Alle inzendingen over moed der wanhoop OR tegenslag OR kinderspel

Dan kon ik dat evenzogoed eergisteren al laten horen, maar daarvoor ontbrak toen de moed. Weet alles maar eens van tevoren, dan wanhoop je wel op termijn.…

dit is de tijd van angst en moed van wanhoop en van hoop van licht en duisternis van waarachtigheid en nep dit is de tijd van vasthouden en verwaarlozen de tijd van vergeten en herinneren van goed en slecht dit is de tijd van onschuld en vertrouwen wat is tijd wat een tijd…

bij tegenslag in het leven komen nare gevoelens boven drijven van het geluk waar ik naar wilde streven zal maar weinig overblijven tranen die bevriezen in ogen die verslagen zijn mijn eigen ik verliezen uit het ooit zo sterke brein met de wanhoop nabij zoek ik een uitweg zoals blinden bij nacht en ontij zal ik die nooit vinden toch…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Een referendum onder alle Russen De grondwet moet ingrijpend aangepast We laten homo’s lekker in de kast Verbieden mannen om elkaar te kussen Wanhopig drinkt de Moskoviet zich moed in Verschrikkelijk, nog veertien jaren Putin…

ik tel tot tien ik kom wie niet weg is is gezien verstoppertje weggestoken achter de muren van de buren buut vrij kinderspel…

En ook wil ik nog zeggen, dat wanhopen niet mag want altijd zijn er sprankjes hoop in wat voor situatie, in elke levenspuinhoop vouw dan je handen samen en zie de mooie afloop...…

zijn geweven droom ontwaakt in een reuzeninsect van linnen bamboe en aluminium zal hij de aarde ontstijgen moed en wanhoop vechten om voorrang enkele honderden meters op zeven meter hoogte komt hij los van de grond de maximumvolume bereikt…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

hoe het ook zij of mij zal vergaan jij blijft het symbool in mijn bestaan van liefde wanhoop trouw en moed maar ook in voor- en tegenspoed denkend aan jou leef ik mijn leven verdriet en pijn zijnde samen verweven ga ik wel mijn gang hoezeer ik ook naar jou verlang.…

Niets is gewoon vandaag. Niets is vanzelfsprekend. Niets lijkt op wat het is. Vanmorgen werd ik uitgeslapen wakker. Mijn virus werd vannacht verslagen. Fris en uitgeslapen sta ik op. Deze dag voelt weer als een nieuw begin. Blootsvoets loop ik door het bedauwde gras. De dageraad voel ik door mijn longen stromen. Dankbaar voel ik me,…

Voor bijna niets is een antwoord als twijfel steeds keuzes vermoordt Wie wil niet meer dan overleven kunnen wat je wilt in plaats van nauwelijks kunnen wat zou moeten met die welbekende moed der onbegrepen wanhoop Groter de overwinning bij het accepteren van teleurstelling over jezelf Voor bijna alles is een antwoord…

Zwevend tussen hoop en wanhoop in zeeën van emoties ben ik nog steeds op zoek naar het juiste pad maar moe als ik ben lijk ik geen meter vooruit te komen toch geeft het zicht op nieuwe paden me opnieuw de moed om verder te gaan ondanks de zeeën van emoties…

SAMEN STERK Wat doe je bij tegenslag gooi je het bijltje erbij neer ga je in een hoekje zitten kniezen met als motto; voor mij hoeft het niet meer Wat is tegenslag daar kan een groot verschil in zijn het is niet altijd zomaar iets soms doet het vreselijk pijn Een scheiding is één tegenslag blijvende gevolgen hiervan het zeer blijft…

Soms valt alles hetzelfde uit als gisteren een lege dag die er niet toe doet Soms valt alles mij zo tegen wanneer ik verlang naar een ander ik Soms valt alles in duigen, is het minste mij teveel of blijft niets gehoorzaam onder mijn handen op zijn plaats zoals ik het wil Soms valt alles zomaar stuk, mijn goede bedoelingen en…

Van op de grond der zee reikhalzend stijgen en snakken naar de lucht, het licht, het leven, en aan der wanhoop ijskorst blijven kleven: daar aâmloos tussen leven, sterven hijgen .... 'k Ben droef te moede als een, de borst vol tranen, met 't naar gevoel van nimmermeer te wenen .... April 1888…

en geeft Wanhopigen weer moed en kracht.…

Moderne baby’s halen graag hun gram, Hun kleine adertjes zijn veel te nauw en Ze spuiten daardoor liever niet: ze kauwen Hun bolletjes - en zingen zacht 'mjam mjam'. Maar dan verheffen junks hun stem aldus: 'Geef hier vervelend kind, die toys ‘r us'!…

Zou je liever doof of blind of niet meer voelen, zonder reuk of snoep? Viel ooit de neus, is dat nu jammer. Hij ruikt zo lekker soep en hoe vergeeld papier hij weet de wierookgeur van Griekenland snuift liefde, kerstboom, haring. Dus nee hij niet, liever het oog dan dat alle rimpels kent in het gezicht de kleur van zalm en winteravondlucht?…

en zij zit eerste rang de tweede klap vangt scherven little pony's zijn niet bang ze galoppeert langs het behang van twintig jaren kerven hoort alleen het suizen nagalm van de klap want onderaan de trap stopte het geluid van verwarmingsbuizen…

annemarie, koekoek ik kijk niet om maar weet 36 glimmende oogjes op mij gericht domme ome Fred geniet van de kinderziel…

Opnieuw komt een schandaal zo lang nadien Tevoorschijn uit de dikke kloostermuren Hoe velen hebben vroeger niet staan gluren En zeggen nu: ‘Ik heb nooit wat gezien’ Eerst kwam Gods woord de kinderen verdoven En daarna moesten ze er aan geloven…

ik speel tikkertje met nachtelijke uren dromen blijven uit…

er viel nog zoveel te zeggen maar krampachtig of niet het feestgedruis is vergeten door voltooiing van geheugen nu valt niets meer te herhalen wat we eigenlijk al wisten dat jeugdstemmen verdrinken in windstilte zoals ouderdom dat momenten voldongen zijn voordat de storm is gaan liggen anekdotes, ons bord is leeg met tijdsbestek…

Met stok in vuist vanonder kinderkin het benarde klankkastje uitgesleurd door de f-gaten deze snikhete muziekschoolvoorspeelavonden in - ach heel wat zachtzinniger tevoorschijn gestreken kan je sarabande zeker, Bach. Maar hoe verfomfaaid ook, hoe heelhuids allerminst en op het scherpst bevochten - onverdrotener reddeloos en vlijmender dan…

Mijn eerste liefdes, een spel: de leuke jongens in de pauzes waar school goed voor was en in de weekenden met leugens bevestigd door mijn lieve broer avonden plezier in disco en soos – het ware, mijn echte, leven Haal een bessen, we gaan niet weg niet naar bed. De fiets wacht wel we blijven kletsen en lachen, vrij zijn we, want mama…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Binnen dit leven voortdurend bezig angstig te zoeken naar restanten van een ander leven, maar tekens van weerzin en wanhoop, een vuilnisbelt, een oude teddybeer, beheersen het landschap.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…