Alle inzendingen over passeert iedereen re

het land verkeert in alle staten maar mooi dat we Rita vergaten want die was al in alle staten voel je even in bij Verdonk niet links wel rechts een optater nu ex excellent met blauwe kater zij kijkt naar de eerste liberaal ziet den staart van den aal terwijl zij bitter het glas leegdronk op tv nu ijlt de jongeheer Rutte op stroken rechts…

de herfst winterde jouw gevoelens in een lange diepe slaap maar de lente zomerde die gevoelens tot waar het nu nog steeds om draait…… ware liefde!…

Re re re re mi, Re re re re do, Re mi re do. (fine) (rust) Mi mi mi mi fa, Mi mi mi mi re, Mi fa mi re TI la so la so fa MI RE, (rust) Mi fa Mi re Mi mi! (rust) Ti ti Fa fa La la Mi mi, Ti ti Fa fa La la Mi mi, RE mi FA so LA TI... (rust) Ti fa RE! (da capo)…

Charles gaat sabbatical in de united states Laroes betaalt voor ons een losse grijpstuiver een half miljoen euro uit de algemene nospot geen algemeen oprotfonds wat opvalt niemand komt in de gevangenis ruikt aan de bedelstaf iedereen passeert af iedereen blijft Charles is een voorbeeld voor werkend nederland binnen het jaar regelt-ie…

Gisteren toen de maan nog gloeide als een lamp boven het land toen alles nog was zoals het water stil en sereen toen pas besefte ik dat alles tijd heeft en langer leeft als iedereen…

Iedereen heeft een ziel, die vrij is om geen keuze te hoeven maken, niet onder dwang of stigmatisering, maar in een toetsing spiegelend in een individuele verantwoordelijkheid, die zich plaveien laat met de basisregels van empathie en mededogen, ongeacht afkomst en status, afdruk van een ethische grondrecht, waarop we terug kunnen…

Bij tennis is het zaak erin te kleunen, Verbeten slaat zij zo hard elke bal Dat iedereen haar inzet horen zal, Het gaat gepaard met zwaar orgastisch kreunen. Wie argeloos een tennishal passeert, Denkt nu dat men daarbinnen copuleert.…

voor de rurale ogen van de regen verberg ik het ritme in een gedicht van luid naar stil op alle wegen gerechtigd door mijn zielsgewicht verberg ik het ritme in een gedicht en wat ik stervend heb gedragen gerechtigd door mijn zielsgewicht naar de overkant van vele dagen en wat ik stervend heb gedragen het daglicht dat verloren ging naar…

zij vertelde over de zwaarte van het huishouden over het 's nachts wakker schrikken van zonderlinge vragen sommige gevuld met dood; zelfgedachten bovenop het andere dat bedekt werd met het zwijgen zij vertelde over nachten vol regen en dat ze het niet erg zou vinden om uit te vloeien over tafel in een inktvlek ofzo, gelijkend op de nacht…

trots passeert ons sukkelaars in de file een zwarte merrie…

Het opkomend licht passeert de laatste uren van de duisternis…

mijn naaste buren Marokkanen en nog één op de and're hoek ik zou ze echt niet willen missen ja, dat is nou and're koek!…

familietuinfeest oef, een meststrooier passeert gauw buikwind lossen…

waarom is een doodgeboren woord geschreven in een zucht naar onhaalbaar verlangen indien het bestaan ongevraagd mijn hart doorboort en denken in dwang lijkt gevangen oh natuurlijk zijn er gedachten welke de rede van nature achten en spreekt een woord over wederopstanding en verwachten * we vullen echter leegte met…

gaat mijn nieuwsgierig hart weer sneller slaan als menig schip passeert met ongewis een volgende bestemming in het één-mans bestaan…

de sanseveria op de vensterbank draagt één kerstballon hij licht op als er een auto passeert dan veert zij recht uit haar sofa zingt uit volle borst halleluja!…

Stoeiend, achter deuren (tot genot) het Gebeuren (zoveelste poging tot) Het leuren… re: Wat een onding! re: Scheur kapot! ('k wíst dat 't misging) Oh, gruwelijk dichter- slot…

Was ik op and're schoei geleest, dan was ik nu gehakt geweest.…

DO - RE - MI - DO DO - RE - MI - DO MI - FA - SOOO (do - re - mi - do) MI - FA - SOOO (do - re - mi - do) SO-LA-SO-FA-MIII-DO (mi - fa - sooo) SO-LA-SO-FA-MIII-DO (mi - fa - sooo) DO - SOL - DOOO (so-la-so-fa-miii-do) DO - SOL - DOOO (so-la-so-fa-miii-do) (do - sol - dooo) (do - sol - dooo)…

Ergens in het land bidt een stille fietser voor ieder die passeert. Niemand ziet het niemand hoort het maar gedreven door de woorden: zend Ik ook u ziet de fietser de mens met biddersogen. Over heel de wereld zijn lezers aangestoken. Stille fietsers bidden voor ieder die passeert.…

Er hangt een wasdraad buiten; maar een vogel die passeert heeft er iets gedeponeerd, dit zomaar zonder fluiten. Geen vuiltje meer aan de lucht, alleen de wasvrouw ja die zucht.…

Ze passeert de boom een oude eik met in zijn bast twee namen die van hem en die van haar uit de tijd van ooit toen ze nog in liefde durfde te geloven gaf ze hem een hart…

zie hoe de paardenmolen vol joelende kinderen mij passeert die aan de zijkant wacht en kijkt zal zo het leven zijn na de dood ik aan de kant en alles draait voort…

verdwijnt Zonneschijn, jij bent mijn levenslicht Zonneschijn, jij brengt een nieuw uitzicht) Zolang jij schijnt hier voor mij Zolang ben ik ied're dag Ja, ied're dag Ben ik ied're dag weer blij!…

Zo mooi, zo onbevangen werkelijkheid of fictie waarheid in het midden plots ik word wakker ik kijk om me heen de realiteit passeert maar toch de glimlach de glimlach van die droom…

Jij altijd jouw ondoorgrondelijke ogenblikken Wil je inhalen tegenhouden zodat je me niet steeds ongezien passeert Je in de hand houden om gelijk op te gaan zonder je te verliezen aan de eeuwigheid…

Kerst zijn de kaarten die nog liggen en de wensen die overblijven van wie op ons wacht omdat we graag terugschrijven. De oliebollensmaak zullen we weer wensen als het einde zoet en gebakken wacht op wie eet en met een glimlach weet: Het jaar gaat weer beginnen. Zo oud en zo nieuw als onze gedachten die we…

De zee een kostbaar bezit, de maan schijnt rimpelend door de golven begroeten mij schelpen in mijn zakken het liefst neem ik de zee de zee van iedereen - is nu juist het probleem.…

Want het nieuw jaar is een begin voor jou en iedereen die geluk en liefde niet alleen in oude herinneringen achterlaat.…

Als adem hem beneemt in stilte van gedachten tekent hij een groot hart op het beslagen raam een pijl met een naam slechts één hij voelt alleen onzichtbaar verdwenen in de wereld om hem heen hij weet niet dat zij hem ziet in het noorderlicht van de bevroren dagen…