Alle inzendingen over ontkenning OR dood OR leven

Laat de maan en sterren uw zonlicht zijn Laat mij u begroeten licht uit de duisternis zijn Laat mij u verzoeken u die redactie zijt woorden van leven verzoeken bepaald wat geschreven blijft Over deze songtekst: Het is een vertaling van het bekende lied Yerushalayim Shel Zahav.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Dus dood laat me niet lachen, wij worden geen vrienden, ik wil jou niet ontkennen maar vooral bekennen, dat ook ik jou, de dood, zal overwinnen en weet je dood, dat is zo'n troostbare gedachte en tot slot dood ter afsluiting: wil je me nu laten... leven!…

de gang, aan het werk, aan het leven beginnen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

De pijn die het moeten ontkennen van mijn zijn, van mijn (p)ik is zo aanhoudend dat alleen de dood die kan verzachten want in het dagelijks leven blijven er krachten en machten zo aanhoudend die al mijn leven doen verkrachten ik ben niet de enige, zovelen van mijn zijn en onze snik zo aanhoudend dat alle dagen voelt als nachten u…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Het vlees is woord geworden, moord een feit dat reeds de fase van ontkenning overleefde. Er is geen ontkomen meer aan: het zaad dat ik naar binnen spoot, bracht geen nieuw leven, maar de dood.…

Moge het sterven sereen zijn toch zet het zich voort in het bloedbad van een geboorte, de geboorte van iemand anders dan, dat valt niet te ontkennen. Maar in het leven is ons gegeven te doen alsof er geen dood was, niet met de kop in het zand maar juist op de uitkijk naar weer een ander land, een te bevaren kust.…

er is iemand gestorven in mijn ziel langzaam en over vele jaren heen de weg was blind het doek viel in mij is iemand als de dood verlaten door het leven een hart in nood weer neemt de schaduw mij mee eigenlijk al vele, vele jaren ik volgde ontkennend gedwee immers er was ook oud verdriet het kwam niet tot bedaren het kleurde…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Angst is altijd relatief maar ook altijd aanwezig het ontkennen van dit bijzijn is als het ontkennen van leven Oordeel niet over het onbekende maar leer het eerst kennen laat dan je gevoel spreken in plaats van het te ontkennen Revolutie is soms nodig maar vecht met woorden en wijsheid en niet tegen je vijand maar voor je vrijheid…

De toenadering houdt ook het afscheid in het einde vervolledigt de cirkel en legt aan tot het begin.…

ooit was hij oersterk reeën schuurden vaak hun vacht aan de bast van deze pracht een kanjer van een zilverberk maar hij moest het zwaar bekopen stond voor velen in de weg de kettingzaag werd in zijn stam gezet zo triestig kan het bomenleven lopen zo, het dode hout is wat er rest enkele zwammen proberen te overleven tevens wat gekraak,…

Hetgeen ik zag heeft mij erg bewogen, wat kan het leven meedogenloos zijn. Maar jouw krachtige hand bij het afscheid nemen, heeft me toch ook weer meegegeven. Dat de mens die het ondergaat, tot de laatste snik zijn mannetje staat.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Zakje weed griepinjectie vivisectie lekker, vies lelijk, mooi gelul in de ruimte leven in een gouden kooi lsd zwevend in de wolken laag bij de grond te hoge drempel hou even je mond een goeie sample veel covers of het Urker mannenkoor voor ieder wat wils kleintje pils of een vaas?…

Kennelijk was het voor haar een bekende Zodat zij ontkennend te kennen gaf hem te kennen En ontkennen van het kennen van de bekende Kennelijk geen zin had dit te ontkennen Omdat zij deze kennelijk zeer alom bekende kende Dus bekende zij hem te kennen…

In het dal der tranen Wandel ik niet alleen We zijn met velen maar zien elkaar niet Zoekend botsen we tegen elkaar Zonder elkaar te voelen Verdriet diepe pijn Ogen naar binnen gekeerd Zoekend naar het antwoord dat je al zolang weet…

Je hebt jouw leven uitgeleend, jouw ogen hebben al die jaren getraand.…

Ontkenning hou je even vol maar breekt uiteindelijk op Je wilt haar graag vergeten maar krijgt haar niet uit je kop Respecteert haar keuze maar is niet wat je hartje wil Ziet haar haar leven leiden wilt schreeuwen maar houd je stil Je leidt onderhuids in alle stilte en geeft het slechts een plek Maar ondertussen weet je je houdt jezelf voor…

vastgeschroefd in kerkbanken verspijkerd in bomriemen verhuld in boerka's gestoken in foute jasjes gevierendeelde mening politiek correct wie dan leeft...... gaat voorbij aan u en mij…

Dagen aan een stuk droom je van hem omdat je gewoon niet anders kan als hij dan plots zo heel dicht naast je staat je net niet aanraakt dan word je verlegen raakt wat in verwarring maar je doet geen stap opzij zijn blik bezorgt rillingen in je hart net zoals zijn glimlach als lieve groet zijn warme welkom beantwoord je in…

Weet je nog, Esmee de stormdag van appelen rapen en dat jij een rot appeltje opviste uit de mand, het wegsmeet en zei: Weer een zwaargewonde Nee! Trouwens op die rot dag streken vier visarenden op bedjes van koolsla neer, en ze verrasten daarbij acht baby- slakjes in hun slaap Nee! De oude houthakker dan, wie het moorden…

in vogelvlucht, dus onbegaan met mijn aanwezig verlangen vlucht zij weg van mijn tederheid ze laat zich niet in mijn ziel vangen en worden mijn woorden allengs verzwegen dwingende gedachten gaan op de loop terwijl het mogelijke messcherp wordt ingesnoerd ik word door mijn eigen verwachting gevloerd het zijn zo van die momenten waarvan men…