutaal voorop ook al las je deze tekst zo-even nog op geschiedenis is ook wat je ooit hebt beleefd niet dat je dat later nog allemaal…

Bijna twaalf uur, de avond naakt, daar is ie eindelijk...Klaas Vaak.…

onechtheid van het denken met de gesluierde waarheid voor ogen die ik in een onafhankelijkheid las, in spaties tussen het praten en het zwijgen creëert een grootsheid van het onbevlekte woord, verdwalen we in een ongebleekte zekerheid, verscholen teksten zonder geluid tot aan de oude horizon, die steeds verder reikt dan de realiteit en vaak…

Hoe vaak zal alles nog komen hoe vaak zal alles weer gaan bij al deze kleine vragen wil ik soms even stil blijven staan.…

Wie arts wil worden geeft men echt geen mes Waarmee hij het beroep mag uitproberen En je moet in de rechten afstuderen Voor je een stem krijgt in het strafproces. Maar het staat je wel vrij om als student Meteen te doen alsof je leraar bent.…

Zij vond weer zich zelf, zich zelf als zo vaak, kreunend vond zij weer zich zelf, zich zelf als zo vaak.…

Zij zocht weer zich zelf, zich zelf als zo vaak. Kreunend vond zij weer zich zelf, zich zelf als zo vaak.…

hoe vaak moet je doodgaan om zeker te weten dat de liefde blijft hoe vaak door verdriet gaan opnieuw weer verliezen je goede geloof afleggen je kind-zijn je bewust zijn het missen van zovele kansen je bergen ambitie je belangrijkheid laten gaan van je kinderen warheen ze ook willen minder deel van hun leven kunnen zijn hoe vaak…

Hoe vaak gaan we het nog proberen? Hoe vaak doen we elkaar nog pijn? Hoe vaak nog het tij keren? Hoe vaak nog doen alsof we gelukkig zijn? Hoe vaak kan een hart breken? Hoe vaak word het weer geplakt? Hoe vaak nog om jouw liefde smeken? Hoe vaak de draad zomaar weer opgepakt?…

Deze nacht is een gevonden spoor waarlangs ik zoek naar een echo die ik volgen kan en die elke stilte weer laat beginnen met de schaduw die zijn eigen nacht zoekt en mij weer zal vinden zolang ik in elke zwijgende nacht verdwaal…

Hoe vaak is het al niet gebeurd in dit aardse bestaan dat ik mij vastklem aan het ongewisse terwijl de zekerheid dichterbij is met welke ogen kijk ik toch? op welke manier voel ik?…

Hoe vaak moet ik zeggen, dat ik van je hou. Hoe vaak moet ik roepen, dat ik op je bouw. Hoe vaak moet ik fluisteren, dat ik om je geef. Hoe vaak moet ik bewijzen, dat ik voor je leef. Hoe vaak wil je horen, dat ik aan je denk. Hoe vaak wil je zien, dat ik aandacht aan je schenk. Hoe vaak moet ik denken, Dat jij dat anders ziet.…

Vaak liep ze zomaar stil aan me voorbij alleen een vaag knikje, nooit een eens vriendelijk woord of een goedendag. Zag ook nooit een lach als ik haar zag toch hield iets in haar ogen mij vast, er was eenzaamheid en angst in verborgen.…