Alle inzendingen over ommegang

Daar waar ooit de westenwind geruwd zijn boetekleed verschoonde en het Lied -Gregoriaans na ommegang in stilte viel voor iets waarin hij steeds genadevol een leven lang geloofde hieven mensen nu het glas om er te drinken van zijn bier Het was Trappist - ja dat wist ieder die het hier zich liet bekomen rond het plein waar ook een molen stond…

Fragmenten van bot plechtstatig gedragen. Maria's optocht van vlees en bloed. Vlees van zonde en vlees van boete. Gehavend vlees. Geschonden lichamen ontroeren. Ze beroeren Door hun sereniteit en nederigheid. Hier is geen plaats voor weemoed of twijfel. Mannen met baarden en sjofele gewaden, Schuifelend door stoffige straten. Op sandalen. Kinderen…

Writsaert Reinout Strijdvaardig was Aymon, maar trots het meest Op Bayard, felle trouwe zwarte hengst Als Alexander op Bucéphalus In d' oude Ommegang van Dendermonde Ging 't Ros Bayart des anderendaags weer los Als raison d'être voor de Monderpoorters Aldus heer Marnix van Sint Aldegonde…

voorbij de huizenrij blijf ik dralend staan in ieder ervan had ik een bestaan herinneringen verschimmen tot allerlei vrees voor heldere kinderstemmen die mijn ziel beroeren en naar de avond voeren tonen die in schemer zwemmen een ommegang van gezang met slepende tred bij iedere doorgang gevangen in het drijfnet huizenrij mijn kruisgang…

men verhing de bordjes en nog pronkt hier het voormalige wapens en namen wachters bestaan niet meer ik kan de berg bestijgen door wijd open poorten binnen gaan het ongedekt rondeel waar soms de ommegangen stokken en men beschroomd de zuil van stilte ziet het hoog vertrek de open schrijn voor wie hier hoort zonneleen 33 zie…

ontdaan van elke katholieke franje, geen goud of zilver, geen marmer, zuiver geloof in ruwe, stugge stof, omsloten door ruw sisal koord geen paus of priester, kardinaal, geen beeld, reliek of kathedraal, maar slechts dat pure, zuivere woord wijn en brood en in stil gebed luisteren naar heldere klokken, tijdens de daagse ommegang, door…

Toch schepte zij een kinderlijk behagen In onze dagelijkse ommegang Als ik weg uit het huis, uit haar gevang Haar rondreed in haar invalidenwagen.…

Gevangen is ze in de ommegang van zon en maan. Het zweven heersend in een ander rijk vegeteert ze tot de zon weer aan de hemel prijkt. Een ieder die 's nachts in haar ziet, leeft uit een valies van verlies en elk uitleggen der kleren maakt de kleuren doffer.…

Maar dit was een zwijgende ommegang, omwenteling na omwenteling tot ze in de wolken halt hielden. Een katheder werd uitgeklapt en de dienaar der dienaren Gods nam pontificaal plaats. Hij zwaaide plechtig heen en weder met twee gekruiste klaviersleutels en prevelde Latijn. Ik knikte en zei: Jeronimo, we gaan een tanka dichten.…

Op stille tocht en eenzame ommegangen, Voel ik mij dichtst bij die mij zijn gebleven Als sterren in dit al te duistre leven, En 'k leef in hen en ken geen vreemd verlangen.…

Zo leunt de spiegel op de ommegang van zon en maan ...…

Zij streelt het sterrenmos met lichte tred, En tovert met haar ogen teed're glans Op 't schuchter-wuivend lichtgroen blaadrenvolk, En koost met zachte handen al wat sproot Om 't woud te tooien bij haar ommegang.…

Verwoed-fantastisch staat het grote heer Van hoondemonen op de ommegang, In gramme toorn of onverschillig-wreed, In spottend peinzen om de wereldklucht.…