Alle inzendingen over oud OR versleten OR toch optimist

Een eendagsvlieg zei heel verheugd: "Ik heb vandaag geen zorgen" "Morgen is er weer een dag" "Morgen?"…

Gij weet het grote nieuws, en, hoe door ’t nieuwe licht Van Theologen, Filosofen, Economen En andre Omen, Nu eerlang hier op aard de Hemel wordt gesticht? – Geduld maar, hongrig hart en hongerige magen! ’t Duurt nog een grote veertien dagen.…

Ben je als perfectionist nou een optimist of toch een pessimist denk geen realist misschien idealist maak je niet te druk over hoe of wat is’t doe gewoon je ding…

Het oude zware boek onder zijn arm geklemd De oude fauteuil daar in de hoek wacht al op het moment dat de lezer, nog zo jong en klein, met de wereld van verhalen verzonken in zijn kussens zal zijn en uit de werkelijkheid zal dwalen Hij is zo trots, die versleten fauteuil, als die kleine zich heeft ingebed en zoveel liever in het geschrevene…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

De oude dame draait zich Om haar wankelende as Ze schud het stof van jaren Van haar tot op de draad versleten jas Haar huid geplooid Haar botten kraken Het eind nabij? De laatste pil zal bitter smaken Haar zuster even oud als zij Zal uit het zicht verdwijnen In de nieuwe tijd Zullen er andere lichten schijnen…

In de oude werkgrot verspreide rommel gebroken balken roestige hamers versleten schoenen behakte stenen die eens gezamenlijk klopten en stampten als meerstemmig koor in het gezellig duister nu: wegterend blijven bestaan.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Versleten schoenen Vergeten leven Versleten kleren Vergeten mens Versleten lichaam Vergeten wie je ooit was….…

De zeilen zijn versleten en de masten vertonen diepe kloven en houtworm, soms klim ik naar het kraaienest om keihard om mij heen te krijsen, zwaar verbitterd om het zinloze geklots van de golven tegen mijn oude kameraad.…

laat de oude bomen mij opnieuw verleden geven als ruïnes die nog huiveren in verlaten land oude schuren armoe spreken in de stille dorpen, harken aan de kant oude handen met hun vouwen dunne haren grauwig grijs boven de versleten ruggen verdroogde huid in vochtig huis laat dit alles overstemmen wat perfectie heet, het niet meer…

Als je oud bent en wat versleten de geest wat trager werkt kun je die vroegere liefde wel eens vergeten maar dat zijn niet alle dagen anders denk ik dat ik het niet zou verdragen want als ik jou voorgoed kwijt ben uit mijn geest dan heb ik jou nooit gekend is alles waar ik voor streed voor niets geweest.…

In de eindeloze gangen naar de klas hangen geen jassen, staat geen tas alleen de herinnering waar ik naar zocht De zon die door de hoge ramen schijnt verwarmt het oud versleten zeil Waarover menig kindervoet in allerijl nog zichtbaar in een klas verdwijnt Één voor één passeren ze mijn gedachte de oude broeders, klasgenoten Hun namen zijn…

klimaattop: lachen om niet te schreeuwen de afgrond is goed zichtbaar want nabij ik ben een optimist maar niet meer blij mijn inborst zegt nu gooi ze voor de leeuwen een boer met kiespijn lacht niet voor de lol beloftes maken mensen horendol…

Een oud verwassen shirt maar heel dierbaar ik trek het aan om in de tuin te werken In mijn herinnering ruik ik zijn geur en alles krijgt weer kleur Vijf maten te groot maar dat maakt niet uit even dat gevoel van zijn Dan gaat hij in de was en belandt in de kast tot hij totaal is versleten En dan wordt ook deze herinnering vergeten…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Al die mooie woorden ik wil ze allemaal vergeten want langzaamaan zijn die zinnen allemaal versleten.…

onverbrekelijk verbonden door draden geweven door tijd heen verzonden al ons halve leven gebeurtenissen gebeurd onherstelbaar geraakt onze liefde verkleurd de code gekraakt het onverbrekelijke verbroken de draden versleten anderen die opdoken nooit geweten voorbij, over en uit toch onverbrekelijk gebleken de tijd in z'n achteruit…

ooit was ik belangrijk maar mijn rug is versleten en mijn armen ontveld mijn tijd is uitgezeten compleet ontsteld word ik eruit gesmeten de poten onder mijn bestaan weggezaagd ben ik verlaagd tot nutteloos accessoir mijn gat bedekt met een grand foulard…

Hij is lief Zelfs op zijn versleten sokken.…

Optimisten blijven. Welgesteld.…

plaatsen waar ik niet meer kwam waarvan ik dacht dat ze voorgoed versleten waren ze spleten mijn gedachten open vreemd als oude bloemen in kleuren die ik eigenlijk niet kende van een tijdperk van bittere stilten en mijn hand die ik nu steek in verborgenheden van rijkdom pluk ik de herinneringen langs de bermen van heimwee…

nee, ik hoef geen terras heb buiten niets te zoeken liever blijf ik binnen kruip achter het behang stof genoeg om van te kwijlen in de kast ruikt het naar muizenpis en oude boeken de ruggen versleten het papier half aangevreten door kenners zoals ik © papiervisje…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

in het duister van de nacht vrijwel opgaand in die nacht staat een rover en hij wacht hij wacht tot het laatste kooltje niet meer opgloeit tot de walm van petroleum is vervlogen en het oude mens naar boven versleten en kromgebogen dan zal het de volgende dag een kille dag zijn in maart het oudje zal ontroostbaar wenen haar centjes…

Een gure storm steekt op, en blaast hersenspinsels uit mijn oude kop. Versleten gedachten zijn het, die ik niet meer nodig heb. De lente staat alweer klaar, in winterharde knoppen. Wilskrachtig veer ik op, de zomer tegemoet. Toch is het volop herfst. Oude gedachten waaien, uit kaalgeworden bomen.…