Alle inzendingen over nooit

het heden vergeet het verleden dat over de toekomst fantaseert morgen is het leed de grap van gisteren als het vandaag niet meer deert altijd die kreet die nooit heeft geroepen dat de dood niet meer keert…

zie hoe alles bezit van mij neemt in wat glanst glimlacht wanneer iemand mij vindt zoals jij naast me graag in armen en de uren laat telkens ik begin te dromen in blauwe binnennevels aan dezelfde kant van vleugels en de ruimte die draait soms om te huilen, om weg te drijven op regen waar middenin, onberekenbaar, het begin weer…

Eigenlijk zeg je nooit, voorgoed vaarwel Eigenlijk zeg je nooit voorgoed adieu Eigenlijk zeg je nooit, tot nooit Eigenlijk zeg je nooit, tot nooit meer ziens Want al verruil je het tijdelijke voor het eeuwige We zien elkaar toch echt wel weer Dus zeg ik eigenlijk, tot snel, kortom: Tot de volgende keer!…

ik zie een schip voorbij mijn raam varen beelden van toen ik zes was drijven doorheen tijd en zeewind een verloren ziel helt over moeders en dochters en wie niet zien kan zij, op het dek, verliest; er liggen stenen, straks of later zal ik woorden vinden om vorm te geven aan het schreeuwen het is nooit van mij alleen: het…

wat er ook komt het gaat wat er ook gaat laat gaan goed of niet goed of het gaat laat komen wat komt want hoe het ook gaat het is nooit weg…

Wanneer je bijna bij het eindje bent dat je dacht te halen is er altijd een einde dat je niet kent, en loop je stevig te balen…

Momenten van tijd in een hier opengeslagen fotoalbum De mooiste herinnering in meervoud in mijn vitrinekast Volop trots, in het licht, achter glas momenten van ervaren van toen en ooit hebben gedaan Matroesjka's, Toetanchamon bijzonder Portugees en veel Chinees Beer in avondschemering verzameld geheugen, zonder last Vrijheid opent verhoogde…

Denk niet dat je "er bent" Want dan kom je er nooit…

ik heb een zonnebloem onthoofd gekromd in een doorzichtig uur de wonde met mijn vinger verdoofd geluidloos het leven weggeschuurd gekromd in een doorzichtig uur heb ik jou en mezelf gevonden geluidloos het leven weggeschuurd nog dieper met de dood verbonden heb ik jou en mezelf gevonden 't is de lege plek die mij zo raakt nog dieper met…

Voor dat alles was er geen licht die ook geen duister kent, in die oordeel, als die al bestond, werden we nooit gekend.…

zonder jou Toch was, ben en blijf jij de vrouw die met mooie woorden -geen opsmuk- weet te bekoren Zwemmend met jouw hoofd vrij, in water dat jouw mooi lijf tip-topt Onze tijd een tijd die al die tijd enigszins verloren is gegaan Hoewel die ook won Een winnaar heeft bij voorbaat echt altijd gelijk Daarom beschouw ik onze tijd als nooit…

open mind van tijd, zonder vooroordeel zal worden gewogen, geeft ze de maan een nieuw naam, ze ziet het lichtend evenwicht door de wimpers van haar ogen vol vertrouwen de contouren van komende verandering ze leeft binnen handbereik als scheepje op de golven van aan alles wat ons voorafging soms uit zicht, soms ongevouwen maar nooit…

Maar, U Die geneest en schulden vergeven kan, want ik weet niet, of ik het verdien, dat ik als nog geliefd mag zijn en nooit misschien…

Tijd brengt ons vanzelf- sprekend verder waardoor NOOIT MEER SLAPEN vanzelf eindigt in DOOD...!…

nog altijd die beelden op het netvlies van het dehumaniseren van de mensheid stoffelijke overschotten in gestreepte pyjama's schuifelden doelloos rond hun ogen dof nog nooit waren bevrijders zo in shock, of toch omdat men zoveel gruwel niet behappen kon…

Vaak het hazenpad of vluchtweg genomen Verbaast me heden niet Erg gevoelige tevens zo sentimentele zieltjes Zo makkelijk te verpletteren vernederen vergruizen Harde tante nooit geweest Spijt me ook niet echt Verdriet en geluk zo puur intens Onrecht wacht op herstel Fraaie dichtenvrienden en mijn kinderen Eigenwaarde nam en neemt toe Fraai…

