Alle inzendingen over ode OR zeeman

Als een die nooit zijn straf uitzit, hoor ik de regen achteloos-eentonig vallen op het huis; waar, in welke haven, heb ik zo gelegen, liggen luisteren, reedloos, naar het zeegeruis? Hopend, dat een vrouw, wier onvervulde leven, aan het mijne korten tijd zou zijn verwant, tot het wéér een sleur werd, bij mij was gebleven, mij dan gaan zou verlaten…

Zeeman en dichter, zwerver en piraat, Van 't aangebeden en vervloekte leven Wist je dat alles eenmaal moest begeven In 't wisslend lot, ook van den zeemansstaat. Jou was de dood altijd een kameraad, Uit ziekte was een opstand nagebleven, Maar niet de vrees die voor het eind doet beven; Je zei: goed heil! Het gaat zooals het gaat.…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Ode aan de bomen. Ode aan het bos. De longen zullen schonen. Ze zullen zuurstof inzuigen op het mos. Ode aan de bomen. Ode aan de groene levensbron. Zuurstof voor stikstof zal ons goed bekomen als de bosreuzen levenskracht produceren onder de zon.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

de deftige dame - diep in haar tasje een tasje van Zeeman…

waaiende wilgen slingerend langs een beek woeste wolken jagen... aangeschoten....wild verwaaide gezichten, nat, vaal en bleek zwijgzame stemmen....dorstig........verstilt God heeft deze negorij verlaten vervloekt is hier de rust geen remedie zal hier nog baten eeuwig grommende golven, ondergelopen kust.…

Levend helder in schimmig blauw stromend door ongeziene velden zoekend naar lager gelegen oorden verplaatsing van geërodeerde elementen voeding voor vruchtbare flora Aan de einder evaporerend met de zee…

Gedachten, dwalend uiterlijk Van omhoog gesprongen eikenhout Met een drift Ja de dag zal weer gaan lengen Hoornig verfomfaaid…

Vertragend schikt zich de leugen ontsprongen aan een vuige list gedrukt door een vuistdikke stempel existentie voordat ik wist Warempel…

Eenzaam staat op 't vaartuig de oude zeeman. "Vol!" zucht hij, "vaarwel, matrozen, red u." Door de storm verdwijnen zijne sloepen. Buldrend speelt de zee met 't splijtend vaartuig. Kalm, manhaftig bidt de grijze zeeman de armen rond een mast.…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

Haar vriend een zeeman die niet meer t'rug kwam.…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Ik zou dolgraag weer eens gaan varen en dan uitkijken over de immense zee, de wind weer vrij spel door mijn haren, neemt al mijn droefheid met zich mee. De grote leegte van de grauwgroene oceaan reduceert je leven tot alleen dat moment, dat je op de brug als ijswacht moet staan, je plots zonder familie of vrienden bent. Eenzelfde blik door…

op een dag als deze zou de zee je zomaar terug kunnen geven aan het meisje met de droeve ogen zij wacht en weent je zou er zomaar kunnen zijn met geroffel op de deur zij zal je omarmen noch jouw hart kunnen verwarmen om genade schreeuwen zeeman, o zeeman het is beter dat u rust, keer nimmer, nimmer meer terug naar Hollands kust…

Vanaf het strand kijk ik omhoog Naar regen en wat zonneschijn Aanschouw de flauwe regenboog Hoor en zie een krijsende meeuw Natuur in al zijn schitterende vormen boven zee Draagt deze door wind gedragen witte vogel De ziel van een verdronken zeeman met zich mee…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Een dronken zeeman in de kroeg zei niets, toen iemand aan 'm vroeg: 'Heb jij een zeetong in je mond?' Het leek, of hij hem niet verstond. Hij had een fles in beide handen met Amstel bier en Moezelwijn. Z'n waterknieën deden pijn. De zeeman, die geen antwoord gaf, stond met één zeebeen in het graf en met z'n mond vol watertanden.…

't Is eer een ode aan de legertros De oorlogskaravaan met zijn munitie Een ode aan de cyberwar militie De hel en de verdoemenis breekt los Dat hij nu dronken in z'n vuistje lacht Ligt niet aan hem, maar ons: O Mensch, gib acht!…

vermeden to be or not to be, that is ...…

ode aan de mens getekend door verleden een "vergeten" held…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

He, Zeeman! Jij hebt te lang gevaren. Daarom vergat ik jou en je schip. Nu hou ik van de zee-duivel - Hem heb ik liever lief!…

Er zei eens een zeeman uit Kootwijk: Wanneer ik op zee van mijn boot kijk Dan dank ik de Heer Dat ik voor één keer Als mens toch heel eventjes groot lijk…

Dit wordt een ode Aan alle potloden. Het stempotlood Het vulpotlood Het kleurpotlood. Voor elke exoot Zijn eigen potlood.…

zou je het wit lezen als een gedicht een ode aan jou? zou je het bewaren als ik het niet verklanken kan?…

Tussen wal en schip hoort een zeeman niet thuis. Want een zeeman heeft zee- benen, die voelen zich alleen op het eigen schip thuis. En ook de beste stuurlui staan niet aan de wal. Zij draaien liever aan het stuurrad van hun schip; door het ruime sop, niet op weg voor niemendal.…