buigen sterren en de maan,
naar dat kleine stukje grond
om de schoonheid even aan te raken,
het juiste woord te vinden in het
malse gras waarop ik je vond,
waaruit jij korrels vrolijkheid
blaast in de toekomst van beide
monden, het zoet van bitterheid,
ongecultiveerde parels op de
lippen die we fluisterend vonden
slaap maar door…
in het
voetspoor van plat betreden woorden
uitgezwaaid in dit verlaten oord
geen idee hoe die dag zal heten als ik de
zwartste gaten van mijn horizon bestijg,
een tocht over een enkelvoudig koord
dat ik nog moet weven, als ik de
meest gespannen tonen van werelds
weefgetouw heb aangehoord
voer mij aan de zwijnen wanneer ik de
ongecultiveerde…