Alle inzendingen over overkant

Buurjongen aan de overkant waarom hou je me in de gaten Je blik volgt me door het huis in je gordijnen zitten gaten Buurjongen van de overkant waarom ben je me aan het begluren Ik had je moeder kunnen zijn hebben je hormonen soms kuren Buurjongen van de overkant val je soms op rijpere meiden Fantaseer je over hoe het zal zijn als je mij…

paar dagen drie of vier liever jaren voor je weg gaat blijf dat idee is geen idee want het is altijd weggaan zelfs in mij is er iets buiten mij dat weggaat ik kan niet helpen dat ik kijk naar de mist in de straten en over het water zoveel boten en aan de overkant de overkant altijd de overkant toch een…

Daar aan de overkant wordt vanavond gesproken over, de reinheid van de ramen, de schoonheid van het hout, de netheid van de voordeur, tot de volgende regenbui, daar aan de overkant!…

Om aan te komen Varen van de kant Naar de overkant. Om er te komen Op het brede strand, Voeten in het zand. Om er te komen Liggen op je rug En niet meer terug Om aan te komen Op het vasteland Aan de overkant.…

Gehechte waarde aan onze stappen herinneringen aan het onuitgesproken zinnen, legt het dove oor te luisteren, zo leg ik dat avontuur vast in een verhaal,in de tussentijd de laatste sprong te wagen naar de overkant van jouw alfabet, bedoeld om achteruit te beluisteren en vooruit te zien, daar tussen een niemandsland van vragen die we niet…

en het zoete vlees zal sterven, zullen de witte vlinders lijden waarmee ik een tijdloze droom omhul aan de zoom van de overkant.…

En ziet zo aan het end weer dat weeïge gevoel aan z’n komst ondertussen al een beetje gewend hopelijk duidelijk wat ik bedoel het is nog steeds ‘leuk’ maar grotendeels geweest een merkwaardig niet te missen feest sla boeken en ogen gerust maar dicht er wacht een nieuw allicht daar aan de overkant met een onvoorspelbaar nieuw inzicht…

aan de overkant de glimmend witte toren van lui lekkerland…

In vrijheid steekt een pad de weg over en haalt dan de overkant.…

Vluchters verdrinken op weg naar de overkant -- van hun hoop, hun droom.…

een brug is opgehaald de overkant schier onbereikbaar de dood binnen handbereik…

zij is een weggeworpen fles met woord en boodschap binnenin en drijft op golven naar de overkant…

in ons huis gezeten met en toch zonder jou sneeuwt het herinneringen in grote en kleine vlokjes die mij omringen als stil of hardop ik praat met jou voel ik weer de warmte van ons verbond dat eens geringd als een warme jas aan jouw hand lopend voortgaand mij mantelt…

droge drentse zomerdag op het platteland oostenwind die waait broeinesten van gisteren naar de overkant…

De overkant.…

laat mij laat mij nu maar gaan zoals vol de liefde was was mij het leven goed de overkant wacht mij voor het eeuwig vervolg dat mij herenigen zal met ieder die ik verloor dus dans en zing vooral zwaai mij blijmoedig uit aan de overkant immers komen wij weer bij elkaar laat mij dus laat mij nu maar gaan het is de hoogste tijd…

Jij was mijn gras groen en levendig schitterend in de dauw maar toen wist ik het het gras aan de overkant is groener.…

meer los te laten later aan de overkant Want als we toch die kant op lopen nooit meer naast maar in de ander nooit meer voor of achterlaten later aan de overkant Als we toch die kant op lopen toch die kant op gaan jij de woorden ik de zinnen jij de stappen ik de straat Als wij dan toch die kant op lopen laat ons dan in godsnaam samen…

Het dansen Op een koord Zonder vangnet Als je valt Ben je verloren Haal je de overkant God weet Wat je dan nog te wachten staat…

De meerkoet, links rechts pikkend verandert het statische silhouet aan de overkant in een vloeibaar dansend paar.…

van de andere trekt een schoorvoetende luifel tot de overkant de spanwijdte van hun zielen overkappend…

je moet er even bij stil staan als je hem ontmoet hoe hij bij de oversteek simpelweg niets of niemand ziet en al bij voorbaat van de kevers aan de overkant geniet…

het zebrapad mondt uit in de verbredende vaargeul dromen drijven door de afsluiting ze eindigen tegen de stapelloods aan de overkant … gedokt verzet…

Je woont aan de overkant van het spoor, je bent iedere dag zo dichtbij.... En toch voelt dat kleine stukje, als een wereld van verschil voor mij!…

van de mariannenplatz naar de overkant: gesloopte panden of wat daarvan nog rest behangpapier, de plaats waar de leidingen zaten de holte waar de kolenkachel stond de vragen die zij zich daarbij stelt: hoe het voor de oorlog was waar het bed stond waar de tafel en alles wat daartussen lag van de mariannenplatz naar de overkant dat…

als je naar de overkant gaat draag ik je tot het einde met zoveel droeve liefde naar de kant waarvan je niet terug zult keren alsof het voorbij zou zijn…

De brug is in groot onderhoud, bewoners van de overkant zijn lichtelijk benauwd, stel dat je er onvoorzien gebruik van maken moet, is de brug dan te ver?…

eendagsvlieg oogverblindend zacht met wit doorzichtige parelmoeren vleugels vliegen vanaf de oever naar de overkant had ik vleugels van morgenrood…

hoe de afwas na maanden oefenen een synchrone bezigheid werd en wat ik dacht dat jij graag hoorde ook in mijn collectie plaatjes zat zielsverwanten, noemde je ons en we zuchtten verlangend naar het raam en hoe grappig het wel niet was dat jouw linker mijn rechter was zo heb ik uren naar jou staan wuiven ik in de mijne en jij in…

hoe de afwas na maanden oefenen een synchrone bezigheid werd en wat ik dacht dat jij graag hoorde ook in mijn collectie schijfjes zat. zielsverwanten, noemde je ons en we zuchtten verlangend naar het raam en hoe grappig het wel niet was dat jouw links mijn rechts was zo heb ik uren naar jou staan wuiven ik in de mijne en jij in…