Alle inzendingen over mensheid OR liefde

Hun wereld ligt weer open De hond en baas verbindt Als voorbeeld voor de mensheid wat alleen op liefde kan uitlopen!…

Jaren gaven mij vertrouwen en geloof in hoge macht die als ik bid de woorden voegt bij een universele kracht welke over de aarde waakt als liefde in de mensheid daalt verweven tot onbreekbaar lint alle volkeren samenbindt dus draai ik hoopvol elke rol nauwgezet een aantal keren geef mijn gebed mee aan de wind verlangend dat het vrede…

pure liefde die om ons heen vliegen……

Een moment van bezinning laat ons weten Dat we niet alleen bestaan Om het leven dat we leiden Aan ons voorbij te laten gaan Het is ons gegeven om te leven In de juiste zin van het woord Zodat de mensheid kan groeien Totdat het beloofde hen gegeven wordt…

het wonder der realiteit een glijdende schaal tussen de uitersten in alle schakeringen beweegt zich de mensheid…

Zonder te vechten als laatste overgebleven Verdwaal niet in heidense rituelen Geen afgrond waar ik doelbewust op afsteven Ik dunk me heer en meester net als zovelen De kudde zal ik niet braaf volgen Ik steek boven het koren uit Mijn theorieën laten alle betrokken partijen verbolgen Theologie en wetenschap spelen niet genoeg klaar, we hollen…

Het schamen voor gedrag van soortgenoten Pijn ervaren anderen aangedaan Verdriet voelen te zijn verstoten Zo talrijk alleen staan Het niet verspillen van water uit de kraan Het kruipen door ingebeelde goten Het restje ziel wordt afgestoten Thuisloos zal het beter gaan Gevangen in mijn eigen vrijheid De schaduw houdt me uit het licht Waarheid…

Het is niet persoonlijk wanneer het tegenzit ofschoon ik verstandig leef want we doen alles samen in de karmamixer van driften en deugden en van moment tot moment veranderende omstandigheden Mijn leven duurt te kort voor een eigen karma dat komt later pas als een druppel in het brouwsel uit de karmamixer meer ben ik niet onbelangrijk…

Daar moet de mensheid met alle middelen tegen ten strijde trekken, teneinde de moeder en het huilende kind een toekomst te geven, dat de vader levend terugkomt om zijn gezin aan het gevaar te onttrekken, en dat de mensheid in vrede met elkaar kan leven.…

We zijn een optocht van ons allemaal samen -- ieder, één voor één.…

Een heuveltje in het landschap deze leistenen daken van de boerderij onder de hoge rug en de ronde bil langs de Oude Landweg Moet je een stedeling zijn zoals ik om de schoorsteen te laten roken en de beelden in elkaar te schuiven tot mijn eigen naakte lichaam op een schapenvacht voor de open haard wachtend op liefkozingen van mijn man…

Zolang we kunnen lopen we rondjes met elkaar de jongsten in de buitenbaan maken meters en leren veel krijgen steeds meer stokjes aangereikt verhalen waarheen we op weg zijn een finish waarna niemand meer hoeft te rennen hand in hand zullen we verder wandelen zullen we in vrede leven zullen we allemaal winnaars zijn geen estafette meer…

U heeft Zich van ons mensen afgewend Daar wij Uw wereldbol te gronde richten, Zo wist de paus uit Uw naam te berichten, Maar zelf vind ik het toch een raar moment: Al vele eeuwen lang, o Here God, Maakt Adams kroost Uw scheppingswerk kapot.…

Als mensheid zijn wij toch sinds de dageraad der schepping (c.q. onze vroegste paleozoölogische primatologische voorgangers) begiftigd met een gestalte zoals daar zijn hoofd, romp extremiteiten en organen dewelke vorm heeft kunnen geven aan het ontstaan van leven... Dat is, me dunkt, de waarheid over Eva...…

