Alle inzendingen over mens in beeld OR verdriet OR leed

De holocaust is afbetaald met de staat Israël en Palestijns leed dat moet de denkende mens inmiddels toch wel inzien…

Was ik tactloos of brutaal, bracht ik iemand schade toe, vond ik iemands leed banaal of was ik even 'mensen' moe. Heer, dan help mij, kleine mens, wil mij leiden, wees mijn baken. Geef mij alsjeblieft de kans deze misstap goed te maken.…

Als een kunst verheven Een aquarel van tranen Glinsterend en zo zuiver Prachtig gevormde banen In emoties gevangen beelden Geven ware gevoelens weer Een tentoonstelling in het heden Gevoed door druppels oud zeer Een galerie vol trieste kunst Trekt bezoekers bij de vleet Mensen als een levende aquarel Tonen openheid van diep leed…

Mijn moeder staarde vaak de schrik van bang verleden luisterend naar het vervagen van een overronkend vliegtuig och, mijn vaders stem werd broos als hij over de oorlog sprak dan streden in zijn ogen tranen met onuitwisbaar rauwe beelden zij, en alle anderen met ervaring dat een oorlog het diepste draagt van menselijk leed zwijgen tijdens…

Stil staar ik voor me heen en denk aan alle leed en pijn kon iedereen maar gelukkig zijn. Een wereld zonder zorgen. Dat is mijn grootste wens voor ieder mens. dat al het leed zal verdwijnen. Maar we mogen een volmaakte wereld verwachten. Dat houd ik in mijn gedachten!…

Er zijn mooie maar ook verdrietige momenten waar je stil bij mag staan. Ieder mens maakt genoeg mee in een tijd waarin het allemaal zo snel gaat. Het leed kan verlies zijn van een geliefde die altijd zo dichtbij je heeft gestaan. Verdriet heb je, omdat je nu alleen verder moet. Mooie momenten zijn er ook vast en zeker geweest.…

ze stopte het verdriet dat onmeetbaar was niet in een doosje het kon daar niet ademen versteend zou het stikken van ellende verdriet moest leven hij kooide het leed als het dier dat hij temmen moest het gromde sprong tegen de tralies op razend vond het geen weg naar buiten verdriet moest dood…

In het klooster van las Huelgas In de biechtstoel zit de priester, Fluistrend spreekt zijn biechtelinge Van de wereld, van haar zonde. Nimmer zien des priesters ogen Wie hem toespreekt. Nimmer blikken In de wereld meer de vrouwen, Die het klooster heeft begraven. Aarzlend spreekt de mond der nonne Van haar liefde voor een koorknaap, Die…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Een mens is maar een mens, meneer en vér van een machine. Hij is veel fijner als een veer en kan verdrietig grienen. Een mens is stil in vreemd verdriet en blij in diepe vreugde. Hij luisterlacht maar hoort en ziet hoe vaak er iets niet deugde.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Als er een God zou zijn dan hoefde ik dit niet te schrijven, zoveel leed, verdriet, pijn... Een storm raasde over land, vermorzelde de dijken, deed vluchten iedereen, het eerst gingen de rijken, als laatsten de mensen zonder geld, uit de sloppenwijken...…

Het verschil tussen vreugde en verdriet is dat: wat je juist niet ziet. Echter de beelden op het vlies, zijn schokkend haast irreëel, de vreugde verdwijnt want het verdriet is teveel!…

troosteloos zinloos eindeloos dit verdriet niet echt zonder schijn moedeloos mateloos spoorloos bij zoveel leed blijft zelfs de dichter woordeloos…

je moet er doorheen maar het is zo gemeen, ik hoor een kreet zo vol van leed! ja, ik heb verdriet want leven zonder jou, kan ik 'nog' niet!…

Buiten Raast De wind Om het huis In jou Mijn kind Een nieuw begin Een wonder Lief en leed Delen Verbinden Groeien Mens Worden…

Het lijkt misschien wel zo te zijn Maar ach, als jij maar wist De knopjes zijn niet voor mezelf Ik uit hier ook geen klachten Ze zijn juist om een zeer lief mens Haar lijden te verzachten Want ze kan het ook niet helpen Ze is maar een patient Je zou ook voor de knopjes gaan Als jij haar had gekend Zo lief en ook zo vrolijk Levenslustig op…

Hij bleef maar janken de koning der Franken toen Frank uit de mode raakte en Per als naam furore maakte. Hij zag de bui al hangen met zijn appelwangen als hoogste aller heren aanstaand koning der Peren…

Als ik zo stilletjes zit te denken dan weet ik weer waarvoor ik alles deed ik heb voor vele dingen moeten vechten maar was niet de enige die leed. Vele mensen hebben me bijgestaan en voelden mijn verdriet en pijn zonder hulp en steun van hen zou ik nooit meer zo gelukkig geworden zijn.…

je bent verdrietig met daaraanvolgend een dikke traan het loopje naar het monument maar Hij zal met jou meegaan naast het looppad op de graszoden daar was het oneindig leed rechts de zeer droevig uitziende foto's opdat dit nare gebeuren geen mens ooit vergeet jij hebt veel gezegd door de prachtige krans hiermede…

stem van een mens antwoord ik half in hem en half in mij er is meer dan ruimte genoeg…

dat ik een leven heb gehad leed beitelt traag de diepe rimpels tot op vandaag plezier en verdriet liggen zo dicht bij elkaar lachen en wenen bieden iets een onvoorspelbaar... levenslied want in het leven is het altijd geven en nemen alleen ongevoeligen verstaan dit niet!…

Verdriet maakt ook dat we emotioneel groeien, Om na een tijd weer op te bloeien. Verdriet maakt een strijder van een mens, want we vechten er tegen heel intens. Verdriet doet een ieder altijd pijn, Maar we weten dat er ook goede tijden zijn.…

een luisterend oor en verder is het wachtend wachten Wat méér kan ik als moeder doen dan er gewoonweg voor haar zijn samen lief en leed te delen haar bijstaan in alle leed en pijn.…

Ik veegde mijn verdriet weg omdat jij liever Dr. Phil wilde kijken jij had al genoeg te doen met andermans leed daar kon ik echt niet bij dat zou zelfs jou te veel worden…

knabbelt aan haar leden zij wil het niet maar de tranen vloeien zij snikt voelt zich vertwijfelt alleen met haar verdriet de bui waait over en pijn verdwijnt rustig haalt zij adem…

Niemand heeft het in de gaten niemand wil het ook maar zien niemand heeft een schouder over en wil me helpen bovendien Troost is ver te zoeken verdriet hoopt zich op het verscheurt mij van binnen heeft zich genesteld in mijn kop Voorbijgaand leed?…

Wat droefheid, wat verdriet, wat leed komt mij nog aan, In dees mijn wintertijd, die haast zou zijn gedaan! Wanneer ik overdenk èn ’tgeen ik was vóór dezen, En wat ik, tot mijn smaad, moet tegenwoordig wezen; Wanneer ik mij bezie in dees mijn hoogste nood, Mijn lijden is te zwaar, mijn ongeluk te groot.…