Alle inzendingen over nieuwsgierig jongetj

Er liep een jongetje voorbij De basisschool was uitgegaan Over zijn korte grijze jas hing aan een koordje rond zijn hals een veel te grote zware tas Hij had zijn handen in de zakken Het kortgeknipte blonde haar liet zijn bewolkte voorhoofd vrij Het hoofdje hing wat achterover en op zijn sombere gezicht waren de twijfels al geschreven ze zogen…

Hij sloeg zijne armen op en sloot Zijne ogen op het licht der dagen. Wie zal zijne arme moeder dragen De droeve mare van zijn dood? Zijn moederken was oud en stram En moe van arbeid en van jaren; Ze leerde 't leed: in pijn te baren Kroost dat de dood weer spade ontnam. Dan zag ze 't hoofd van 't huisgezin Een morgen van de drempel…

als jongetje veegde ik de snot aan mijn sok of onderkant schoen zoals zo veel jongetjes dat doen en ook schreef ik daar met m’n vinger al de waaromvragen die ik had voor God waarop ik een antwoord wilde toen en toch en toch ondanks al de vragen waarop steeds geen antwoord zou ik het precies weer zo doen want immers niemand…

onder steile zandkleurige haartjes zie ik je tederheid jongetje in glanzende ogen als van een gazelle voorzichtig tast je ademloos bijna vermoeid zo vermoeid naar houvast nog altijd heb ik je lief jongetje jongetje met de gazelle ogen roerloos woon je rust je slaap je in mijn hart…

het jongetje loopt stil weg de geluiden rond hem vervagen en alleen het beeld van zijn betraande moeder blijft hem bij het jongetje loopt stil weg een schriftje onder de arm geklemd want hij moet leven van poëzie het jongetje droomde dat hij wegliep telkens opnieuw tot de dag dat ook poëzie verboden werd…

de singel kronkelt rond de stad de kinderen rondom de wakken…

Ik ben weer ongewoon hartstochtelijk nieuwsgierig na regen komt zonneschijn.…

over de omgeving kennis om te ontsnappen aan de stervende zon nieuwsgierigheid zo sterk dat we naar aliens zoeken die ons kunnen uitroeien…

Kijkend door het kijk- gat in de schutting groei ik – heel de wereld in.…

op ochtenden die in niets verschillen begeef ik mij statutair op gebaande wegen dan kruis ik paden met mijn dagelijkse passant driftige tred, versmolten met steen en been zij heeft zich de klinkers aangemeten haar fiets moet de weg kunnen vinden als een blinde holenvis in het duister ken ik haar, zij mij? meermin van tegenwinden…

Het doorboorde hart op de zwarte pot lokt me -- nodigt mijn hand uit.…

Maar nieuwsgierigheid is ook een licht Dat schijnt in het donker Het geeft ons hoop en moed En maakt ons leven rijker…

Tussen de dennenbossen langs de E34 viel reeds de schemering op die donkere januaridag, toen plots een jongetje van omstreeks zeven uit de Konijnendreef opdook, dat met kwieke tred richting Eindhoven stapte. Bezorgd en nieuwsgierig vroeg ik, want ik ben vader van vier, zijn naam en bestemming.…

Ik wil weten, ik wil weten Wat er in jouw jaszak zit Lucifers, een elastiek, een appelpit? Hout of touw, de nieuwste hit? Verzamelkaartjes, Pritt correct-it? Koek, snoep, zwart op wit? Schelpen, spijkers, siliconenkit? Kom op, kom op met dat geheim Punaises, knikkers, een tube lijm? Een gevoelig, strikt persoonlijk rijm? Een pad, een kikker…

Daar sta ik dan als koe Al het gras is plotseling verdwenen Ondanks dat de afgelopen tijd de zon noch steeds volop had geschenen. Waarschijnlijk krijgen wij als koe Ook van de klimaatverandering te lijden Maar mogelijk eet jij mij op En verlos mij zo uit mijn lijden. Geloof me lezer Er is maar weinig aan Om de hele dag met je poten In…

Nieuwsgierig zijn we naar tweebenige wezens we hebben er immers twee meer Deze keer komt ie op twee wielen een koddig gezicht die benen op pedalen Daarover gaan zoveel verhalen ze heten fietsen en ze hebben een bel op het stuur Lui of vol vuur wordt het vehikel .....voortbewogen door 'n stel benen Ik hinnik: 'waar gaat…

Nieuwsgierig…

Zanger van beroep Staart door het raam naar regen Als een jongetje…

Opa kleedt zich uit, verlegen in ondergoed – weer een jongetje.…

we gaan naar Pisa - joepie, kraait het jongetje, dat lust ik dolgraag…

De dood neemt altijd wie je wilt dat blijft, Het oude vrouwtje dat ligt weg te kwijnen in haar bed wachtend op de greep van de dood om haar ziel, die maar moet wachten en wachten Dan het kleine jongetje.…

Met open smoel in de tandartsstoel laat het jongetje schreeuwend horen: Oh, was ik maar zonder tanden geboren!…

Het jongetje waarnaast ik zat was vreselijk gemeen: Ik zei dat ik de juf aanbad toen klikte het meteen…

En nog later, jongetje, wordt je leven een plakboek. Maar nog lange niet, nog lange niet. ----------------------------------- uit: 'Gedichten 1948-1993', 1994.…

stil De straat verlaten Het enige dat overblijft Is die voetbal Van het jongetje Dat zich Van Basten waande…

Een blind jongetje wandelt door de Efteling, geniet van klanken, schept een sprookjesschilderij, ziet het als niemand anders.…

' Vraagt Jongetje 'Dan nemen we een sprongetje Tot aan de sterrenzee.' Hoe kan ik weigeren? Hij is mij lief. Hij houdt van verre reizen. Jongetje draagt wat schatten mee; Rombeer, ‘t Autoboek en Speen En ik draag hem. Op handen... Dan klimmen we en drijven we De bergen op de aarde. Hemelhoog Zijn oogopslag.…

een rij poppen op de kast netjes naast elkaar het babypopje bij de mammapop een rij autootjes op de plank netjes naast elkaar samen met de pappapop het meisje kijkt naar de poppen ze pakt de autootjes het jongetje kijkt naar de autootjes hij pakt de poppen ze spelen vadertje en moedertje het meisje wil de vader zijn het jongetje…

Als een spiegel van de ziel Van de aarde Waarop het jongetje ligt Zenuwachtig zoekend Naar de vorm Die hem weerspiegelt…

mijn grootvader zaliger maakte verre reizen wenen carthago montenegro moldavia lisboa monaco niets was hem te ver ik was zijn petekind gevraagd dus met mijn verjaardag wat is nou echt merkwaardig hij plukte in zijn rechteroor dacht met de ogen dicht diep door toen sprak hij heel officieel: ze zijn vaak moeilijk te vertalen niet door een…