en weer
was het lente
toen ik haar
zag staan
voor je raam
boom met kale
uitgestrekte
armen
overgeplant
in vreemde
aarde
geen blaadje
groeit er ooit
de zon schijnt
door jouw venster
schaduwen op
het behang…
Nee geen dode gedachten
over ons kind
dat is zo fout en verkeerd
hij is als een levende bloem
die is overgeplant
door een goddelijke hand
bloeien zal hij
in hemelse kleuren
als ons huilen weer begint
verdriet ons wil verscheuren
spreken we samen af
noem steeds zijn naam want
die zullen we nooit vergeten
hoezeer ons hart…
173
Bezig met laden