Alle inzendingen over moeder OR dijk OR verdrinken

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

De dijk, de duinen en de zee, rustig deinend water, kabbelend in avondlicht van ondergaande zon. De dijk, de duinen en de zee. De dijk, de duinen en de zee, aan de horizon een schip, silhouet in avondlicht van ondergaande zon. De dijk, de duinen en de zee.…

Soms zit ik stilletjes op de dijk en kijk naar het land beneden dan zweven mijn gedachten weg naar hoe het was in het verleden Ik zie wel plaatjes in de boeken maar dat is eigenlijk niet zo echt en ik luister naar de verhalen over wat men van vroeger zegt Het heeft wel wat die nostalgie al proeven we alleen de buitenkant wij weten niet…

Ons land ligt deels flink onder NAP Ik spreek wel buitenlanders die hier komen Die bang zijn dat het hier zal overstromen De Nederlander zit daar niet zo mee Maar zal ons landje niet ten onder gaan Wanneer De Dijk straks ophoudt te bestaan?…

nu jouw bed voor de derde nacht niet beslapen is wordt de pijn almaar dieper daar ik jou ontzettend mis mijn lief kleine mannetje zeg me waar ik je vinden kan schreeuwt mijn hart het uit lieve jongen waar ben je dan sinds het onvindbaar zijn van jou heb ik de dag verruild met nacht draai ik alleen nog maar in cirkels is het op jouw…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

Ik kijk in het water dat ooit hoogtij was, Bang om in te verdrinken klampte ik mij aan mijn moeder vast. Nu jaren later weerspiegeling van dorre takken mijn aangezicht, Niets om aan vast te klampen hou ik mij aan de brugleuning vast. Weerspiegeling van het water verdwijnt mijn gezicht in de rimpels van de cirkels...…

de boot was lek en oud het moest wel dat hij zonk het water was erg koud en gaf een diepe lonk gelukkig vond ik een stuk van de kajuit een deur gemaakt van hout zodoende hield ik het uit ik zag ze om me heen verdrinken en uiteindelijk langzaam naar de diepte zinken een moeder en haar kind een beeld dat zich iedere nacht weer aan me…

Ik ben wel een illusie rijker: jij hebt mij vandaag verlaten, en dat terwijl ons leven samen sterker zou zijn dan de Nederlandse dijken.…

Waar land langzaam loopt Ten eind’ en ergens Ver vooruit haar vorm verlaat Daar waadt in’t wilde water Een gestalte Met grijs en grauw gelaat Die eeuwenoude eenling Die kromme reuzenrug Hij gebaart de golven Vlug te keren terug Waar land langzaam loopt Ten eind’ en ergens Ver vooruit haar vorm verlaat Daar waadt in’t wilde water…

'- Ja bóve' op de dijk daar voeren de boeren!…

Een dijk van een vrouw ben jij Geen zee gaat je te hoog Jij bent eb en vloed het 'Luctor en emergo'.…

Land van water rijk aan dijken waarvoor rivier en stroom zelden zullen wijken De hand-en mankracht nu duw-en trekkracht van bulldozer en tientonner 'n zandbult zover.... het oog wil reiken met vereende krachten werken we door strijden tegen hoog water.…

groter gat in het beton, sorry beste buren sorry ook voor jullie plafond maar het lekt en ik kan wel janken dat ik er mijn vinger niet in kan steken alles is zo goed geregeld met buizen en werkende kranen die ik nu helaas dicht moet draaien het is een probleem van ons allemaal ik geef niet op, van een lek wil ik niet de eigenaar zijn de dijken…

Stel dat ik een dijk kon vormen van korrel, zand en slijk en wormen van minuscuul..tot groot en hoog zag grassen groeien, kon horen schapen blaten koeien loeien voelde hoe hun poten stampten om mij breder sterker en lag naast het kronkelende water zag boten varen wolken drijven, stormen weer bedaren ik zag hoe huizen op mijn dijk hoe…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Dicht de dijken, moet je kijken, hele scheuren in de grond Iedereen staat toe te kijken hoe het water de dijk verslond Nederland ligt onder water De zeespiegel hoger dan het land Eén grote dijk moet het omgeven, is tegen water wel een dijk bestand…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik verdrietig bang ben wat hoogstens verdrinken kan in verdriet om het verdriet dat mij verdrinkt, verloren in de stroom van de tijd…

ademhalen gaat vóór het roepen verdrinking is bedrieglijk stil in rusteloos water vindt de mossel op een levenloze man een plek om te wonen moeder en kind scheiden niet aan elkaar gebonden in hun woordloze dood laat in stille ere-tuinen duizend bloemen bloeien vaarwel rust in vrede…

moe is kwaad en dat zullen we steeds meer merken en ook al dachten we ze laat ze laat ons in alle vrede lekker doorwerken beseft ze steeds meer dat het zo niet langer gaat ze kromt haar rug en wat moeder nooit doet ze slaat ze slaat ze slaat keihard terug ze zal ons met tranen overladen ze zal ons hitte en kou geven kusten dijken oevers…

Zij droegen róse hoedjes op roodgeverfde snoetjes en voeren langs de dijk. De sleepman had een zweepje, slap, en zweepte 'hurt' bij elke stap van 't paardje op de dijk. Zij hadden gouden zon gehuurd, en 't tuigje was zo blank geschuurd dat voerde over de dijk.…

Ik verdrink Niet in water niet in tranen niet in pijn niet in verdriet ik verdrink in de last van het houden van jou de kracht van de verwachting alles brengt mij in verwarring zwart voor mijn ogen donker en stil ik verdrink in iets, in liefde? misschien.....…

Ik mocht uw land zo binnen zonder kloppen Mijn groot hart haalde net nog Amsterdam Pijn in mijn hart dat hier mijn einde kwam 't Is nergens goed voor om mij hier te stoppen Nou huil maar niet, want je weet nooit wanneer Nu mag het licht uit, zeker, leg me neer.…

Van verdriet is dat ik verdrink En dat om mijn eerstgeborene kind Een klein kereltje o zo fijn God wat was ik blij jouw moeder te mogen zijn Dit alles is mij na 26 jaar ontnomen Alleen omdat zij in je leven is gekomen Zij is het die bepaalt hoe alles moet En jij?…

Van verdriet is dat ik verdrink En dat om mijn eerstgeborene kind Een klein kereltje o zo fijn God wat was ik blij jouw moeder te mogen zijn Dit alles is mij na 26 jaar ontnomen Alleen omdat zij in je leven is gekomen Zij is het die bepaalt hoe alles moet En jij?…

Denkend aan Holland zie ik smalle dijken moedig tegen het brede water staan. Een gat in de dijk doet diepe wonden slaan. Met de handen ineen wordt het werk verricht. Na vermetele pogingen is dan eindelijk het laatste gat in de dijk gedicht.…

Het zilver van jouw Dode leven heb ik Vandaag weggenomen, Zilver dat hier en daar Bemost als goud Te voorschijn kwam Glinstering van grote Waarde nadat jouw Liefde was uitgegroeid En je leven ten einde kwam…