1677 resultaten.
Wiegenkind
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 227 Dromend op geboortegrond
uit Syrië of Nederland
kijken kleine ogen rond
in het grote mensenland
Spelend met zijn knuffelbeer
zonder olie, geld of macht
wacht een mensje klein en teer
tot zijn flesje wordt gebracht.…
O DAT VOORJAAR
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 lopen door de wei
en of de buurt het ziet of niet
daaraan heb ik echt schijt
ik ben gewoon even hemelsblij
mag het verdorie – dit mooie feit
presenteert zich hier op zijn manier aan mij
het voorjaar zie ik worden voorbereid
ik ben klaarwakker mijn zin in alles is er weer
mijn vrouw herkent in mij die ondeugende rakker
die stoute ouwe knuffelbeer…
Altruïstisch?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 40 Ze heeft geschoolde ouders en
een blanke blond gelokte pop,
dat wreekt want haar huid is getint
ze kwam van overzee als adopté
haar klas - en leeftijd genootjes
verhaalt ze dat alleen mensen
in kleur en uiterlijk verschillen
maar van binnen stroomt het
zelfde bloed, net als zaagsel
van ieders knuffelbeer al is
die meestal geel, maar…
FLASHEN
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 206 straattaal
Als ik droengoe ben
en oso skraffa
als ik ga slanging
dan ben ik een beckenbauer
cutty ranks
smocho standaard
stamma ja stanko
ye kot vonk
yo tjappie
ye hossel n wittie daaie
ja walla ik ben een wakka mang
als ik ’t standaard denk
heb ik no spang
normoelulu heb ik n pitt
dan is t ordes
gi wan pingi
nan da yo
op een feest…
Wij hebben niets geleerd.
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.156 Ze vertrapten haar knuffelbeer
en wierpen het kind in de gracht.
Wij keken toe, wij hebben niets geleerd.…
Wij hebben niets geleerd.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 201 Ze vertrapten haar knuffelbeer
en wierpen het kind in de gracht.
Wij keken toe, wij hebben niets geleerd.…
Jij en jij alleen...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 450 Jij hebt de schouders,
waarop ik huilen mag,
jij hebt het geduld
waar ik op bouwen mag,
jij luistert als ik praat,
jij, die altijd naast me staat.
Jij hebt die wijde armen,
waar ik in wegkruipen kan,
jij mijn maatje, mijn eega,
mijn echtgenoot mijn man.
Jij hebt de liefde,
die ik nodig heb,
die liefde is wederzijds,
zo is…
Mijn kind
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 185 Je doet je ogen open,
één voor één
en slaat me gade.
Ik doe mijn ogen toe,
één voor één
en ga te rade.
Ik zie je zo heel veel beter,
intens leef ik met je mee,
jouw levensloop, mijn replay.
Je vallen en opstaan,
je vreugde en verdriet,
je glimlach en je traan
Jouw leven, mijn bestaan.…
Dankbaar
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 415 Dankbaar voor deze twee
je neemt ze mee
je schenkt ze liefde, geeft ze liefde, aandacht en heel veel meer
elke dag, telkens weer, keer op keer
het verandert je leven, je raakt verweven
met elkaar, als gezin, tezamen
dat kan ik alleen maar beamen
je maakt herinneringen, voor nu, voor altijd,
gezamenlijk, je raakt ze niet kwijt
je waardeert…
Blaadjes
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 112 Ik zie de blaadjes van de bomen vallen
Dat geeft me verdriet
Want waarom lukt het hun wel om los te komen
Maar ik van mijn hoofd
Lukt dan weer niet
Vervolgens gaan ze bloeien
Krijgen ze mooie kleuren
En dan denk ik bij mezelf
Ik wil ook zo graag groeien
Maar nu ik erover nadenk
Denk ik helemaal verkeerd misschien
Ik moet het namelijk…
N-O-O-I-T!
