Alle inzendingen over mezelf zijn OR problemen OR onzekerheid

steeds twijfelend, erg onzeker gevoelens waaruit ik besta diep verborgen ze verscheuren mijn leven zo nadrukkelijk aanwezig doodop ben ik van steeds innerlijk te vechten kon ik mezelf maar berechten huilend met de wereld mee die op een antwoord wacht ik kan alleen maar geven een onzekere lach zoeken naar vrienden doe ik niet meer…

Uit duizenden Zo op het oog Ontelbare achterlichtjes Hier naamloos verzameld Op Groningen Centraal Ken ik zelfs mijn Eigen niet, toch is het Mijn toekomst die hier Voor me ligt, maar, Weet je, door de waas Van anonimiteit zie Ik haar niet Groningen, Centraal Station, september 1978.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Je kunt met mij praten, vertel je probleem En, weet je, ik zal je dan zeggen, Dat "jouw probleem" al bekend is bij iedereen Je hoeft het alleen zélf nog maar te zeggen...…

misschien helpt het mezelf minder te kwellen toch durf ik het niet aan daar kan ik mezelf soms echt om slaan alles voor jezelf houden schept dat ooit vertrouwen?…

Wanneer de muizenissen komen kan ik toch beter naar de vijvers gaan en kijken naar de ganzen, naar de eenden die daar in vrede bij het water staan of duiken in de koele plassen waar waterplanten groeien zonder tal alsof er nergens oorlog, nergens vete ook maar heel even ons verstoren zal. Ik ga nu maar meteen, eer muizenissen gaan groeien…

Ik staar al uren naar mijn lege glas De wereld is vergeven van problemen Ik wou dat daar een oplossing voor was Ach, waarom zou ik zelf niets ondernemen Bedenk ik wel eens met een zwaar gemoed De wereld is vergeven van problemen En er is niemand die er iets aan doet Zo diep zijn wij als mens dus al gezonken Bedenk ik wel eens.…

Ze heeft een man en vier kinderen al zesentwintig jaar getrouwd waarvan zestien gelukkig en de overige deelde ze met twee Ze weet wat ze doet en toch gaat ze door want zonder die tweede denkt ze "niet zichzelf te kunnen zijn". Ze weten het allemaal de kinderen en hebben zich verzet en toch ze is moeder en kreng Haar man heeft gewanhoopt…

loop op blote voeten door het droog en natte zand Luister naar de vogels die je daar zeker ziet en hoor wat zij daar zingen het is geen vrolijk lied Waar is je lach gebleven je humor en je gein Het stralen van je ogen ik zie alleen maar pijn Laat je zachtjes drijven op de golven van de zee je door het water overspoelen en geef je problemen…

Ik staar al uren naar mijn lege glas De wereld is vergeven van problemen Ik wou dat daar een oplossing voor was Ach, waarom zou ik zelf niets ondernemen Bedenk ik wel eens met een zwaar gemoed De wereld is vergeven van problemen En er is niemand die er iets aan doet Zo diep zijn wij als mens dus al gezonken Bedenk ik wel eens.…

Ze zijn daar weer ineens: problemen! Je weet je nergens meer en niets kan je nog raken want enkel dàt trekt alles aan en doet je adem bijna stoppen. Maar wacht, er komt ook weer wat licht van mensen die echt willen helpen; dus sla niet zomaar deuren dicht, en laat je niet eronderdoor gaan.…

Woorden mogen geen woorden zijn Geen geur van herfstlicht smaak van blauwe rozen of klank van champagne Woorden mogen geen woorden zijn En toch schrijf ik Ik ben wat ik mijzelf toedicht…

met het leven maar wat ik nog wil zeggen heb je nog heel even ik heb geen probleem met het lezen van een boek gewoon lekker op de bank of in de stoel, daar in de hoek ik heb ook geen probleem met het luisteren naar muziek liefst harmonische klanken keiharde geluiden maken me ziek er is ook geen probleem met mandala’s kleuren dat…

bergen vormen pas hindernissen als je ze wil gaan beklimmen…

Als je niet weet wat je moet doen en er onzeker over bent, laat het dan eerst bezinken, voor zover het tot de mogelijkheden behoort. Je loopt met een raar gevoel van binnen, opwellende tranen. Hoe nu verder.... je weet het niet. Neem de tijd, voordat je erover wilt praten. Ieder mens kent problemen.…

