Hoe lief is mij de najaarsstilte
het vakantierumoer is uitgewuifd
de morgenmist, de avondkilte
en regen die langs de ramen druipt.
Hoe lief is mij die bleke middagzon
op late rozen in de tuin
een kikker in de regenton
tussen het lover goud en bruin.…
De najaarsstilte ligt al over 't land,
Het bos vergoot zijn loof, als drop na drop
Van bloedend blad vervloot, wijl groene knop
Zich zwellend zette aan ronde takkenrand.…
Op die donkere dag bespraken we
de kist, de kaarten en de cake
Vandaag voert de stille tocht langs
achteloos weggeworpen boerenhoeven
langs verlaten erven waar geen zon
schijnt en toch de schaduw heerst
Traag stappend proberen we de einder,
waar aarde en hemel raken, te ontlopen
stemmen staken, een enkel gebaar
volstaat in de najaarsstilte…
III
'k Geniet met dankbaarheid de zachte dagen
En de geleidelijke gang der weken,
Waarin geen stoot de teed're rust komt breken,
Geen winterleed de najaarsstilte plagen.…