Alle inzendingen over oguh is hugo

Zet de sluisdeuren open naar mijn gemoed het samenspel is begonnen beleven we het firmament zeven maanden lang is de strijd weergegeven overal kwam ik mijzelf tegen soms midden in een gesprek lang was het eigenlijk niet als met blote voeten op een koude vloer ging ik afgedroogd verder heerlijk fris en opgeladem daar eindelijk te zijn…

Hugo Chávez, de president (met dictatoriale trekjes) van Venezuela heeft een televisiestation gebeld om te zeggen dat hij nog leeft. Het gerucht deed de ronde dat hij was overleden. Hij had zich in Cuba laten behandelen tegen kanker.…

Wie doet er mee dit jaar? Zuipen met carnaval! Hossen! Verkledingen! Brullen! Alaaf! Feest voor de dommen en Intelligentsia Maar niet voor Merel en Jelle En Aaf…

Vingervlug, sneller dan het licht Vertaalt zij in gebaren Woord na woord en zin na zin Perfect Zowel Mark als Hugo zijn Verbijsterd Net als de kijkers, volgers als ik Die minder snel kunnen spreken dan Irma inmiddels gebaren-taalt Een genot om te kijken, te zien vertaal-gebaarde woorden Irma Sluis als topatleet Nationale ge- baren-…

Er was een Schot bij d'Ieren Hij ging naar Rome brevieren Hij kreeg de zegen aldus Van BENE-DICHT-TUS en ging het bij d' hoeren toen vieren…

Heb ik jullie al eens verteld van mijn liefdesaffaire in het huis van Victor Hugo? Nou, terwijl ik de ronde, houten trap omhoog liep waren mijn ogen nog maar enkele centimeters verwijderd van de strakste en sappigste billen, die ooit heen en weer bewogen en ik ben ze gevolgd. Ik introduceer een nieuw woord: billenstalker!…

hoeveel zijn er die HUN gevoelens mens ZIJN driften op-geven voor een onbestaande zekerheid onbestaand PRIJZEN een blinkend goddeloos KLOEK RAS-PAARD goddeloos uitdagend…

Plots wist ik wat of houden van betekent In de ander vinden wat het beste is Liefde, wijsheid, passie, droefenis Je ware zelf het spiegelglas uitbrekend Latent aanwezig, nu scherp afgetekend Je diepste wezen en geschiedenis Waarin nabijheid naast benauwenis Pulserend licht en alles vanzelfsprekend Besef dat ik mijn lief gewoonweg bén Hoe…

Eén zelfde school. Van crèche tot middelbaar Je hele schooltijd met één plek vertrouwd zijn Hoe knus en comfortabel kan behoud zijn 't Is als een warme deken, jaar na jaar Totdat je, als student, ervan gespeend wordt En keihard in het heimwee-vak getraind wordt…

Ter lering en wellicht ook ter vermaak Zij is altijd zo zeker van haar zaak En die van Hugo, Christa en van Mae Maar wacht u voor haar joviale lach Bij tegenspraak is zij kort aangemeten Zij heeft het laatste woord, zíj kan het weten En spreekt u aan op deviant gedrag Leest anderen de les graag bovendien Al is haar logica paradoxaal…

Dat hij in diepste wezen zelf besliste Over wanneer en hoe hij dood zou gaan En zich derhalve aan het kruis liet slaan Bevestigen ons vier evangelisten. Ook Christus kreeg dus hulp zichzelf te doden Al is dit bij de christenen verboden.…

~ een pastiche ~ De tijden zijn slecht zegt de radio de gazetten, zij luiden eender nee, het verbetert er niet op integendeel, mon ami, au contraire wat u zegt, mon ami, wat u zegt Een vliegmachien met officieren zo lamdronken dat ze de Maas voor de Rijn aanzien en recht in de fietsen van de derde divisie belandt ze krijgen…

. ----------------------------------------- Uit: De groeten, de bundel die Hugo Claus schreef in opdracht van Poetry International voor de derde Gedichtendag, 31 januari 2002.…

Niemand in huis Zelfs ik ben niet thuis Haar kunstbontjas op de stoel Zij zit er niet in Ik hoest beleefd De kamer blijft doofstom Er is iets geweest, maar hoe? Ik leg de lakens toe Ik doe het licht aan Ik ben er nog niet Wel haar geur Maar dat geloof ik zelf niet ---------------------------------------------- Uit: Gedichten…

Beloof me, kind, als ik van hier verdwijn treur niet om mij, straks bloeit weer de jasmijn en geurt de kamperfoelie. Erger zou het wezen als zij verdwenen waren, - ik er nog zou zijn. --------------------------------------------- Uit: Tot in de nde, nde graad; nestoriaanse kwatrijnen, 1998.…

Zij vouwt zich open Haar slaap: een licht labiele lauwte. Haar gewillig gebinte. Eerder dan een geeuw Kondigen haar billen aan Dat zij wakker wordt. En dan haar oogwit: sneeuw In de ogen van mijn leeuwin.…

