Alle inzendingen over ondeelbaar leed

Mijn bril vergroot de tranen van de moeder op het scherm die gilt en kermt en jammert om haar kind waarvan ze onder rokend puin alleen de hand, waarin een potlood, vindt Ik zet mijn bril af voor zulk wreed ondeelbaar leed Tranen zullen haar niet baten Ik heb ze desondanks gelaten…

van het bloed door aderen waarin het hart te groot de geest te nauw, ritme van zin en woord verstijfd in mijn roman, de plaats verkrampt in grijs en groen, in tijd niets meer vernomen, het laten een constante druk van wurging als ik binnen kom, tussen aarden dekens kan ik rustig stikken, beklemt en luchtgebrek keren zich in het ondeelbare…

Ik droom aan de oever van een beek om bloot te staan aan tijdloze gedachten, wat eerst nog helder leek onder de bedauwde varens in de aardse dalen, daar werd de stroom herhaald verlegd, de ochtendmist kuipt door een vertrouwde kier van de ondeelbare dageraad.…

in een voorwoord van nadagen in vloeiend, sprankelend water knisperend taalloze letters op ongeschreven blad de glinstering van oprechtheid of diepte van kleinigheden gebeeldhouwd dromen, zowel ongeletterd vergeten, het onthouden van een dag, als een zinderende ruggengraat, meegevoerd in een bries, in de bijziende verte denkbeeldig…

ik zit op een grote kantelende dobbelsteen ondeelbaar het ogenblik van vallen in de ruimte…

De tijdelijkheid van het gerijpte gras, bloot te staan aan ondeelbare gedachten, levend wit wat eerder groen blozend was, de plaggen zijn nog vers en onvolmaakt, als de doden zijn geborgen, voor ons zelf te zorgen in een niet volmaakte dag.…

Als zij de passen willen vervolmaken om het wit opnieuw te vinden in de tomeloze revelatie van hun lijven, blijft de waarheid ondeelbaar, het vervolg blijft speculatie.…

tussen de aardse dekens kan ik rustig stikken, beklemt het geestgebrek keert zich in het ondeelbare, voltrekt uit het hermetisch zwart, zonder dat het in schrift op het lijf is gezet.…

blijft gloeien in de as, wind en regen, daar zijn schuilplaats vindt, pijnlijk lang verzwegen opgeslagen in de smart van voor - en tegenspoed onderschrijft de dierbaarste herinnering zoals zij was, ze is niet vertrokken, morgen kom je haar weer tegen, de indrukken blijven groot in de lichtste voet-print , die zij achterliet toen de ondeelbare…

Onder een kier van de ochtendmist hervindt de ondeelbare tijd zich in de herhaalde dageraad, waarin we alles kunnen verwachten maar zijn daarop nog niet voorbereid, het lijkt allemaal zo anders, ideeën en wetten vervreemd van gevoel, anoniem ongrijpbaar, wie zal weten hoe het tijdswiel er morgen voor zal staan, ons licht gestolen uit…

In de vaargeul achter mij De brokken van Vroeger Voor mij de Zee van Tijd Vol Later Op de voorplecht Buig ik mij voorover – De boeg splijt In een ondeelbaar moment Het Nu…

In het klooster van las Huelgas In de biechtstoel zit de priester, Fluistrend spreekt zijn biechtelinge Van de wereld, van haar zonde. Nimmer zien des priesters ogen Wie hem toespreekt. Nimmer blikken In de wereld meer de vrouwen, Die het klooster heeft begraven. Aarzlend spreekt de mond der nonne Van haar liefde voor een koorknaap, Die…

kleuren hebben mij bedrogen zonet was het water nog blauw dat ik dronk uit de bron van spijt nu, een vluchtige herinnering later, dorst ik naar ondrinkbare hoop - niets is wat het lijkt wat overblijft is ondeelbaar…

verstilde aanwezigheid reflectie van struiken gloeiende horizon ziel gedompeld in vrede extatisch in eenzaamheid wenst hij te delen het ondeelbare geen oord gerieflijker voor een laatste woord…

