Alle inzendingen over moment OR leven

Ik heb ook niet meer nodig Het leven kabbelt zachtjes door, ook als ik er niet meer ben. Want zo is het leven. Geniet van elk moment. Wees blij het te hebben gekend.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Dood onder voorwaarde van een leven erna. Niet aan ons dat eindpunt van een ieders leven hierin te bepalen. We weten dat het leven onzekerheid is, dat de dood ons op een zeker moment komt halen. Die voorwaarde is de verwoording van het gedroomde moment na een leven in de zoon van de schepper geborgen.…

Een geluid Een snik verraad Een gevoel Een emotie te veel Een gehuil Een traan te veel Glinsterende ogen Er is licht te veel Happende tanden, die verscheuren willen Er is geweld te veel De stilte van de dood Er is stilte te veel…

´Je raakt me´ zei ze Warm teder fluistert haar adem waaiert over haar huid tinteling op het topje van haar vrouw zijn ´Ik wil je wel´ zei ze Tergend langzaam knopje per knopje bloot van elk kledingstuk ontbloot In dat ene moment was zij alleen, alleen maar zij, het allermooiste kleinood...!…

Dit moment moest langer zijn Jij alleen jij Want ik ben ons Niet geboren maar geworden Ons leven Is dit moment.…

Hoe vergankelijk is alles, het leven, de éne dag nog volop genieten, van alle genoegens gegeven, het volgend moment zónder afscheid of aanwijsbaar moment is het voorbij..... Hoe vergankelijk is het leven?…

Ik weet het nu Nu ik het weet is het goed Zo goed dat alles mag Alles mag want het is goed Het is vrede nu Nu alles helder is Zo helder kan het leven zijn Ik leef in het moment Het moment dat is het nu…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

houden baby love een onschuldig moment bijzonder moment van haar leven!…

Kleine witte wolkjes drijven langs de hemelboog. De ondergaande zon kleurt ze hier en daar wat roze tegen het zachte blauw. Het wordt avond. De zon zakt achter de huizen aan de overkant. Nog even, en de schemer verdeelt zich over bos en veld De merel zingt nog zijn jubelend lied. zwart tekent hij zich af in het schaarser wordend licht…

het leven bij de dag vult zich in van moment tot moment hap slok hap slok de klok tikt men hoort ook de eigen rikketik van verre gekomen nu dicht bij te tellen in tellen de adem gaat er in soms te weinig uit tussen de bedrijven door wordt de zuurstof in het bloed rechtgezet zo ziet men bewust leven met rendement du moment…

Katers en poezen leven in een paradijs, waar mensen ooit werden uitgedreven. Zij slapen in een zaligheid, waar geen mens leven kan. Weer wacht het paradijs op ons, wanneer mannen verlichting zoeken, en vrouwen poezelig durven zijn. Lieve mensen, wees gewaarschuwd. Mijd verboden vruchten. Eet eerlijk brood. Drink rode wijn.…

Het is zaterdagmiddag geworden. Laten doe ik wat ik laten kan. Kijken doe ik om me heen. Mensen lopen door onze winkelstraat. Van daar, naar hier en verder. Hier blijf ik waar ik ben, totdat ook ik zin krijg, om op weg te gaan. Mijn geest reist me al vooruit. Mijn lijf wil naar huis toe gaan. Mijn ziel met schepen mee. Wil veilig zwerven…

aangezien een moment op zijn langst luttele seconden ons allen doet leven als wij leven en als wij leven ons verlangen altijd afgekeerd van dat ene moment hoe kan ik zonder prangende vragen of jouw angst te doen dagen toch zeggen ben een vent luttele seconden waarin je geest nog rent altijd afgekeerd van dat ene moment ben…

Als je iets moois beleeft in je leven, geniet je van dat moment. Want je beseft het duurt maar even. Je kunt er niet goed tegen dat het voorbij zal gaan. Kon dat mooie moment altijd maar blijven bestaan.…

Het water in de rivier neigde tot deinen merels floten er hun hoogste tierelier geheimen hulden zich in bomen wilden enkel stilte vangen als klankbord voor een bede waar ik enkel van kon dromen doch het antwoord bleef tussen wiegende takken hangen wat mij zeer verdroot een lang verdriet raakte vlot en in serene stilte trok huivering…

Terug naar het moment Dat je mij intens beminde Langzaam zweven mijn gedachten Naar een leeg gevoel Toen je weg was gegaan Langzaam zweven mijn gedachten Huilend de tranen die we samen lieten gaan Mijn lijf hunkert naar je lichaam Terug naar het moment Dat je mij intens in liefde nam...…

Soms hoor ik onverwacht weer achter gewone woorden die je uit een zoveel zuiverder en zachter, adembenemender geluid, dat ik opnieuw naar je moet kijken of ik je nooit tevoren zag. Laat al die jaren maar verstrijken; zolang ik dit bewaren mag kan jou en mij de tijd niet deren: weer voor het eerst met je alleen hoor ik de harmonie der sferen…

Ik heb momenten dat ik huil wat sikkeneurig ben en pruil. Ik heb momenten dat ik lach om wat ik zie of gisteren zag. Ik heb momenten van intens verdriet kruip in een hoekje waar niemand mij ziet. Ik heb momenten van heel groot geluk en dan kan er echt niks meer stuk.…

Daar troost ik me bij, en ga verder, omdat dit ene moment, te snel voorbij is gegeaan.…

van weemoed hun komst op een vast moment vragend hoe het met je is wippend op de bank van ongeduld, niet zien je droefenis nou we gaan weer en nog een fijne dag nog snel uit de snoep trommel een traktement Daar zit je dan, geleefd het leven gedanst en gezweet wachtend op het volgende moment van ...…

mijn hand kruist de vier windstreken terwijl mijn stramme benen op de versleten plank pijnlijk wenen de ogen verstard gericht op een beeld van verbeelding aan wie ik mijn verloren hoop met droge tranen schenk de geur van een gedoofde kaars is als balsem voor mijn pijn in dit moment van alleen zijn…

Er zijn van die momenten dat je er daadwerkelijk aan denkt nu moet de tijd nog komen dat je er ook echt aandacht aan schenkt.…

zijn er van die momenten dat ik jou meer dan vreselijk mis…

Onzichtbaar aanwezig Voel ik je bij me Ontastbaar Omhels ik je Gescheiden door ruimte En door tijd Fantaseer ik je Tot het eindelijke moment..…

De herfst slaat om zich heen of reageren wij de luchten, bomen, dieren, mensen omdat het tijd is Natuur verwoordt het zo in cyclische cadans seizoenen, vreugden, zuchten, hopen en wachten langzaam Momenten zijn aan zet dicteren wat gebeurt maar ik wil huilen als ik pijn heb en zelf beslissen…

Stel er was eens een moment Dat ik voor even vrij was Dat heel de wereld Voor even van mij was Een mooi moment, Heel even maar Al je zorgen Voorbij En dat daarna Het uit is met het feest Je alles weer vergeet Maar misschien, wie weet Is dat moment dan wel zojuist Geweest…

de kracht van een tekst de troost van een lied de herkenning van een beeld een tekst, een lied een beeld de momenten die je graag met iemand deelt er zijn momenten waar je jarenlang op kan teren en je leert jarenlang die momenten te ontberen…