Alle inzendingen over onzin OR gezicht

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Dan veel onzin uit kramen. Het zij zo, Amen.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Hoor eens ik haat je, ik schreef dat je lief was en licht - en nog wat onzin over je gezicht maar nu haat ik je, god wat haat ik je. Die neus, dat hoofd, die paardenbek, die ogen en die gierennek dat kraagje en dat bloemkooloor met al je slierten haar er voor.…

van het gezicht uit de spiegel als ik straalbezopen begin te waggelen waggelen waggelen gek genoeg……

Hoor eens ik haat je, ik schreef dat je lief was en licht - en nog wat onzin over je gezicht maar nu haat ik je, god wat haat ik je. Die neus, dat hoofd, die paardenbek, die ogen en die gierennek dat kraagje en dat bloemkooloor met al je slierten haar er voor.…

Zo ging het vroeger vroeger dacht ik onzin maar was ik vaak gelukkig nu praat ik enkel nog maar wat onzin. Bagger. en wat moet ik ermee? mijn zinnen praten wat en burpen over 't land: boeren dus. verdomme!-…

zomerse onzin door augustuswind verwaait heldere blik nu…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Ik snap niet wat de dames van mij willen Ja, heel wat onzin voor zover ik weet Mijn zaadpaleis wordt ook bewoond door leed Mijn driften heb ik niet weten te drillen Ik tracht hen Hemel zeven in te tillen Waarbij ik hun behoeften vaak vergeet Ik snap niet wat de dames van mij willen Ja, heel wat onzin voor zover ik weet Er zijn…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

woorden vallen mij in en uit mijn hoofd rijen zij zich aaneen tot zinvolle zinnen of zinrijke onzin…

De dageraad, het licht, de zon Een warme zachte gloed Een slimme hand, een gulle lach die weer bewegen doet Een lome aai langs mijn gezicht Je hete zware lijf Lanzaam rollen in het licht vanuit ons nachtverblijf Een druppel zweet, zo honingzoet Je krullen op mijn borst We hebben elkaar net ontmoet Gelest is onze dorst…

binnen gericht Jouw huilende ogen door zo'n naar bericht Ik wil je graag helpen een vriend voor je zijn Jou zo te zien lijden dat doet mij veel pijn Ik leen je mijn schouder pak jou stevig vast Ik zal voor je zorgen en draag ook jouw last We gaan tot het einde breng jou naar het licht Dan neem ik triest afscheid van jouw lief gezicht…

denk niet bij het lezen van dit gedicht dat ik ooit nog voor je zwicht, hopelijk ziet zij binnenkort je ware gezicht!…

misschien kan ik in jou pijnloos sterven als regen min of meer regen is en de dood met zijn wijsvinger mijn ogen geneest, zacht en onverklaard het zou op stilte lijken; geleend uit schaduwen van glas of op witte vlokken in een hand wanneer niemand merkt dat het sneeuwt, vroeg tegen het raam misschien is mijn zwijgen niet…

speel met bliksem kick op de donder wij klimmen op maar het stopt op zolder de kelder in me kop het huis gaat op slot de ramen slaan dicht het is een wonder eindelijk een nieuw gezicht…

Je mooie gezicht in het licht, geeft me moed. Moed om door te gaan, om niet te blijven staan.…

Je gezicht, het is ouder geworden, maar ik zie nog steeds dat betoverende, waar ik destijds voor viel, nog steeds voor kniel.…

wandeling in het park bomen in takken, door de zon gevangen en ik denk aan welke wil ik hangen dan het besef hier komen kinderen spelen daarnaast, een laatste gedicht opgehangen aan een tak dat is toch geen gezicht…

men hoort het niet wanneer hij vliegt over veld en vijver: een vlucht in een enkele lijn of wat achterblijft op een gezicht, soms verward en veel meer dan een zoektocht in ogen expressie als pure poëzie die hij doorgeeft aan hen die het gelaat van kunst willen vinden binnendringen in zijn droom; waar hij doolt langs twijgenlicht…

Ik ga nu dichten Over de man met twee gezichten. Ik heb me altijd al afgevraagd, Waar hij dat tweede gezicht dan draagt Om hem te kunnen betichten. Maar heeft u bij wijze van spreken Zijn andere kant weleens bekeken?…

Het zijn tijdloze gezichten, waarin vaak een dreigende beklemmende en depressieve sfeer heerst. Het is met een voorliefde voor leegte, diepte, vreemde lichtinvallen en extreme schaduwen. Het zijn weergegeven gezichten die zorgen voor een beetje angstig effect.…

bij ontsluiering van je verborgen gezicht ontdek ik jouw mystiek in bescheiden schaduwlicht door tinteling van ogen…

naar een hoogtepunt als schrijver was ik door diepe dalen en grote hoogten gegaan maar als mens bleef het uiteindelijke resultaat dikwijls achterwege omdat ik niet de middelen had om me met de liefde te bemoeien in de nacht kwam het tot de ernst van mijn verbeelding een liefdesgezicht dat in geen enkel opzicht op mijn eigen gezicht…

Het gezicht rimpelloos uitdagend en nooit boos. Jong en sexy lippen zo rood als rozen doen menig mannen blozen. Haarlokken schitteren in het licht van de zon. De ogen flikkeren ondeugend en zo verleidelijk. Het leven heeft het gebeiteld in geluk en liefde. Het is nog zo broos breken zal het misschien nog.…

Het gezicht rimpelloos uitdagend en nooit boos. Jong en sectie. Lippen zo rood als rozen doen menig mannen blozen. Haarlokken schitteren in het licht van de zon. De ogen flikkeren ondeugend en zo verleidelijk. Het leven heeft het gebeiteld in geluk en liefde. Het is nog zo broos breken zal het misschien nog.…

in het begin las ik een weefsel van fragmenten een koor van stemmen het spectrum was te breed voor deze lezer ik legde je terzijde op een dag ik kan je niet laten liggen laat mijn ziel zich op jouw sleeptouw nemen stapvoets omdat het niet anders kan kuier ik met je op je draagt me door dalen van duisternis waar het kostbare…