Alle inzendingen over oesters OR katja schuurman OR nam kee

licht maar streel rauwe buitenkant steeds, tegen beter weten in totdat er bloed druipt van mijn hand Ik weet een parel, diep daar binnen toe nou, laat me, laat me toe wrikken, wringen, niet te winnen genoeg, gedaan, nu ben ik moe Ik weet een parel, zie een schild verblindend licht op mijn gezicht dit strijden heb ik nooit gewild een oester…

Zo had ik je nog niet gezien: je ene hand over de andere gelegd, schelpsgewijs, alsof je zegt: Kom, wees mijn zand; kom, wees mijn pijn; laat mij voor jou een parelmaker zijn.…

je weekt op een rotsbank een ruwe grijze schelp bewaart lillend vlees met kleppen verzegeld ik slurp en proef de branding een huwelijk van zout en zacht de zandkorrel die naar binnen dringt wordt in parelmoer gewikkeld hij past in jouw kroon…

De meesten zien alleen de schil, hun ziel niet sterker dan de wil, want zoekende naar diepgang, de maskerade en haar zwanenzang, zul je me vinden onder mijn huid, de parelzak waar je op stuit, want midden in die fraaie zak huist parel in een mantelpak.…

in het arme licht, het gloeiende licht ligt mijn polder te verdrinken, ze zucht onder de gratie van gekregen bundels zonnestralen, ze ruikt naar de lente ziet hoe de hemel zich vergaapt aan de snoeren met parels, het vergulde van mijn land, hoe de nacht zich opoffert aan het onweerstaanbare van de morgen proef het zout, steek u lach in…

Jij oester, zo gesloten Soms laat jij je parel zien Prachtig, hard met parelmoer Trots daarop misschien ’t Zijn gevolgen van iets pijnlijks Vreemd en lelijk mocht niet zijn Adequaat ging jij te werk Maakte het tot kroondomein Omhult met schoonheid Geen misvorming meer Het lijkt welhaast een wonder Hoe pijn dan transformeert Jij oester…

Een oester, nee, die zie je mij niet eten. Zo’n dier gaat toch springlevend door je strot. Dat lijkt me voor de stakker uiterst rot en het is heel niet goed voor mijn geweten. Want stel je voor dat iemand jou dat flikte. Een reus wellicht, met trek in mensenbout, die jou terwijl je leeft zijn muil in douwt.…

hoe jij bent ontvreemd van schelp en zee geraapt wordt van het wad, waar dolende prielen jou voeden met het deels gezouten water en scherpe messen je delen tot een tweedelig wezen zelfs de meeuw onthecht jouw huis van ’t weke vlees waaruit je bent ontgonnen, zijn snavel zonder vrees je snuit bevuilt met harde halen van zijn kaken verhalen…

ze mag niet op de foto van zichzelf ze is niet bang voor lampen die je ziel doorboren, bliksemflitsen in de wolken maar soms liggen de beelden te dichtbij als schelpen op je bord, ze wil verzonken gedichten waarin niemand kan verdrinken ------------------------------- uit: 'Beroepsgeheim', 2009.…

Moderne ballade Zij heette Kee. Hij schreef zich Frits. Zij zag wat scheel. Hij liep mank. Een englenpaar. Maar zij erg bits, En hij verschriklijk aan de drank. Zo woonden ze in een lekke schuit, Als twee marmotjes in hun hol. Geregeld schold zij hem de huid En dronk hij zich met bitter vol.…

Aan tafel met z'n ouders Kijkt hij ademloos toe Hoe gruwelijk oesters Aan hun einde komen…

weggegaan Kleine oesterkreeftjes dragen nu zijn naam En ze zwommen zeer lang en gelukkig…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

eerst een korrel zand nu laag voor laag opgebouwd de oester vormde de irritatie voor hem tot mooi in onze ogen…

Ongeopende Venco-zakjes Dwarrelen naar beneden En treffen op de grond Her en der verspreid Ook het plastic van Katja aan in het Verlaten zonnebloemenveld - De inhoud niet Gegeten, niet geproefd Door hen die tijdens Het vallen naar de Hemel zijn gegaan…

Wist jij het al van Katja en van Thijs? Die wonen al een tijdje niet meer samen Ze konden dat nu eindelijk beamen Er is dus nieuwe buit na Sylvie Meis En alle gieren zijn weer aangeschoven Zo'n prooi wordt tot de botten afgekloven.…

Een oester uit Schiermonnikoog stond precies vierentwintig jaar droog Maar dat is nu voorbij 'Chardonnay', hikte hij terwijl hij zijn kieuwen vol zoog…

Zoals veel lezers ben ik opgetogen Dat Marcel zijn comeback maakt op de site Al toonde zijn stand-in ook heel veel bite Zij had van mij beslist voor vast gemogen En mede qua voorziene soort verkeer Leg ik mij graag bij Katja Bruning neer…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Maar (varkens)oesters zijn in grote lijnen parelen voor de zwijnen.…

Op 20 oktober publiceerde Katja Bruning op deze site een knap ollekebolleke met als titel ‘Methyfobieklachten’….…

Oosterse gerechten steken schril af op een bedje van bedorven oesters het plakboek van mijn leven overlapt het jouwe…

je bent een parel, intiem genesteld in mijn weke vlees knusjes ingekapseld In vele laagjes liefde, tederheid en verlangen koester ik je paarlemoeren pracht als de parel wordt geoogst sterft de oester…

vrijwel verdrink ik in kussen onderhand voert zij mij oesters bij het openen van glanzende lippen kirrend glijdt zij onderuit: ik laat jou nooit meer gaan daar ben ikzelf bij: zucht ik tastzinnelijk gaat zij door: had je gedacht!…

Als een parel in een oester heb ik je negen maanden gekoesterd. Als een roos in een knop bloeide je bij mij beknopt maar veilig op. Als een juweel van onschatbare waarde heb ik je gelegd in de schoot van moeder aarde Als een schaapje klein en teer ben je nu veilig in de kudde van de heer.…

eens droomde ik van jou een stralende lach een blik vol vreugde en geluk je was als een parel in een oester vol mysteries maar iedere keer ik dichterbij kwam klapte je dicht toen zag ik hoe iemand je meenam en je aan een ketting hing mijn parel het was een droom en toch ben ik je kwijt mijn lief…