Alle inzendingen over ons OR plakboek OR haico

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Klevende kleurige vierkantjes binnen rechte rijen zijn oude vertrouwde postzegels in plakboeken bewaard wachten na de reis van eens steeds op verstrooide uren met zoekende vingers en ogen hun jonge nazaten aan brieven en pakjes gehecht verspreiden zich naar alle kanten als dwalende herfstblaadjes hebben onwankelbaar vertrouwen om altijd…

of krijg ik dan het oude verhaal te horen: "Haico, ik was je psycholoog, ik deed gewoon m'n werk, sorrie dat ik jouw hart bedroog..."…

ik zie haar nog wel eens blond en aangepaste lippenstift verkreukeld perkament van dichtbij een vrouw met bontjas in een bus tas dichtbij haar lippen dicht op elkaar want je weet nooit wat er kan gebeuren de ogen vosachtig wantrouwend achter de kooi van een modieuze bril dan zit ze op de bank en praat ratelend uit een oud plakboek en…

avontuur van leven voortgaand weten wij jou in onze rugzak gekropen van waaruit jij ons zachtjes fluistert wat de weg naar het weerzien plaveit jouw lessen van liefde wijsheid en geduld waar jij altijddurend eindeloos bent blijft de prachtige echo van jouw zijn ons hunkerend in de harten kloppen zoals de plaatjes in ons geheugen het plakboek…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

En dan plots kom ik jou hier tegen Op de bodem van mijn bestaan Iemand die mijn woorden koestert Een vriendschap om voor te gaan jij verteld over haar en ik over hem Dat schept een grote verbondenheid Liefde die ons heeft gebroken,gekraakt Het mooiste gevoel ooit zijn we kwijt We delen samen onze trieste tranen Praten tot in het diepst…

Vuur schittert diep in jouw ogen Brandende passie bedwelmt je ziel Liefde vol ongeëvenaard vermogen Sinds de dag dat ik voor je viel Zinnen spreken zachte woorden Als een vuurbaak leidt je m'n weg De toekomst vol nieuwe dromen Nu ik mijn hart in jouw handen leg Je betovert me met je glimlach Elke schaduw wordt een paradijs…

Regen klettert in de kilte van de nacht Sluipend langs achterstand woningen Je weet nog niet wat er op jou wacht Maar het zijn bepaald geen beloningen Ik heb mijn messen scherp geslepen Scherp als mijn blik, geslepen als mijn wraak Mijn woede bloed als nooit tevoren Bezoek het doelwit van mijn criminele taak Dan zie ik de plek waar ik moet…

Een dagje subtropische temperaturen Hete romance op het zoute Zeeuwse strand Verstrengeld in de zwoel brandende zomerzon Passionele vrijpartij in het natte bronzen zand Golven breken op de sierlijke lijn van haar rug Vlug grijpt ze me vast, houdt me stevig beet Hartstocht blinkt in de glans van haar ogen Haar wilde blik vervoerend tot…

Vergeet maar dat ik heb bestaan En laat me verder gewoon met rust Mijn leven zal alleen maar beter gaan Daarvan ben ik me volledig bewust Laat me los, ik wil niet meer Ik wil niet meer op mijn tenen lopen Schenk je geslijm maar aan een ander Mij zal je niet meer slopen Ik kan jouw woorden niet meer aanhoren Ze zijn nietszeggend en zo leeg…

Ik lag gewoon te genieten van de zon Op het warme Scheveningse strand Droomde hoe romantisch het zijn kon Met jou, samen, hand in hand Plotseling lag er een hand op m'n schouder Vingers streelden m'n zonovergoten huid Ik draaide me om, m'n hart sloeg over Dacht: mijn God mijn droom komt uit Je knielde naast me neer in het zand Keek diep…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Plakboeken gaan vragende ogen winnen. Zwijgend papier spreekt vol overreding over Gods onovertroffen Schepping, welke steeds verandert, toch zichzelf blijft. Zeer machtig lijkt de nietige sterveling; al wat hij kiekend, beeldend, etsend bedrijft is echter genade, die naar hem toe drijft.…