Mezelf verwoest en de anderen ook Nooit mezelf Van een naam voorzien Slechts een uiterlijk Een mooie kop Narcissus Daaronder de leegte…

Onzeker, misschien ook verlegen. Ik denk aan hoe het was en hoe het worden gaat. Elke seconde, elke stap, elke maat. Stap na stap kom ik verder Het gaat bijna vanzelf. Stap na stap ben ik gelukkiger en dichter bij mezelf.…

Om samen met mijn onzekere ik tegen mij te spelen. Alsof er iets is dat er word gezegd alleen wel in delen. Dus zoek ik daarvoor naar een realistische reden. Niet dat het iemand anders echt kan schelen. Ik ben dan ook de enige die dit blijkt te beleven. Want het is mijn gevoel dat me kwelt onder de leden.…

als ik voor de spiegel sta dan zie ik iemand die ik niet ken maar als ik dan naar buiten ga dan weet ik weer wie ik ben daar zijn mijn vrienden ze geven mij een goed gevoel zij kunnen het beste in mij vinden en weten altijd wat ik bedoel en als ik dan kijk in de spiegel dan zie ik mezelf nee ik hoef niet meer te liegen ik weet weer wie…

je, Ga door het licht, Er valt een ster uit mijn droom Ik ben stil, Sluit mijn ogen, Er valt een blaadje van de boom Ik voel je, Zwijg de woorden, Er valt een streling uit mijn mond Ik ben blij, Keer naar de zon, Er valt een traan op de grond Ik mis je In de stilte van de sterren In het zacht gekleurde licht Ik mis je … in mezelf…

Ik weet het niet Ik zoek, in de duisternis van mijn weten Vind ik van alles Behalve mezelf Wie ben ik? Vraag ik elke dag opnieuw Staand voor de spiegel kijk ik mezelf in de ogen Maar ik zie niets Blind Je kent me niet Niemand kent me Een masker klemt Mijn hart doet pijn Breekt elke dag Wie ben ik? Niemand……

is dit dan het beste Op papier Niemand die me kan helpen Me kan troosten Behalve ikzelf Moet ik het daar dan mee doen Met mezelf Ik wil niet zo sterk zijn Ik wil dat iemand me omarmt Voor me zorgt Me beschermt Nog nooit was ik zo alleen Ondanks vrienden om me heen Wat moet ik met mezelf…

… ik wil leven beweging … iets doen veranderen … (sta) open niet storen, ik ben even in mezelf waarom haast toekomst is nu ga tegen de tijd in waar is onze menselijkheid…

Maar ik wil vooral mezelf zijn met jou.…

stellige scribenten fervente columnisten vervelende communisten soldaten in tenten presentatoren die alleen zichzelf horen tanks aan het front jeuk aan mijn kont ik ben even mezelf aan het beleven…

van zich horen ik weet het wel ik heb je wel gehoord het liefst houd ik mijn handen over mijn oren mijn handen voor mijn gezicht dan moet ik er niet naar kijken en toch houdt niets of niemand mij tegen - of het nu stappend of zittend is- verder te leven het dwingt mij mijn innerlijke rijkdom uit te breiden en verder te graven in mezelf…

Maar wat ik beter kan dan ieder ander is mezelf zijn. Uiteindelijk is dat alles wat je kan doen, toch? Goed werk doen door dat te doen. Goed werk doen door mezelf te zijn, jezelf te zijn. Dat is werkelijk alles wat ik van mezelf vraag.…

Als ik thuis ben neem ik plaats in mezelf en zoek daarvoor mijn mooiste plekje waarin ik heerlijk onderuit lig zo is thuis zijn dalen en landen in mezelf, is er geen ander en geen andere tijd.…