Alle inzendingen over o zo

O liefde, warm die kelken, O zonne, zoen ze toch, En koester, lieve, goede, Mijn zielekinderen weer; Ik kan ze niet meer voeden: 'k Heb geen illusies meer.…

O schoon gelaat! o zonnig haar! Demonische ogen, diep en klaar! O sfinx-lach om die fijne mond! O raadsel dat ik nooit verstond! Hij boog mijn trots, hij brak mijn wil, Mijn afgemarteld hart werd stil. Hij temde, als een wild dier, mijn ziel, Tot, slaafs, zij aan zijn voeten viel.…

-O vreemdling met uw bruin gelaat, Vanwaar? -Van 't westen, van 't gebergte! -Die weg is zwaar! Wees welkom... ach, Wat is uw ros bestuifd, bezweet! -Maar o mijn land... Eer dat ik ú vergeet'! -O vreemdling met uw zacht gelaat, Waarheen? -De bergen over, naar de zee!…

O, laat mij tot uw voeten komen, Omdat gij niet uw boezem biedt, O laat mij met uw woorden spelen, Omdat gij mij uw mond ontzegt, En 't lieve, dat uw mond mij zegt Als kussen van uw lippen stelen, Als kussen, die uw ziel mij zegt, O laat mij met uw woorden spelen.…

o vlindertje, o vlinder lief mag ik je vleugels even lenen o vlindertje mijn hartendief want al haar liefde is verdwenen ik wil vliegen en dan zweven hoger dan het diepste blauw misschien kom ik dan liefde tegen en dan roep ik, ik hou van jou!…

Zelfs als richting tot in puntjes wordt aangegeven in deze tijd van Dwaalsporen, zijn er slechts enkele die zelf De leiding nemen middels H E T V O O R T O U W . . . . . . .…

o zonneke mijn met straalkes fijn je glans doet plezieren ranken druifkes vieren o zonneke mijn maakt harten zo rein bloemkes rechten hun steel tonen hun blaadjes geheel o zonneke mijn je verlicht onzichtbare pijn ontwaakt pret in de ogen bij een ander mededogen o zonneke mijn mijn hemelse baldakijn over azuren luchten en bevrijdende…

verpulver het potlood de vingers aan de rol rullen geurige tabak likken warm het slijk de letters branden aan rokende zinnen de woorden knetteren een zwevende waas verzilver de katapult het elastiek stil de spil springt en velt tong flarden mompelmoed o nicotine o alcohol o wierook o waanzin dat alle heerlijkheid genoegen vindt…

O Gij, die m'n gedachtjes kust En wiegt m'n droefenis 't Is of m'n innerlijke rust Door u beveiligd is. O lieflijkheid! o zanggetril! Verwarm het harte mijn Dat arm... verlaten hart, en wil M'n eeuw'ge rijkdom zijn.…

O dagen, dat weer d'eerste chrysanten stralen en geuren met de teêrste en koelste geur, o dagen als koele en geur'ge dalen... O dagen, dat weer d'aarde is uitgeweend, nu gouden oktober klaarde, ik ril en peins, o dagen, dat 'k met Haar werd vereend: wat schreit er toch in u? wat schreit er toch in u?…

Geluk is o zo kwetsbaar, zo breekbaar soms als glas. Maar zou het nimmer breken, als het ook sterker was? Geluk is o zo vluchtig, zo vluchtig soms als gas. Maar zou het eeuwig duren, als het niet vluchtig was? Geluk kan o zo fijn zijn, iets waar je van geniet. Maar zou het geen geluk zijn, als wij niet kenden verdriet?…

O Gij, die m’n gedachtjes kust En wiegt m’n droefenis, ’t Is of m’n innerlijke rust Door u beveiligd is. O lieflijkheid! o zang getril! Verwarm het harte mijn, Dat arm verlaten hart, en wil, M’n eeuw’ge rijkdom zijn.…