Ooit was de liefde bedoeld voor de lust maar tegenwoordig consumeert de mensheid anders massaal en met grootse gebaren beginnen ze oorlog met al zijn gevaren geen dichter zal na afloop nog naar zijn navel staren ooit was de lust bedoeld voor de liefde maar tegewoordig beredeneren we anders met de natuur naar de knoppen voor groei niet…

van de nacht zondig door de diepste liefde.…

Als op de wereld het Paasfeest begint en de mensheid zich op zijn bestaansgronden bezint; wil men zich telkens afvragen gaan of dit de weg is van het menselijk bestaan.…

Er is geen toekomst meer Geen heden of verleden De mensheid heeft zijn taak volbracht Zijn laatste strijd gestreden Wat overblijft is alles wat hen rest Gedachteloze stilten, in oneindig grote cirkels De macht, door de mensheid nooit aanschouwd Heeft door wraak, hun toekomst omgebouwd Het leven zoals wij dat kennen, zal noot meer bestaan…

Podium voor de wereld Voor het podium stond de mensheid Ze waren er allemaal Ze wisten dat het grote donker hen morgen zou opslokken Zomaar Zonder reden Met net zo weinig reden als de mensheid ooit was geboren De violist begon te spelen Alsof zijn leven ervan afhing Ook al was dat niet zo De blauwe aarde verdween snel en volledig…

Zowel de wappies als de schapen zijn slechts op eigen belang gericht Is er nog een herder met overzicht die de kudde bijeen kan rapen Want jouw verlangen en mijn belangen Zijn een heel klein onderdeel van een groter geheel…

Zonderling gedraagt zij zich, Corona Incognito als ongetemde roos Mysterieus en zonder blik of bloos In wilde drang haar weg gaande sub rosa Als schicht boort zich haar blik in mijne ziel Haar zoete glimlach en haar gouden lok Lang is de mijne, doch háár korte rok Is niet waarvoor de satan in mij viel Het zijn haar buitensporig grote…

ik schouw de wereld wat een teringzooi ik schouw de mensheid want daar komt het door ik schouw mijzelve ja, daar ligt de makke geen beginnen aan dus en derhalve ...…

God wacht in de schemering, Hij heeft een kaars in z'n hand en laat een traan vallen in het boek der wereld en mensheid.…

Je kijkt het aan en het borrelt van binnen Een stukje vreugde komt omhoog Je zou een liedje willen zingen Je ogen houden het niet droog Je voelt je een vulkaan van liefde Dat heeft dit kindeke gedaan Het was de mensheid die je griefde Maar je enthousiasme komt eraan!…

wereld vol haat, vol pijn, vol verdriet, zeeën vol tranen die de mensheid vergiet, hoofd vol herinneringen, ziel vol zorgen, geef me je hand, ik leid je naar morgen, naar een wereld vol vreugde, vol liefde, vol geluk, zeeën vol champagne, proostend aan een stuk, tot de bubbels je doen stijgen en je wazig ziet, het geluk was maar voor even.…

doen zij uiteindelijk geluk, liefde en vrede ontbloeien!…

Het is ongelooflijk Het is bizar En niet voor ons goed te begrijpen De mensen raken er van in de war ’t Is gewoon een wonder ondanks al dat jaarlijkse gedonder wordt het toch weer kerst en denkt de mensheid te begrijpen dat haar wijsheid nog zal rijpen en dan krijg ik van de hoogste kerkelijke baas te horen dat de mensheid is verloren…

Vaalblauwe ogen, waas vol waanzin heldere gedachten zijn wensen en zijn dromen vaalblauwe ogen waanzin in zijn geest wirwar van gedachten kronkelend in zijn hoofd de haat, de mensheid, het bestaan verschoppeling van het leven mensheid zo gemeen haat vol haat is wat hij voelt hart vol emoties daders van de pijn en wreedheid zal…

nog even dan lengen de dagen ik zie nu al licht, bij vlagen draag nog wel het vlies van ledigheid klevend aan mijn, onvoorwaardelijke, mensheid…

God dacht nog met trots allemachtig De mensheid te scheppen was prachtig Zijn zoon zei bedeesd Ik ben daar geweest Verknallen dat lukt hun reusachtig…