Alle inzendingen over notitie

de boer maakt een foto van zijn tractor en daar maak ik dan weer een foto van aldus de fotograaf tot de dichter de dichter neemt notitie van de foto en kijk een zoektocht naar woorden komt langzaam op gang…

Wat ze gehoord hebben meegemaakt, gezien. Ze liggen er nog gaven geen aanstoot. Bloed, fluim en weer de regen waste ze schoon. Van geologie tot oproer. Geen weerstand boden ze De ondersten, onaangedaan door hartstocht en passie. Nog voor de geschiedenis een onvoorspelbaar teken. Zonder vrees. Onschendbaarheid is een diep verborgen…

Kijk voor de vorm eens mee daar zit de zwarte vogel op de roze bloesem of zeg voor de vorm eens nee…

in alle vroegte doodstil opgestaan om nog eens het eerste licht te zien. Wassen, oude kleren aan. Koffie en dan leven voor het open raam. De meeuwen draaien om wat brood. De kinderen slapen nog aan later jaren. De duif zit dagelijks in de dakgoot. De wolken kijken werkelijk te varen. Terwijl ik het zit op te schrijven, geen andere vraag…

Gauw opschrijven voor ik het vergeet: in de auto met D. en haar vader dwars door Amerika's seizoenen heen de vochtige zon in Santa Barbera de kletsnatte sneeuw in Denver en in alle Best Westerns het knipperlicht van de televisie op haar lieve slapen de gezicht van weer heel jong meisje zijn maar het schrijven van de woorden verandert wat…

In de bus zat ik naast een jongen van een jaar of veertien. Vol plezier keek hij me aan en zei: ‘Ik heb niet betaald'. Ik knikte hem toe, en hij zag hoe ik lachte. Mij beving toen de felle wanhoop, die als stille weemoed tevreden is: ik besefte dat ik nooit zou kunnen beschrijven, en niemand anders dit ervaren zou dan ik.…

hoe dikwijls is geluk niet meer dan een oude droom uit een vervlogen tijd ik heb er destijds zorgvuldig notitie van genomen en het opgeschreven in een groen cahier met mijn naam in schuinschrift op het etiket nu ik na jaren de woorden durf te herlezen betrap ik mijzelf op weemoed…

de dichter ploegt en trekt voren in een akker van taal de lezer echter neemt notitie en begrijpt het allemaal…

Als doorsnee lid van 't Europese parlement vind ik 't zacht gezegd een tikje overdreven dat in hotels waar prostitutie wordt bedreven ons nu de toegang wordt geweigerd, permanent IK heb mij steeds, zoals het mij toen is verteld voluit in dienst van de gemeenschap opgesteld ------- Notitie achtergelaten op nachtkastje: ..…

jij liep hooghartig naar de lucht te staren maar zag dat ik notitie van je nam jou zo te zien maakte mijn benen lam het liefst wou ik me aan je zijde scharen om je voor alle wanen te bewaren je afgewende blik wierp snel een dam ook deze keer liep jij me weer voorbij Want je gekwelde geest wil blijven zwerven hij liet de sterren in je ogen…

Voor u, als fervente puzzelaars onder de landrotten, haal ik uit mijn achterzak een verfomfaaid stukje papier met daarop in schoonschrift een verdwaalde notitie van ene Jean-Marie Pfaff, mijn betovergrootvader van moeders zijde... een stukje wijsbegeerte op de vroege morgen, als arbeidsvitamine op de nuchtere maag, als u mij wilt verschonen...…

Oh, wat hou ik van mijn lieve hondje! Maar soms denk ik weleens tijdens het uitlaten Het zou nog gezelliger zijn Als we nu lekker met elkaar konden praten Ik zou hem van alles vragen Val je ook weleens ten prooi aan existentiële gedachten? En als jij thuis zit en ik op kantoor Wat doe je dan de hele dag tijdens het wachten? Misschien…

De broodtrommel die wist 't wel, Die had 't al aan zien komen, Maar geen die van zijn ernstig woord Notitie had genomen. De honingpot preekte 't verstandigst van al Berusting in 't ongeval. De olie met de azijn getrouwd, Stond preutsig en schuintjes te gluren Naar het voorwerp van haar ergernis, En kletste met haar buren.…