O dagen, dat weer d'eerste chrysanten stralen en geuren met de teerste en koelste geur, o dagen als koele en geur'ge dalen.... O dagen, dat weer d'aarde is uitgeweend, nu goude' oktober klaarde, ik ril en peins, o dagen, dat 'k met Haar werd vereend: wat schreit er toch in u? wat schreit er toch in u?…

God luisterde... en uw droevig lied behaagde God, o ruisend riet! O neen toch, ranke ruisend riet, mijn ziel misacht uw tale niet; mijn ziel, die van de zelve God 't gevoel ontving, op zijn gebod, 't gevoel dat uw geruis verstaat, wanneer gij op en neder gaat: o neen, o neen toch, ranke riet, mijn ziel misacht uw tale niet! O!…

De luchtdichter Schreef met Kordaat gebaar Het palindroom O zo in de Hemellucht. Dieho…

O handen, o hardheid, o liefde, spreek toch van verlossing tot mij…

jij bent o zo heerlijk zo zacht voor mijn huid zo zoet en zo eerlijk mijn zomer- en winterfruit jij bent o zo fleurig zo op en top roem zo mooi en rooskleurig mijn zomer- en winterbloem jij bent o zo stralend zo puur uit de bron zo warm en bepalend mijn zomer- en winterzon…

O doornboom, hondsroos, bosolm, hop: loof oogt nog jong, vol hoop, doorzond, doch vlot wordt ’t grosso modo bont, brons gloort, hoogschoon, pomposo. Top! Kortom, loof toont oktoborshow. Hoor: woord voor woord gonst grondtoon O.…

ik bewonder tussendoor het lieve licht zacht de nacht stil in het donker straten vredig stil blijmoedig klein en kinderlijk voor kerst improviseer ik vluchtig een heel vrijmoedig liedje dit kan zo altijd zijn o Heer voor u een enkel handgebaar lijkt me o zo fijn o Heer alle dagen voor elkaar dat is voor U een peulenschil dat mag ik…

O, Nederland! Met je kwallen op het strand, Je Wallen waar door mannen wordt gelogen, hun vrouw bedrogen. O, Nederland, Met je dijken, onbemand, Je bossen waar korstloze mossen de bodem opvreten, godvergeten.…

En velden en weiden, en ‘t eindloos verschiet, o heerlijke, zonnige zomernamiddag, - ze lagen in diepe, gezegende vree, die vrede, wij leefden betoverd hem mee, o zonnige zomernamiddag.…

Lief, o liefste waar ga jij heen? Wanneer zie ik jou terug op welke plek en welke tijd? Lief, o lief als dit mijn vers is voor jou geschreven ... bestaat er dan ook die mogelijkheid Lief o lief, mag ik hopen mag ik het jou dan ook geven?…

O…

O…

O…

O beeltenissen van het driftige verlangen naar de borsten van God!…

'wat ik graag zeggen wou o lief je bent mijn wonder ik kan geen adem zonder wat houd ik veel van jou wat ik graag zeggen wou o lief je bent mijn zegen je bloeit op al mijn wegen wat houd ik veel van jou wat ik graag zeggen wou o lief je bent mijn gloren door jou ben ik herboren wat houd ik veel van jou'…

O minnespel en zoete beuzelpraat, O sleutel waar het hart mee opengaat. Wat maalt de liefde om kennis en om geld. Zij wil de gloed van handen en gelaat.…

o zon je bent niet meer wie je bent geweest ik vrees je nu meer nog dan vroeger je bent een al te wakker beest ik wou dat de herfst weer begon en dat ik weer kon schuilen o zon je bent niet meer wie je bent geweest laat jouw naam niet rondzingen omdat mensen blij zijn met dit feest ik word er alleen maar somber van o zon je bent niet…

O lippen, rood als rozen en frambozen, Die, kussen ademend, om kussen vragen! O krachtige armen, die mij, moede, kozen Om veilig door 't vijandig Zijn te dragen! O donkere ogen, zachte grondeloze ogen, zó rein als nooit mijn ogen zagen, Ogen, waarin geen sprank is uit den Boze, Maar waar Gods englen d'eigen blik in wagen!…