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 244 Momenten van tijd in een
hier opengeslagen fotoalbum
De mooiste herinnering
in meervoud in mijn vitrinekast
Volop trots, in het licht, achter glas
momenten van ervaren
van toen en ooit hebben gedaan
Matroesjka's, Toetanchamon
bijzonder Portugees en veel Chinees
Beer in avondschemering
verzameld geheugen, zonder last
Vrijheid opent verhoogde…
Echo
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 267 Er klinkt een echo,
uit een ver verleden.
Mijn moeder roept mijn naam.
Ik zie mijzelf als kind… al hollend.
Roepende: “Ik kom eraan.”
Zo duidelijk versta ik haar.
Niet alleen de beelden zie ik dan,
maar ook het geluid is opgeslagen.
Haar stem, zoals ze vroeger riep.
Dat ik dát uit mijn herinnering putten kan.
Want ik ging wel eens zwerven…
lege straat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 langs deze rustige straat loopt men bedaard
in een leegte zonder woorden
een nette glimlach, stevig geplakt over niets
altijd maar de schijn ophoudend
het gaat goed met ons hoor…
er wonen geen kinderen meer in deze buurt
ze zijn allang weg, geen geroep of schaterlach
tuinen bloeien daarentegen eindelijk volop
de schommels werden verwijderd…
er zijn uren
gedicht
3.0 met 39 stemmen 22.378 Er zijn uren
Zonder jou. Soms. Misschien. Het is denkbaar.
Er zijn rivieren met oevers vol boterbloemen
Zonder jou.
Er zijn wegen zonder jou. Zijwegen, ongelukken,
greppels.
Vlinders zonder jou zijn er, distels. Ontelbare.
Er is mismoedigheid zonder jou. Laksheid. Angstvalligheid.
En er gaat geen uur voorbij,
Er is nog geen uur voorbijgegaan…
mijn wilde kinderdroom
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 263 ik weet wel een klein beetje
maar toch niet al te veel
wat kunnen jullie zagen
over sterren en heelal
het lijkt me wat te moeilijk
dat moet je mij niet vragen
ik had het soms wat lastig
met opletten en scoren
zo waren mijn rapporten
ronduit, meestal slecht
bergen en rivieren
lopen steeds aan mij voorbij
en ook geschiedenis…
mijn levenswijsheid
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 174 je past je aan
aan de waarden
van jouw levensidealen
je werkt je echt te pletter
in deze opgejaagde wereld
je neemt geen pauze
je neemt geen tijd
om te praten met mensen
van wie je echt wel houdt
mijn vader vertelde me eens:
jongen, in het leven is er maar één ding
wat echt van belang is
zaai zoveel mogelijk de liefde uit
want je oogst…
Jij was alles
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 668 Jij was alles
wat ik had.
Ik hield van jou
en jij van mij
We deden alles samen
Je ging
voor controle
naar het ziekenhuis
de uitslag...
je had weer kanker.
Ik kon niet verder
toen ik besefte
dat ik je los moest laten
voorgoed...
Je laatste nacht
oud op nieuw
om kwart voor 1
verliet je mij
De vrolijkheid
van het leven
is…
vrouw van tachtig
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 382 wie is die vrouw van tachtig
ze schrijft het blijft zo prachtig
haar lezen is een waar genot
echt, ik smeed hier geen complot
in stilte lees ik haar gedichten
zo laat ik ook mijn geest verlichten
mijn inspiratie slaat dan aan
kan ik ook terug wat schrijven gaan
ze is mijn held en toeverlaat
wanneer het soms eens moeilijk gaat
dan denk…
Waarom mama waarom
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.407 Waarom mama waarom
Het ging zo goed en zo leuk
Samen lachen, samen huilen
We lagen altijd in een deuk
Papa is weg gegaan
Heeft ons helaas verlaten
Wat heb ik je aangedaan
Nu kijk je niet meer naar mij om
Mag niet meer bellen en
Wil niet meer dat ik kom
Dit doet zoveel pijn
En het ergste is.....
