Alle inzendingen over metaalreuk

II Zij zit naast me, en ik aai ‘t gevlochten haar, ‘T hartstoch’telijk rood, voor mij gevlochten, blond; En ‘t gladde strijk ik gladder met mijn mond, En zijn metaalreuk ruik ik, diep en zwaar.…

. – Haar metaalreuk, de eeuw’ge, slaat Omhoog: hoe kort kuste ik ‘t roodblonde glad? En de onverschill’ge, die geen eerbied had, De wind, die deed wat ‘k wilde, O, hoe ‘k hem haat! – Vaak door de wildernis van ‘t leven floot Met giet’lingklank, een Waldvög’lein, de dood ‘T vertrouwd motief: Kom mee!…