Alle inzendingen over ongemerkt OR verlopen

Het gedicht Wordt niet Om het gedicht Geschreven Maar om Terug te Vinden wat Men ongemerkt Verloren was.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Zo gaat tijd voorbij ongemerkt bijt het hele mensen weg en straks ook mij…

Tweehonderd jaar geleden Ben ik geboren Of was het honderd misschien - De tel ben ik allang verloren Opgevoed met het Gedachtegoed van Rond 1860 of zo Van recentere datum Heb ik qua gedachten Niets meer overgehouden Dan alleen liefde Liefde alleen Die is van alle tijd En ik, ikzelf, heb ongezien En ongemerkt geleefd,…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Uit frivoliteit om zijn jamsessie die hem vandaag hogelijk beviel bezong de merel zijn enthousiasme ongemerkt met consumptie…

En als ik je zie merk jij dan dat ik even een paar seconden in deze tijd geheel gewenst stop met leven. En als ik je aanraak merk je dan dat ik bang even opkijk om te zien of je ook merkt dat ik naar je verlang.…

sensaties Die binnenkomen door mijn neus, Pannenkoek met spek, kaas en appelkaneel Die lonkend op mij wacht, Leef maximaal in het hier en nu En jij vertelt me wat ik allemaal mis: Ga je schamen, jij, die wel kijkt Maar de helft nog niet ziet van wat Ik voel en hoor, Gun het jou even goed, Mens aan wie nu nog zoveel dingen Ongemerkt…

snelheid dwingt ons tot het amechtig aanklampen in verloop van tijd…

hij glijdt weg bijna ongemerkt zonder sporen van herinnering geen besef van dan alleen nu telt heel even…

, verlopen, verlopen, verlopen Verhinderd, verhinderd, verhinderd, verhinderd Verminderd, verminderd, verminderd, verminderd Vrijlaten, vrijlaten, vrijlaten, vrijlaten Vrijmaken, vrijmaken, vrijmaken, vrijmaken Vrijspraken, vrijspraken, vrijspraken, vrijspraken Verkeerd, verkeerd, verkeerd, verkeerd Vervelen, vervelen, vervelen, vervelen…

Er waren tot nu toe nog geen problemen Met al die nieuwe roosters van het spoor Maar dringen alle wijzigingen door Tot ingebouwde wekkers en systemen? Als elke trein op tijd vertrekken gaat Komt iedereen op elk perron te laat…

De vaccinaties in De Zwaan verlopen vlot. Vandaag duizend shots.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

verstokte ouderdom sust ongemerkt in slaap in de armen van de dood geruisloze overgang naar een nieuwe energie in een nieuwe omgeving…

Buiten straalt de lentezon, woedt corona ongemerkt.…

Mijn cello had een zonnesteek Snaar D van dood Slap over de kam ontstemd geknakt levenloos En ik, ik liep ongemerkt steeds in de zon…

men heeft heden de keus tussen nu en straks verlopend ongrijpbaar gisteren was beter geweest dan was er geen probleem…

Mijn herinneringen liggen vast in knopen, mocht de houdbaarheid van geest wat vroeg verlopen.…

Ik weet niet, hoe mijn leven zal verlopen of welke kant ik op ga, ik weet alleen dat ik naast je sta.…

als de morgen nog ver is en de nacht fris dan glijd ik ongemerkt in de wolken weg alwaar ik onbeschrijflijke avonturen beleef tot de nacht belegen is en de ochtend gloort…

jouw armen zijn als takken van bomen die ongemerkt tot mij komen eerst zullen ze mij met fluwelen bladeren liefelijk strelen om mij dan als takken met dorens harteloos te kelen…

in 'n mist van tranen zoekt zij naar een begin waar is de tijd van rust en liefdevol samen zijn verdoofdheid maakt zich meester van haar zodat ze ongemerkt verdwaalt…

enkel de zoute zeewind proeft nog van de lagen ooit nog witte verfdagen en maakt haar onbemind hij slaat haar nog af en toe de blinden in het aangezicht ze huivert dan de vensters open tot alles in haar voegen kraakt anders is er niets dat haar nog raakt haar jaren zijn al lang verlopen…

Zo gaat het: je hoort een deur bonzen en de schelp van de ruimte bruist open; de werkelijkheid schampt langs en laat een lege weg achter zich heel, terwijl je geschiedenis schroeit er vol van dicht maar de uitspraak wandelt verder omdat je lippen dat afspraken Zo hoort het: de natuur opent je blad na blad zoals een leerboek bladert je door…

waarop iemand met schrijven ophoudt om iets anders te beginnen, zich iets aan te schaffen, voedsel inkt, gereedschap altijd komt het moment waarop iemand het zoeken staakt, zoals en schip het anker licht en de richting opnieuw bepaalt daarnet nog op een meer van ijs en nu vermoeid het kind de oever opgetild en zich bewust van een verloop…

Verwarde struiken bergen een oud fabrieksspoor, nietig en verroest. De mierenhoop zien... Alledaags eenvoudig werk is een heerlijk iets! Fabrieksrook kleurt oranje voor de zon, die traag verzinkt.…