Je collage mappen zijn zo direct niet meer open te klappen, ze met je neus bellen enkel versleutelen tot een snottig plakboek. Ze konden gebonden in vuilnisbakken, of als schenkel vervangen in een brakke bak soep.…

aandachtig het glas geheven stilte angstig op de lippen de minuten haasten zich de eeuwen uit even terug even thuis vergeelde plakboeken omkrulde foto’s van ons bij het hek voor een onbewoonbaar verklaarde woning waar wij de vakantiegasten waren warme koeienlijven als troost de hond aan de lijn eeuwig waaks mysterieuze tekens op de…

afspiegeling van mezelf de einder staat bol wollig uit het grijswit van zichzelf collage van bevroren beelden het huis komt er onder te krommen ik zou het liefst reepjes trekken de wilgen en de katten die de achtertuinen door steken de ramen betrekken in een damp binnen ligt alles te tochten in wachtkamers het ligt er vol scheurprenten' plakboeken…

stukje open zodat ze geleidelijk aan het daglicht went Ik plaats het dienblad op het nachtkastje Kijk genietend naar haar, zoals ze daar slapend ligt Haar ogen zijn nog gesloten maar een genietende glimlach siert d'r gezicht Ze opent langzaam haar ogen en buigt overeind Zachtjes zingt ze mee met The Beatles "I get by... met de geur van Haico…

gooi het roer om storm op tien uur keer terug naar de haven teveel avontuur leg het touw vast dok snel aan laat ons opschieten voordat we vergaan schepen sturen mensen in nood storm op tien uur brengt de dood meer vol misere de zon wil niet onder begint te huilen verstopt in het vooronder…

ik ga helemaal op in m'n relatie óók jij scheldt vaak tijdens onze communicatie wat wij samen hebben is buitengewoon extreem óók jij gaat graag regelmatig vreemd als ik aan jou denk veroorzaakt het vaak binnenpret óók jij hangt met je hoofd vaak boven het toilet ik bereid me al helemaal voor op een leven dat ik met jou deel óók…

ik vecht tegen dit gevoel dat met zwaar geschut mijn hart doorzeeft tot jij verdwijnt en met jou de warboel ik vecht en relativeer want verliefdheid is een waanbeeld het is de loop van een geweer…

door gedachten te dichten dicht ik de gaten met dromen over een doel bedoel ik mijn liefde een gedicht in duizend delen deelde ik met jou pleidooien smeken stapelend een stap te ver de gedragingen gingen verkeerd verkeren in eenzame staat jij verstaat me niet meer meert niet meer aan bij mij…

ik slik enkel herinnerende snuisterijen rijen lange verliefde gedachten in dagen lange nachten maar ik zal altijd op haar wachten...…

Oma een plakboek vol herinneringen. Oma, van de oude mensen, En de dingen die voorbijgingen. Opa op zondag, Wie heeft er nog tijd? Voor hem die vertellen kan Vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen. Opa, van oude mensen, En de dingen die voorbijgingen. Oude mensen op zondag. Wie heeft er nog tijd?…

Oma, een plakboek vol herinnering. Oma, van de oude mensen en de dingen die voorbij gingen. Oma op zondag. Wie heeft er nog tijd? Voor haar die vertellen kan vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen. Opa, van de oude mensen en de dingen die voorbij gingen. Oude mensen op zondag. Wie heeft er nog tijd?…

Oma, een plakboek vol herinneringen. Oma, van de oude mensen en de dingen die voorbij gingen. Oma op zondag. Wie heeft er nog tijd?; voor haar die vertellen kan vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen. Opa, van de oude mensen en de dingen die voorbij gingen. Oude mensen op zondag.…

Lief kindje de wereld is een grote bol ge kunt hem niet goed vastpakken hij draait rond als een tol en alles blijft eraan plakken er zweven in de hemel nog andere bollen rond maar dicht bij jou die heerlijk warme ronde dingen steek die maar rustig in je mond…

Het licht loomt de stilte nog. Vogels roepen hier en daar. Eindelijk blijven mensen thuis. De dag sluimert zich ten einde. Eindelijk daalt het wijs besef, dat het elders net zo is als hier. Dat beseffen uitgeputte mensen. Dat weet elk jonggebleven dier. Straks wordt het nacht opnieuw. Adem stroomt door onze longen. Onze harten blijven…

Omdat ik mij heel vroeger in de kroeg Haast elke avond vol heb laten lopen Was ik ten slotte telkens straalbezopen, Maar nu besef ik: het was niet genoeg, Want voor het geld dat ik toen moest betalen Had ik nog veel meer biertjes kunnen halen.…