Alle inzendingen over peizen OR ziek OR poeet

de miskende poëet woont in eminente afzondering in de frustratosfeer waar aars poetica onweersproken wordt bedreven…

Er was eens een dichter uit Vlijmen die zat bij een poeet te slijmen zeg, wat ben jij goed precies zo het moet zoiets valt bij mij niet te rijmen.…

plots verdween de duisternis en werd vervangen door licht totaal onverwacht kwam het in mijn hoofd schijnen een lichtstraal gericht op het proces, het proces der aanvaarding neem ik aan alles blijft hetzelfde doch bekijk ik het door andere ogen na een lange tijd van zwart en donker kwam de kleur weer terug traag maar zeker ik…

Onschuldig en goedgelovig Aanhankelijk en rechtlijnig bij jou horig. Te goeder trouw in de reinste betekenis van het woord Enige spijt, nooit gevoeld en dat werd ruimschoots beloond. Puurheid blijft voor mij de hoogste klasse Verzaken aan dit edele begrip, dan opteer ik voor passen. Een zalige zaak kinderlijk te leven Tevreden met het kleinste…

Ontwortelen. Langzaam naar het einde Al wat je was afpellen Een lange strijd voeren Naar iets wat je niet wil Er is geen ontkomen aan Wanneer alles is gedaan Vergevend berustend Naar de kern van zijn Overgegeven , los van wat was De schoonheid , de intensiteit van leven Openbaart zich Je wordt mooi, steeds mooier Dan je ooit daarvoor was…

Een poëet, die zich altijd verplichtte, teneinde z'n werk te verlichten, een fles aan te spreken, verrichtte het openen beter dan 't dichten.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Een emir uit Qatar was dienstbaar aan zijn volk, althans zo zei hij daar, maar toen een poeet mild zijn beklag deed, kreeg hij een straf van liefst vijftien jaar!…

III De dichter is verdwenen In de diepte van 't dansende meer. Hij zinkt als een steen. En Eindlijk Komt hij in Oud-Stavoren neer. Want, ja, wat die goede Schokkers In hun eenvoud steeds hebben beweerd, Dat is waar: de verdronken koopstad Bestaat nog ongedeerd. Haar muren zijn nog stevig; Haar torens zijn nog hoog; Slechts is er…

IV Hoelang de gezonken poëet wel Bewustloos gelegen heeft, Dat zou ik niet kunnen zeggen. Genoeg, — de man herleeft. Hij heft de gevoelvolle blikken, Maar twijfelt schier aan hun trouw; Vlak toch tegenover zich ziet hij Een wonderschone vrouw.…

V De dichter begrijpt er niets van; Maar eindelijk waagt hij het toch De vreemde schoone te vragen: "Waar ben ik?" en "leef ik nog?" En als kristal klinkt haar antwoord: "Mijn lieve landgenoot, Gij zit hier in Oud-Staavren, En ge zijt volstrekt niet dood. Gelukkig voor u bewoon ik Hier een waterdicht lokaal, Waar ik versche lucht…

Niet teniet te doen Losgeslagen poems in misschien wel recent opgeslagen dromen die inmiddels allang mijlenver van elkaar reeds zijn verwijderd Opnieuw een poëet naar een ander echelon betrekkelijk jong, maar tevens helder even zuiver als de ongeschreven brief…

Bekoorlijk beeldend deelt de poëet zijn vroede visie op het leven zichzelf ontwikkelend tot profeet met een edel eervol streven waardoor de waarheid wordt gekliefd in onverteerbaar wrange woorden hij maakt zich daarmee niet geliefd bij wie zijn boodschappen aanhoorden niet alle poëten is ‘t gegeven na ‘t werpen in de zilte zee om zoals…

