Alle inzendingen over ontgoocheling OR liefde OR beminnen

De tijd dat goochelaars op konden treden Met hoed en doekjes, kaarten en konijnen En trucs omtrent verdwijnen en verschijnen Die tijd lijkt weggezakt in het verleden Als B.A. een bag of tricks verdwijnen laat Is ontgoocheling het pover resultaat…

advent: dromen en verlangen dat er iets nieuws zal aanvangen in de schitter van kaarsengloed treedt Gods liefde ons tegemoet mogen wij op weg bezinnen vertrouwen op liefde en hoop om ieder mens te beminnen dan krijgt kerst een vredig verloop…

Laat ons zonder voorbehoud elkander maar beminnen want alles vergaat, alleen de liefde blijft.…

hij ziet niet in het donker zijn ogen terneergeslagen vragend in de verte in wanen van de nacht hij wilde haar beminnen met een aarzelende tast van besmuikte handen en bleke vingers nu dwaalt hij en doolt in vergetelheid zijn lot zieltoogt in miezerige kanalen wie zal zijn rit verder zetten en hem de blauwzoete dromen…

Liefste Laat me je beminnen Voor ik het de buurman doe…

Ik moet met woorden de liefde bedrijven immers dan alleen kan ik gedichten nog schrijven over de natuur, geboorte en het laatste uur als ik de liefde links laat liggen zal er geen rijm geboren worden en ontstaan er geen zinnen over hoezeer ik de natuur in al zijn naaktheid kan beminnen.…

Kom maar bij mij Ik zal je omarmen Met liefde verrassen Je hart verwarmen Kom maar bij mij Ik zal je beminnen Strelen door je haar En liefde zal winnen Kom maar bij mij En wees niet bang Ik zal je koesteren Zacht kus ik je wang Kom maar bij mij Zet al je angsten opzij Kijk diep in je hart…. Blijf voor altijd bij mij…

verstand stevig omdat je hersens ook kunt beminnen en prille liefde zonder na te denken vlees noch vis is.…

vloeiend de lijnen stromend in elkaar over en over en over en over en weer als ik je kon beminnen zoek dan het staken naar datgene wat je zocht laat mij de milde zomerlucht zijn laat mij niet als pril liefdesgeheim in afwachting verblijven zing dan de liefde hier daar ik evenwichtig medeplichtig ben…

De nacht drinkt de sterren en geeft ze ogen die elk licht beminnen want de eenzaamheid en de eeuwigheid zijn de liefde die ontstaat waar de tijd verliest wat de nacht voorgoed in zijn sterren bewaart…

Ik wil je Ik wil je troosten Ik wil je verdriet wegnemen Ik wil je beminnen Ik wil je verslinden Ik wil je voelen, diep van binnen Ik wil je hart met het mijne verbinden Ik wil je lijf Ik wil je voelen, hoe je met mij de liefde bedrijft Ik wil je dicht tegen me aan Ik wil je nooit meer laten gaan Ik wil je!…

Harten vol van liefde Rozen vers geplukt Gedichten mooi geschreven Maar Valentijn is toch anders bedoeld In stilte iemand beminnen Vertellen wat je voor 'm voelt Zonder dat hij je zal herkennen Afin...de dag van de Liefde Al dan niet gevierd Mijn hart is vol van Liefde Chrysanten vers geplukt En mijn gedicht voor jou geschreven…

Rest mij de ontgoocheling, een onthullende verbazing, waar niets meer is van dat wat was. Ergens tussen toen en nu zijn wij ons verloren.…

liefde is zichzelf beminnen en dan pas naar de naaste gaan. liefde kijkt naar de toekomst van het vergeten verleden. liefde veinst niet, peinst niet noch twijfelen noch cijferen. kleinzieligheid kent ze niet. want alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij gaf zijn enige Zoon.…

het begin begon diep, diep van binnen als een mysterieuze vrouw eindeloos om te beminnen bodemloze liefde eindeloze kracht diep, diep van binnen is het begonnen schijnbaar zonder kracht altijd in de eeuwigheid…