Knopjes Had je maar een knopje Dat bepaalde hoe je dacht Ook voor elk van je gevoelens Nou, dan had ik echt veel macht Want ik zou ze vaak indrukken Echt waar, bijna elke dag Voor een vrolijke gedachte En een hartelijke lach Ook moest er nog een knopje zijn Die aan ging en ook uit Ook eentje nog voor zachter En natuurlijk een voor luid…

Hij bleef maar janken de koning der Franken toen Frank uit de mode raakte en Per als naam furore maakte. Hij zag de bui al hangen met zijn appelwangen als hoogste aller heren aanstaand koning der Peren…

een ondeelbaar geheel G.O.D geest der schepping het universum is zijn stoffelijk lichaam In de zin van eenheid lichaam-geest schiep hij de mens naar zijn evenbeeld Is deze G.O.D werkelijk de mensen god der gelovigen…

Buigend over de plecht, daar waar de boeg het ijs splijt, slechts in dat ene ondeelbare moment leef je in het heden.…

deelgenoot van een gemeenschap over de tong gaan het trotseren van een burgerservicenummer ooit aangeroepen benoemd en bemind ingeschreven in het register der bekenden ondeelbaar, ingebeiteld doorleefd overwoekerd maar leesbaar naamloos is erger dan dood…

deelgenoot van een gemeenschap over de tong gaan het trotseren van een burgerservicenummer ooit aangeroepen benoemd en bemind ingeschreven in het register der bekenden ondeelbaar, ingebeiteld doorleefd overwoekerd maar leesbaar naamloos is erger dan dood…

Er was rouwe op het huis, Er was rouwe in de kluis, Toen de Heer ons gebed had verworpen; Want zo lang als hij leed, Ging een biddende kreet Als een offerand op uit de dorpen. Toen de doodsmare kwam, Zie, mijn wangen zijn stram, Maar ik schreide als het kind van mijn kindren!…

huilt hij harder dan zijn tranen stromen want op de vragen die er in hem komen vindt hij geen antwoord meer misschien En in zijn onmacht sluit hij dan zijn ogen voor al hetgeen waar hij geen grip op heeft zodat hij schijnbaar rustig verder leeft met voor zichzelf geen mededogen En zo gevangen in dat hulpeloze zwijgen draagt hij zijn leed…

Zie ik dat menselijk leed Een vrouw met open ogen die niet zien die niet praat, niet denkt die niet weet die nooit meer iets vergeet Zie ik een wereld die rond haar is waar ik barmhartigheid bespeur maar ook het mededogen mis Zie ik een wereld die over haar denkt en praat zij die haar willen laten leven met liefde als terreur en…

De tranen stromen langs de verweerde groeven tijdloos is verdriet.…

waar het leed leidt lijdt het leven het leed…

Verborgen tranen Verscholen achter donker glas Niets over van de liefde Dat je ooit in mijn ogen las…

De lampen mogen niet meer Maar wel een enkele peer Met een acceptabel wattage De led is nu wel ingezet Zodat de kinderen die nu net Op de wereld zijn gezet Niet worden geplet Door onze foute inschatting Van de gloeilamp Want de zon moet blijven schijnen En de ozon moet omlaag Dus als de O eraf is, is mijn vraag Gaat dan de ozon wel…

Ach, dat was vee leed! veel erger Dan iemand denken kan.…

Je hebt pas echt weet van leed als leed jou of anderen niet vergeet Jouw beet houdt en niet meer loslaat of het leed van anderen!…

In het Noorden toen geboren sprak en droomde 'k in het Fries Rijks-erkend als tweede taal van ons Nederland Oorlog doet vluchten uit zeer vele landen doden ook veroorzaakt door honger en dorst Echt alle leed van de wereld kunnen wij niet op ons nemen Wel het lot van een tal van deze verschoppelingen outcast die onz' wereld zonder…