Alle inzendingen over overnieuw

Ik weet wat ik wil. Ik mis je ogen, je lach. Het wordt me teveel. Ik zeg mezelf voorgoed gedag. Ik weet wat ik wil. En wat ik wil ben jij. Ik wil jou aan mijn zij. Ik wil samen reizen. Naar verre landen, door de tijd. Ik wil samen gelukkig zijn. Ik wil je nooit meer kwijt. Hoe je lacht. Hoe je ligt. Het stond zo vast. Maar de situatie…

Die soeverein uitkijkt Over de dodenakker, Het nieuwe leven Vasthoudt dat frist En groent in een Overnieuw begonnen tijd, Op een plaats Waar de dood Verpletterend Heeft toegeslagen…

Wie wil er niet zo'n stofje als die muis Om daarmee jeugd en jaren terug te winnen Je zou zelfs overnieuw kunnen beginnen Of kom je van een koude kermis thuis? Op aarde kun je dan geen stap meer zetten En nog eens 50 jaar die snelsonnetten!…

Vandaag weer overnieuw beginnen Zwarte massa uit mijn hoofd 'k Ga verzetten al mijn zinnen Heb het aan mezelf beloofd! Heel even zie ik het niet zitten Eventjes geef ik toe aan dit gevoel, Niet te lang, want alles gaat verder Heb nog zoveel goeds: een heleboel...…

Hup, hup, gaat het maar over de waterlelies. Waar is die kikker? Ja, daar vertoont zich wat. 't Is een koolmeesje! Het kevertje kruipt over bosanemonen, duikt diep en verdwijnt in groene paleizalen tussen de stengelbladen. De brede schuurdeur is vol kruisspinnen, die stil aan hun draad hangen. Hoe lang mogen die diertjes hier rustig…

Het een na het ander verbleekt, De man, de vrouw, het kind, Hun dromen, wensen, Daden en verlangens Verbleken, net als De maan en de zon - Het enige dat blijft Is een restje hoop In het licht van De ondergaande zon - Zo leven man, vrouw en kind Alsof elke dag het leven Overnieuw begon…

Zijn kroon lijdt aan verleden tijd: kristal voorbeeld - ik ontwerp dezelfde dingen, dagelijks overnieuw, tevergeefs. ------------------------------- Uit: 'Logos', 2002.…

Starten helemaal overnieuw. Een hagel witte pagina. Startend met het heden. Starten met een nieuw leven. Loslaten is zo verkeerd nog niet. Leef vandaag en droom van morgen. Het leven zit vol schatten maar soms moet je loslaten want de mooiste schatten liggen verborgen.…

men zegt wel dat je de eerste duizend pagina's van wat je schrijft beter weg kunt gooien 'it brings a tear to my eyes' en dat je dan overnieuw kunt beginnen eindelijk Kafka wilde dat alles van hem in de vuilnisbak zou verdwijnen Basho schreef alles in drie regels te weinig om weg te gooien eigenlijk terwijl hij door zijn landschap…

de avonden vullen zich met herfstige vaalheid waar de zon slechts vlucht voor de immer groeiende nacht het is niet kil noch koud maar warm al evenmin het is de tijd van sterven even uit de weg te gaan om tot rust te komen na maanden vol van leven de dood dan toch aanvaarden en ergens ook wel weten dat niet volstaat dus alles overnieuw…

Telkens overnieuw beginnen, achterlaten wat je lief was, de herinnering blijft, de pijn het gevoel de angst ook. Denken iets te hebben, iets moois, breekbaars, maar ach..., deuren sluiten, er gaan nieuwe open, maar het gevoel blijft. Pijn bij de herinnering, verdriet bij het gevoel en angst dat het je weer overkomt! maar...…

Het hoeft geen mensenleven lang te duren en wat mij betreft mag Hij ook winnen; 'k Zou dan wel weer overnieuw willen beginnen. Maar de rollen zijn bepaald. Hij is 't die met ons speelt het spel dat nooit verveelt, dat ieder met zijn leven afbetaalt.…

