74 resultaten.
je bent er niet meer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 229 In de tuin een verlaten ligstoel
een gebarsten bloempot in een hoek
een vergeten parasol, verregend
alleen mijn schaduw
eenzaam op het natte gras.
Moe ben ik
een gebroken standbeeld...
Over mijn gezicht
langzame tranen
van eenzaamheid.…
Pleinvrees
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 115 tussen fleurige parasols
die als tropische eilanden
op het vroege marktplein drijven
en terwijl zwierige banieren
oranje prinsen bezingen
sterft er een kind
een rijzige gestalte wandelt
- ogenschijnlijk zonder om te zien -
met de handen in de zakken
de beschaduwde steeg binnen
weg van het plein
Het is God!…
De boom
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.896 Het was mijn parasol voor de zon.
Boom, oh heerlijke boom,
snel zal ik je weerzien.
Weg,...
Op deze plek stond de boom toen,
nu is er alleen maar een groot zwart gat.
Omgewaaid, of omgezaagd,
ziek geworden of gestorven.
Maar ook al is die boom er niet meer,
Ik zal hem nog altijd in gedachten houden.…
Merktekens?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 Schaduwen hebben geopende parasols
geplant in een verdichte wereld,
lappendeken onder een blauw gewelf,
een brug over ravijnen, euferismen
van onuitwisbare lijnen, een verbond
tussen water en land en de melkweg z'n
tranen lekken laat over te winnen grond,
de kern van onschuld ligt in de kringloop
van vragen en in een symboliek die een…
Zomerse dag in Frankrijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 464 - Claire obscuur
met een loom gebaar hef ik mijn glas naar de mond
zink even weg in mijn gedachten, heel ondeugend, doch ingetogen
me vervolgens weer te vergapen aan buurvrouw haar fraaie kont
abrupt komt aan deze blote demonstratie een einde, terstond
mijn echtgenote maakt zich deelgenoot van de richting mijner ogen
waarna ze rap de parasol…
Herinneringen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 961 herinneringen aan jou
heeft alleen deze vrouw
Je stammen zijn nu zo dik
groeiend vol met bladeren omhoog
wat had ik met jou een schik
ik kroop met een plankje naar de regenboog
boven in je kruin, in een boekje te lezen
en ik, ik had niets meer te vrezen
dat mijn vader mij daar toen vond
Ik zie mijn moeder nog zitten
onder die natuurlijke parasol…
Het L**den van de wereld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 458 en Hamas (sjalom)
hun versgebakken bestand en
regenden raketten
op de hoofden van Palestijnse peuters
zonder paraplu of parasol
nog weerlozer
bijna weekend
in Fabeltjesland
Belgische baby’s die hun middagslaapje zo wreed voelden ver-
stoord door man met mes
zelfs bijl
en doodgewoon in Rotterdam
een docent die
het leven niet…
Date in Urk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 Een heel leven
verteld in een uur
onder een parasol
een leven bol en vol hulp,
van ergens in rollen
en ja de reizen van je vrouw
en jouw zeilen, je boot net verkocht
terwijl wij boten zien op het meer,
de lieve meisjes
in geel groen die ons serveren,
aan het einde vertel je
hoe ze de weg afreed.…
Koude Zomerdagen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 81 ook hoogzomer brengt koude dagen
die ons humeur lelijk kunnen plagen
de tuinstoelen moeten weer ingeklapt
't lijkt of we naar de herfst zijn overgestapt
geen kleurige parasols meer op het gazon
geraniums hangen verwaaid op het balkon
bloeisels laten zich plukken door de wind
de tuinman kijkt niet langer fier en blij gezind
doch hij weet…
Griekenland vakantieland
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 134 Bezaaiden we je witte baaien vol
stalen blauwe stoelen met een parasol.
Maar onuitroeibaar zijn je dorre distels,
droge haverstelen, wilde bloemen,
olijfboomgaarden die met holle ogen
naargeestig
rechtvaardigheid uitstaren,
de geur van linde, jasmijn en brem,
je vergezichten zijn er nog van dorpjes
blinkend tegen groene bergen.…
Boldakijn
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 94 Een geel gevaarte monstert even aan
vlak langs spoor zeven van Utrecht Centraal
zie ze dringen tussen het metaal
men perst zich tegen hen die naast hem staan
op weg naar hun klimaatmanifestatie
honderden studenten en scholieren
in Noach's ark, symbool voor mens en dieren
strijdend tegen zondvloed onzer natie
deuren schuiven terug,…
En toen kwam ik in het sprookjesbos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 197 Als een parasol werd opengevouwen bedekten de takkenbossen mij.
En uit de boombasten zongen vele monden.
En ik voelde mijn voeten wegzakken in het mos.
En bij een ven stond een bordje met daarop geschreven:
U bent de eerste mens die hierin moet baden.
Onder rode en blauwgroene sterren.
Hierin zwemmen nimfen met libellevleugels teer.…
De Nachtegaal
poëzie
4.0 met 11 stemmen 2.263 Vanwege l'amour heeft Rossignol
Zijn kleine krullenbol
Natuurlijk zo vol,
als van a en b mol,
Geen nachtegaaltje gaat er over straat, met een parasol,
Of mijnheer is dadelijk op hol,
En op neepjens-kappies is hij dol.
Maar - dat moet ik zeggen - Philomeel
Zet toch altijd zijn beste beentje voor bij zijn vrijster.…
Wreedaard
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 121 boer wat
dacht jij
van deze
pijnlijdende koe
dit gaat
mij geld
kosten voor
de behandeling
dierenarts maakte
jou geestelijk
waarschijnlijk erg
moe
aansluitend de
hevig brandende
stralen van
de zon
gaat vanzelf
wel erbarmelijk
dood
DUS
jij verdient
met jouw
naar mijn
mening flauwe
excuses een
fikse aangifte
de Schepper…