Alle inzendingen over naglans

[Senryu] lichtjaren later schittert een dode ster nog in onze ogen…

En nu, de vochtige naglans tegen Uit mij, dit donker perk, gebeurd, Regen, regen, gij kleine regen, Eén witte bloem, die trilt en geurt.…

Lente had zo zonnige dagen, dat wij nóg haar naglans dragen, maakt de Winter nog blij ! Vuur de hemel, vuur de zee ; over 't gladde water gleê avondrust en avondvreê. Weet-je nog, wat ons harte zei stillekens, - toch zó luide, alsof aarde en hemel bei hoorden, wat het beduidde ?…