Ik zou me meer in haar moeten verdiepen haar zien smelten bij iedere zweem van aandacht Werkelijk is dat ik nu pijn heb mijn linker schouder Zo ben ik een man met een gevoel van leegte Ik ben bang haar te confronteren Haar in de ogen aan te kijken Gesprekken met haar te hebben te moeilijk voor mij O.K. laten we dit overnieuw doen…

Je begint weer overnieuw, het is passen en meten. Dit kom je vaker tegen in je leven: de juiste stukjes die ontbreken. De puzzel is niet compleet. Misschien dat het lot ooit de juiste stukjes geeft De puzzel van het leven, die heeft nog nooit iemand in één keer in elkaar gekregen. Het is passen, het is meten met de puzzel van het leven.…

moeten stoppen, het voegt niets toe Dat het me zo bezig houdt, negatief en positief, dat maakt me geestelijk moe Stoppen met alles en iedereen maakt mijn leven leeg en zeker niet fijn Wat is wijsheid, de juiste weg maar het moet wel mijn keuze zijn Stilte in mijn hart en hoofd niet meer denken aan hoe en waarom Een nieuw pad in slaan, overnieuw…

lang aan je toekomst, je geluk Hoe je ook je best doet heel vaak gaat 't stuk Daarin speelt vooral vertrouwen een hele grote rol Zonder dat houden we het meestal niet lang vol Praten, hopen tegen beter weten in kom je er al snel achter Het heeft allemaal geen zin dus het nu maar opgegeven Hopend op een beter leven Hoe vaak al overnieuw…

Niet om de dromen, die ook ik vergeefs heb moeten dromen en om de woorden niet door mij daaraan verdaan, noch om de herfst, die over deze landen is gekomen met slaande regens, nevel, werveling van blaên, maar om het overnieuw en allengsaan meeslepend stromen des bloeds, waartegen hier geen weerstand kan bestaan, ben ik bevreesd om nog eenmaal…

voor mijn eigenwaarde ik frommelde het weg in mijn sportbroek hernam mijn oude hardlooptaktiek als op vleugels gedragen begon ik te lopen het welslagen lag al in mijn houding opgesloten nu nog voorbij en dan weer mezelf zijn mijn gedachten gingen op zij applaudiseerden staand in een lange rij die was ik kwijt, die kwamen niet meer terug overnieuw…

leven langer Ze sprak met vaste stem Mijn zeis bleef hulploos hangen Want inderdaad men leeft langer Die verhalen vertelt Vertragen de dood die snelt Maar kind wanneer is Het dan jouw tijd Vroeg ik geamuseerd Ze lachte vrolijk en sprak: Over mijn lijk Wanneer de zon niet meer schijnt, de maan in duister verdwijnt En ik niet meer overnieuw…

Verslagen door de haat Zoekende naar kracht om terug te vechten Deze pijnlijke woorden Een tijd geleden overwonnen Haat verdwenen Het hart ontdooid Ontdooid door veranderde tijden Eenzaamheid is niet meer Het hart begint iets te voelen Vriendschappen ontstaan Een vriendschap uitgegroeid tot liefde Kan alle pijn verbannen Alles is over Overnieuw…

En weet je, dat er mensen zijn die proberen om mijn duizend pootjes te tellen, tegen de tijd dat ze bij de 999 zijn, ach dan zijn ze vaak te tel al kwijt en moeten ze overnieuw beginnen, dus maak ik me niet zo druk om mijn laatste pootje prijs te moeten geven want dat zal niet zo snel gebeuren.…

in het dal van onze liefde de pijn ons geriefelijk ongezond bewonderd vanaf de grond waar je op mijn hart stond ik op de jouwe sprong verdomd verlamd geen angst slechts bang voor de zin die zomaar ontstaan kan een tongval van woorden die snijdend door de oren door trommen verstommen het hart versprongen maar voor alsnog overnieuw…