Naamloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 
106
106ongenaakbaar zwijgt de lucht
zo erg dat wolken knarsen
hiervandaan neemt aanwezigheid
af, tot dunne gestalten, versmolten
met het grijs van hersencellen
Hoe laat staan de klokken in de
zwak beschenen hemelberm?
ook een rietgors mag geen
naam hebben in verdwaalbaar
moeras, iets zonder vorm is
bezig terug te keren, het
geheugen te…
Bezig met laden