Hartendief, mijn meisje lief Dit kan je toch niet maken Gevochten voor je als leeuwin en tijgerin Je leven gered, zoet hebbeding Troost in nood en lachebekje zo innig met elkaar verbonden Meidje, met rood geweende kijkers ben 'k toch zo machteloos Dit kan je toch niet maken Slapen of eten doe ik ook niet meer Kaarsjes staren me verbaasd en…

ik leef uit de hand van een poëet hij denkt zwart en ik wit aan zijn verstand ontleen ik mijn geschrijf hij laat mij aanmodderen in mijn bestaan hij weet wie ik ben langzaam maar zeker komt hij tot oordeel van mijn daden…

Ze leest toch nooit en zo mag ik me nu poëet noemen.…

Je hebt soms van die overspannen weken Met dagen ingevuld van a tot z En dan is er ook nog dat snelsonnet Waarvoor de deadline bijna is verstreken Mijn dichtader behoeft een dotterbeurt Voordat ik als poëet wordt afgekeurd…

een woordenstroom binnen de dijken met uiterwaarts verlangen stroomafwaarts wacht een zee aan rijmwoorden waar men stroomopwaarts slechts van mag dromen dichter bij het water wacht de poëet op inspiratie…

Zo heet die nare ziekte Die ziekte die spieren verzwakt Je kon niet meer lopen In je rolstoel weggezakt Hoe vrolijk jij altijd was Zullen we niet vergeten Na maanden tegen dit te vechten Heb je de strijd verloren Lieve meid het leven heeft je gelaten, je bent hier niet meer We blijven aan je denken, iedere dag weer.…

Ik wilde graag dichten maar was geen poëet aan mij hing het label gevoelsanalfabeet na jaren van schromen ben ik tot een nieuwe conclusie gekomen wat het husselen van mijn emoties betreft lijd ik aan gemoedsdyslexie lyriek blijft voor mij helaas utopie…

' - niet ziek, maar slinks ontsnapt aan financiële moeilijkheden. De waarheid of riooljournalistiek? Wat het ook zij, 't is ongeneeslijk ziek.…

Bewegingloos wacht ik op het helende voorbijgaan van de nacht de oude comtoise meldt drie-en-twintig uren en dertig minuten in één gongslag Mijn God, wonderen bestaan.…

Voel je je niet zo lekker? Voel je je een beetje ziekjes? Een rot gevoel ik ken het, je eet je bord niet leeg, je probeert te genieten, van enkel wat kliekjes, en zelfs dat blijkt teveel, het komt over je heen, als een lichte wind die optrekt, en als het je te pakken heeft, krijg je je deel, Voel je je niet zo lekker? Voel je je…

Ooit was het mooi Een leven zonder verdriet Toen gebeurde het en nu kan ik het niet Die verschrikkelijke dag Begon de doodstrijd Het was over ik was mezelf kwijt Ik heb mezelf gevonden Diep in mijn hart Tussen angst en eenzaamheid Een plek zo zwart.. Deze nachtmerrie Die nooit stoppen zal Mijn leven Eindigt in een diep dal…

Ik voel me ziek Ziek van de tegenslagen Ik tref het niet Ondoorgrondelijk voor mij Een waas van bitterheid Een bedachtzame tegenslag Niet door mij Nee, door iemand De betere eenvoud Laat zijn gezicht verschrompelen Om mij te laten zien Dat je ergens voor moet vechten De moeite waard Zal pas blijken Als de eenvoud zegt Dat het leerzaam…

Je mag homo’s voor zieken uitschelden Dat bepaalde vorige week de rechter Daarop protesteerden de homo’s echter Door zich massaal ziek te melden Toen ik maandag op mijn werk verscheen Was ik helemaal alleen…

de forse broeder met de harde handjes de trippelbroeder met de wollen wantjes de hoofdzuster, imperatief, vult massief de kamer dreigend met haar zwarte hamer gejaagd telt het infuus 66 druppels per minuut een half uur lang onrust een nieuw infuus: 7 druppels per minuut traag geruststellend getik kam en zakdoekjes vallen oprapen? vergeet…

dan alleen maar verliefd geloof me, ik ben het graag maar nu komt hij me te dichtbij alles is nu zo vaag voel me net een klein kind dan niet door speelgoed, maar door de liefde verblind Ik moet u vertellen tot mijn spijt ik ben ziek van verliefdheid…