Ik zal nooit je hart beminnen. En jij niet dat van mij. Alleen het goede diep van binnen dat is wat het voor mij belangrijk maakt. Zal schoonheid overwinnen als men over liefde praat.…

Kom maar bij mij Ik zal je omarmen Met liefde verrassen Je hart weer warmen Kom maar bij mij Ik zal je beminnen Strelen door je haar En liefde zal winnen Kom maar bij mij En wees niet bang Ik zal je koesteren Zacht kus ik je wang Kom maar bij mij Zet al je angst opzij Kijk diep in je hart En kom terug bij mij…

Spelend met ontgoocheling verlies ik balans resten er slechts kluwen krachteloosheid ik figureer in mijn transparante werkelijkheid 2. Vanuit mijn schuilplaats tuur ik de nacht in onschuldig ogenblik vervlogen de maan werpt een verwijtend schijnsel over mijn gezicht verwrongen hunkering…

Tere rode blaadjes in omarming zijdezacht symbool van grootse liefde maar ook de kleur van haat De scherpe groene doorns aan haar trotse ranke steel schilderen rode druppels uit het gewonde vlees Waar we ons bezeren aan wat haar zo eigen is en de pijn beminnen worden haat en liefde EEN…

Laat me je vangen In een ring van liefde Waar jij met mij mag spelen Laat me je voelen In een hemels liefdesspel Waar jij met liefde mag spelen Laat me je omarmen In zuivere gevoelens Waar jij mijn gedachten weet Laat me je beminnen In het vuur van passie Waar wij samensmelten In een ring van liefde...…

Liefde laat zich niet verklaren. Liefde gebeurt aan ons. Voor haar is niets onmogelijk. Haar glimlach, Haar zwijgen, Haar zachte hand. Haar onuitputtelijk beminnen. Eens, ja eens, zal alles liefde zijn!…

Vriendschap is vrede vinden in de onvrede van ontgoocheling, van niet-verstaan, niet krijgen.…

er zweven miljoenen illusies in de lucht gretige handen grijpen in het luchtledige onbereikbare illusies gegrepen door de illusionist die het onmogelijke waar lijkt te maken maar slechts ongrijpbare illusies in het rond strooit gedesillusioneerd worden illusies begraven op de steen staat hier rust ontgoocheling…

Wat is liefde? vroeg ik de oude man Liefde is elkaar beminnen elkaar geven zoveel je maar kan Wat is liefde? vroeg ik de knappe vrouw Liefde is alles delen communiceren en zeker ook trouw Wat is liefde?…

Beminnen.…

De nacht is een schilderij van gedachten die waken als dwaallichten en kleuren die me niets beloven die niet licht geeft en toch uitdooft als was het een oude droom die opgeeft en niet meer gedroomd wil worden omdat hij geen nacht meer vindt waar woorden hem volgen en woorden hem met liefde beminnen…

Er is altijd wat te wensen briefgeheim eeuwige trouw 'n relaxte Venusvrouw vrijheid incl. vriendinnen vaker zinderend beminnen Mijn liefde krijg je niet cadeau. --------------------------------------------- Gepubliceerd in NRC Next, 27 juni 2007…

in schuldig landschap onder de olijfbomen de kogelhulzen wat je me naliet waren wortels en vleugels een prachtig cadeau doorwaakte nachten hij luistert naar de stilte zijn knoken kraken de god van liefde woont in hen die beminnen niet in beminden (Plato)…

glazig glijdt ijs over mijn wang, druppelt naar een zee, spontaan dichtgevroren in volle zomer tranen van vloed waaien over mijn strand van ontgoocheling, jij brengt met golven van woorden wat eb naar me toe allang vervlogen windstoot doorprikt nog altijd mijn drijvende wolken . . . tot snijdend hagel…

Liefde zal fluisteren wat nog overblijft. Warme dromen zullen je bedekken en verstopen wat je wakker maakt als ik elke spiegel vraag wie ons nog zou willen beminnen.…