hoop blijft
netgedicht
vannacht droomde ik mij
in een ideale relatie
met ping pong en spatie
bezield en zonder averij
plotsklaps schrok ik wakker
rechtop stijf als een speer
hoor krijg het heen en weer
rot op schijnheilge stakker
het leek ooit zo simpel
het is nu veelal rimpel
van steeds dieper denkwerk
onrustig geblader in boeken
voor eeuwig blijven zoeken…