Zo zwart is geen huis Dat ik er niet in kan wonen Mijn handen niet langs de muren kan strekken Zo wit is geen morgen Dat ik er niet in ontwaak Als in een bed Zo waak en woon ik in dit huis Dat tussen nacht en morgen staat En wandel op zenuwvelden En tast met mijn 10 vingernagels In elk gelaten lijf dat nadert Terwijl ik kuise woorden…

De horizon is de taal, de taal die ik word geacht te delen met het verminkte kind, met de jongeling die soldaat geworden is en zo fier op zijn laarzen, met de grijsaard met zijn gescheurde darmen in zijn armen. Het regent fosfor en sirenes De stemmen van mijn land meestal in de televisie. Moordzuchtige families. Misdadig gezang. En…

Mijn vrouw, mijn heidens altaar, Dat ik met vingers van licht bespeel en streel, Mijn jonge bos dat ik doorwinter, Mijn zenuwziek, onkuis en teder teken, Ik schrijf je adem en je lichaam neer Op gelijnd muziekpapier. En tegen je oor beloof ik je splinternieuwe horoscopen En maak je weer voor wereldreizen klaar En voor een oponthoud in een…

Vrij is de zanger niet Maar vlug en schamper en toppen scherend als een baard. Vrij is hij niet want zijn doorboord geklater En zijn sprekend wormhout hangen in zijn mond, huig en zijn tong. Losgelaten in zijn huid, dit huis, Groet de zanger koekoek noch vinkenvanger Noch de schuwe spieders in het laagland. De zanger is zijn lied.…

'In het midden van mijn leven,' zei de koning, 'ga ik te paard naar de hel.' Sire, mij is dit niet gegeven. Ik hoor ze allang, die nachtelijke bel, ik proefde vele soorten honing, ik heb te snel in teveel vel gebeten en onderweg ben ik de hel vergeten. ---------------------------------- uit : 'Ik schrijf je neer', 2002.…

De dingen doen en aan het einde, basta, geen leer omhelzen. In het halfduister de uitgang raden. Niet in paniek geraken. Hij weet wel dat je komt, het staat in zijn agenda. ---------------------------------------------------------------------------- uit: 'Tot in de nde,nde graad; nestoriaanse kwatrijnen', 1998.…

(naar 'De intrige' van James Ensor) Het mombakkes, vaderlands goed, staat ons goed. Op Vastenavond zijn wij gevlekte honden. Wij verven ons kind een monstersnoet; zoals wij zal het leren zijn zonden te vermommen. En wijzelf en ons lief zitten vastgebonden in de snuit die blaft, de slurf die ratelt, de oren die slingeren, het rubberen…

Later, mijn jongetje, word je een man, Later reikhals je als een giraffe naar het hoe en het waarom. Men zal je stempelen als bagage. Men zal je kwetsen om je wens en je droom. En jij zal trachten eens en voorgoed te fotograferen het hoe en waarom van de vrouw die kantelt in je lakens die zingt naarmate je ontdubbelt in haar vel. En nog later…

De bommenwerpers dalen. Hoor ze grommen. Loop niet zo ver van mij in deze verraderlijke mist. Al scheiden ons maar drie meter ik heb je al drie keer gemist. Mijn blik is bewasemd als mijn bril. Kom naast mij lopen, met je elleboog tegen mijn ribben. Kom zo dicht als je kan. Zoals straks in onze kist. --------------------------- uit: '…

Behoud de begeerte. Vergeet waarvoor je in de kou wou staan en sterven toen je dacht dat de wereld een lente was of een vrouw. Verwacht dag en nacht maar vergeet de vrees die je was. Betaal geen rente voor je gedrag. Morgen versnelt. Gisteren zwelt liefde doodt, gaat niet dood. Behoud geen resten. Stap over haar schreef. Zij blijft…

Te veel gevechten heb ik gezien, te veel gejank van vrijers gehoord, ik ben altijd te ver gereisd. Een kijkdoos heeft mijn oog vervangen, Een bromtol mijn oor. Te veel modder, te veel krengen er in. Te veel vreugde. Ik verberg mij nu tussen de minnaars, die bedelaars. --------------------------------------- uit: Gedichten 1948-1993…

als dan het koperen keteltje vol as van wat ik was wordt leeggeschud over het geduldig gras, mijn lief, sta daar niet voor schut en veeg de rimmel van je wangen. Denk aan de vingers die deze regels schreven in onze tijd van verlangen en die je streelden tijdens hun leven. En lach om wat ik was, onder meer het gesnurk in de bioscoop, de…

Voor dag en dauw, als licht al aanbleekt op het lover. Ga ik op pad. Ik weet wel dat jij op me wacht. Ik trek de bossen door en trek de bergen over. Ik heb te vaak te ver van jou mijn dagen doorgebracht. Ik ga,ik hoor geen geluiden,kijk niet om mij heen. En houd mijn ogen slechts gericht op mijn gedachten. Een onbekende,met gekruisde handen,…

De mens dat arme beest hij is er en hij is er geweest Hij rent door alle landen tot hij geen asem heeft En als hij neervalt is hij bang en bidt en blaft en beeft Daarom heeft hij de goden uitgevonden daarom heeft hij torens opgericht waar de goden mogen wonen in een eeuwig licht De mens dat arme beest dat vraagt en vrijt en vreest in…