het olster veer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 
401
401neemt zijn tijd onder
de hollandse wolken
van mauve en jan voerman
tussen bebloemde boorden
met daarachter trage koeien
wegdromend naar de einder
fluistert de zilveren ijssel
verslingert even het veer met
daarop slechts de onthaasten
bijna teder zet hij ze af
wacht rustig op de verre fietser
verlangend naar het onbekende
hij weet…
Bezig met laden