Dat ik niet meer bij je kan zijn
Ik dacht…
Overgave
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 808 Er is een immens groot verschil
tussen overgave
aan een volledige levenstaak,
of toegeven aan kortstondige,
vluchtige en vooral oppervlakkige
verlangens, wensen en gedachtes.…
Missen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 358 Ik mis je, als was je mijn eigen vader,
als ik dan door al mijn
gedichten blader,
die ik voor jou schreef
weet ik
dat ik dankzij jou nog leef.…
Herfst in Amsterdam
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 191 Mocht jij
je ongelukkig uitdrukken
een lach waar een traan
meer op zijn plaats is
het is je al vergeven
jij bent een jonge toon
een nieuw verlangen
ik heb het al die tijd
geheim gehouden
maar jij ruikt
de herfst in Amsterdam
als een muzikale bondgenoot
de nevels en de ochtend regen
het verse brood bij het kanaal
een woordenzwerver…
heimwee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 133 mijn straat, toen leeg
is volgepropt met auto's
de stenen die ik daar ontsteeg
zijn slechts te zien op foto's
mijn knieën schuren langs de stoep
het doelpunt op de schoenen
nog hoor ik luid mijn maatjes' roep
de overwinning roemen
mijn straat staat stil
het spel is uit, de bal diep opgeborgen
weg is de warmte die 'k ervoer
het bedekte…
Delfse Vermeer, ziende naar Delft zoals hij het zal schilderen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.871 "Een stad aan de overkant,
met torens, poorten, daken,
Walschoeiingen en aken,
Wolkschaduw, zonnebrand.
Wij zien van de overzij
Het voegschrift in haar muren,
Haar koele kleurglazuren,
Haar verte en haar nabij.
Hoe overtreft haar glans
Haar spiegelschijn in 't water! -
Straalt zo de Godsstad later
Tot schijn mijn stad van thans?"…
Toen ons kindje glimlachte
poëzie
3.0 met 18 stemmen 6.819 Toen hij geglimlacht heeft, 't eerst van zijn leven,
kwam hij uit verre, stille landen zweven.
Daar had hij geen gehoor en geen gezicht,
en leefde alleenlijk bij inwendig licht.
Daar is het eenzaam en geen enkel ding
wordt er verwacht of laat herinnering.
Alles is daar zeer ernstig, en de nacht
heeft er geen weemoed, en ook niets dat lacht…
DE DIENAAR
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.593 Zo ben ik dan de dienaar van mijn tijd geworden,
Ik, die mijn eigen dienaar was; -
Zo zwelt en slinkt de man bij ’t wentlen in twee oorden
Om de aarde en om haar eigen as.
Tezelfdertijd om bei. Ook ik, al mocht het schijnen,
Dat ik slechts om mij zelf bewoog, -
Al trek ik schijnbaar om mijn tijd alleen de lijnen
Van een nooit af te wenden boog…
Onbetwiste Master of Suspense
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 68 Onbetwiste Master of Suspense King, Stephen
Verzint de mooist-spannende fictieverhalen, 'even-
though', daardoor met sterke zenuwen zittend op bank of liggend in bed
De toon voor de komende dagen is gezet…
De reuzenketel
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.559 ‘Ja, wat men toch al vreemde dingen
in Frankrijk heeft,’ zei stuurman Jaap,
‘Zo zag ik daar eens op een akker
een raap, een echte reuzenraap.
Ze was zo groot als… dat huisje,
ik kon er heus niet óver zien,
en om ze van het land te halen,
gebruikte men een man of tien.’
-‘Wel, wel!’ sprak Teunis.’ Nu, ik reisde
in Duitsland, voor mijn ambacht…
Rosà
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 722 Ze is prinsesje van de straat
met liefgeschreven blauwe ogen
die verzweven op haar pasjes
die ze danst -steeds uit de maat
op brekebeentjes die te klein nog zijn
maar steeds weer opgetogen
me vertellen dat ze met een huppel
door het leven gaat
Toe -draai maar rond nog zeven rondjes
en vertel het ongewone
met je springerige beentjes
van…
Verstrikt
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 81 gelijk een kwal
met vele tentakels
omsingelt hij mij
speelt hij spelletjes
ongezien gumt hij
mijn geheugen uit
onzekerheid maakt
zich meester
hoe ik ook controleer
vastgrijp aan wat ik
net nog wist, versterkt
de kwal zijn greep
en raak me kwijt…