Op deze dag Stappen we in de Auschwitz trein Beleven verschrikkingen en pijn Dompelen onder in verdriet Dat niemand ziet Verloren mensen komen tot leven De vrijheid werd ons gegeven Verbinding voor altijd met het heden Pijn in het hart door het verleden Als pleister op de wonde Wordt verbinding gevonden Twee minuten stil in het hele…

MIJN MOEDER Zij was het die mij baarde Toen ik kwam op deze aarde Zij was het die mij voedde En voor veel verdriet behoedde Zij was het die zich zorgen maakte En toen ik jong was over mij waakte Zij was het die liefde kon geven En deed dat haar hele leven Zij ging tenslotte heen…. Mijn moeder liet mij toen alleen.…

ik hoef geen vleugels voeten hebben al moeite genoeg om mezelf niet te passeren liggend laat ik met warmte de krampen en de druppels komen vleugels voegen daar niets aan toe dromend zwaai ik naar een hollende jongedame stuur haar een kushand rustig meisje pas op de plaats anders mis je wat je mist open die verbeten knuisten vervloei…

Ze sluiten geen deuren achter zich de jongens al roepen ze honderd keer kan die deur niet dicht als de wereld roept vergeten ze licht wat ze aan anderen ergert en ik zeg u het wordt nooit wat tussen mannen en vrouwen zowaar als ik besta zeg het me maar na een vrouw komt van Venus een man komt van Mars en wie anders beweert is dubbel…

de wereld vervloekt en verneukt mijn woord gegeven of beloftes gedaan mijn vertrouwen gegeven en mij weer omgedraaid lief gehad en gehaat begrepen bejubeld en verguisd geroddeld en goed gepraat alles alles om te ontdekken en te overleven wie ik was om te zijn wie ik ben maar nooit nooit heb ik jou bedrogen…

Mijn hart dat is gebroken in duizend stukjes pijn mijn liefde voor jou blijft stromen maar zal nooit meer hetzelfde zijn…

Zo begon 't: 'Wij spreken de waarheid' Ik kon beweren wat ik ook wilde 'Wij zijn met z'n drieën, jij staat slechts alleen' Ook Vakbond bereikte niet mijn doel Leugenaars moet je inpakken Voor 'n enkele reis richting NOOIT MEER HIER Als iedereen leugenvrij zou zijn De waarheid immer zegevierde Dat zou de mensheid echt recht…

Nooit had ik dit durven dromen, Een jongen, zo leuk, zo lief, zo fijn, Op een rare manier in mijn leven gekomen, Om voortaan de belangrijkste persoon in mijn leven te zijn Nooit had ik dit verwacht, Meteen al een ongelooflijk goede vriend, Zo gezellig, zo slim, zo meelevend, zo zacht, Waar had ik dit aan verdiend Nooit meer wilde ik een…

Nooit zal ik deze pijn weer voelen Nooit zal ik er weer aan toegeven Niet omdat ik niet mag maar Omdat het gewoon niet kan Deze pijn zal niet wennen Deze pijn zal ondragelijk zijn Niet omdat niemand anders het voelt maar Omdat ik het voel Nooit zal ik deze tranen weer zien Nooi zal ik ze meer voelen Niet omdat ik niet wil maar Omdat…

Ik kijk maar ik zie niets Ik luister maar ik hoor niets Ik tast maar ik voel niets Ik praat maar ik zeg niets Ik zoek maar ik vind niets Nooit kan ik jou meer zien nooit kan ik jou meer horen Nooit kan ik jou meer voelen Nooit hoor ik meer jou stem Ik zoek maar ik vind niets Gedachten zoeken naar herinneringen Herinneringen hoe het was…

dat ik dat had gedaan ik wilde je niet kwetsen ik gunde je geen pijn ik gun je best een leven ik wilde alleen verlost zijn ik wilde weg van alle leugens weg van jouw donkere hart toch kan ik het niet helpen dat ik geef om je smart ach jongen, wacht toch niet op mij ga verder met je leven waar eens ons was, is nu jij wij, hadden we nooit…

ik laat je nooit meer gaan!!!…

Hier, nu en nooit meer jij bij mij. Nooit meer die Zomer waarin het mooie rozen regende En het volop zomerde in onze harten.…

Nooit schreef ik je een brief. Je was zo dicht dat ik je elke dag kon zien. Jouw verte was anders dan de mijne. Maar het viel ons licht daar over heen te praten. De toekomst was zo lang dat over vroeger spreken nog wel kon. We deden dus gewoon. Maar waren beiden bang dat alles toch weer fout ging.…