Alle inzendingen over pen OR tekening OR lied

En papier, zo wit als het laken, de pen tussen de tanden, de handen vertwijfeld aan de slapen. Precies! Zoals Proust. ----------------------------------------------- uit: 'Lila en de Tekens', 1999.…

(liedje) 's Avonds gezeten op een hek zag ik het naad'ren van een trek: een grote biefstuk kwam voorbij, gebakken aardapp'len en prei gevolgd door flensjes, Franse kaas, een dikke pens, een volle blaas. Daar achteraan op zijn gemak slofte de koffie met cognac, en in der wolken tekening: ziedaar, daar kwam de rekening!…

als tekens van eeuwig leven   ik moet het verleden nog lezen, de brief nog hervinden…

Zal jij mijn kruiswoordraadsel zijn Geen doorloper, woordzoeker of cryptogram Daarvoor ben ik te tam En het zit vol venijn Ik wil het enigma verklaren Woorden die zich openbaren Puzzelen tot het past Desnoods op de tast Drie letters, twee horizontaal Klaarheid in opgelegde wartaal Angstvallig zoekt mijn pen Met elk woord dat ik ken Moeilijkheidsgraad…

Springend hoog gewrichten knarsen over vergeten rotspartijen ruw geslepen Grijze betonnen vlekbevloekte aangekoekt de substantie naderbij geslopen rondtollend bloedstollend Roestend metaal oogt ontevreden gekalkt uitgebraakt en opgewreven Warm aanvoelend in golven spoelend rimpelend jagend onderwater tranend De pont gromt…

nacht in werkelijkheid van verlangen zichtbaar in gebaren binnen haar tijd raadselachtig in nonchalance in het metrum van donker waar wolken haar oude gebeden dragen in vertrouwde tekens waarin de nieuwe dag op muziek wordt gezet naar aanleiding van gedichtendag…

ietwat schuchter voorovergebogen poseer je bevrijd van al jouw lagen in een ruimte die rust ademt observeer ik de gracieuze schoonheid het lijnenspel minutenlang voordat mijn potlood het papier raakt zachtjes schets ik jouw contouren de omlijning wat dikker aanzettend beweeg je onhoorbaar totdat je herboren bent…

hij beschermt zichzelf door elke dag te tekenen de wereld is voor hem een oord waar het slechts bij moeder veilig voelt zijn oude krabbels met eigen binnenwereld verwerkt hij jaren later in schilderijen met kiekjes van toen…

Kan nog steeds niet tekenen, schilderen ook al geen optie en verven, op doek, of deur, geeft mijzelf een andere kleur, maar de verf komt nooit, waar ie terecht moet komen en toch; mijn lieve kind, je komt er wel en ik vind, dat er meer dan genoeg andere dingen zijn die je meer dan goed doet!…

Een gum is zo handig iedere oneffenheid onbedoelde uitschieter kun je wissen de gum brengt je terug naar de perfecte tekening in wording De pennenstreep met ruwe hand dwars door de fijne lijntjes gezet is niet ongedaan te maken Je kunt hem met dikke lagen Tipp-Ex bedekken de imperfectie blijft immer zichtbaar…

Houd mij niet vast, de tekens breken, zo hoorde ik die dag jouw lied, die dag waarop de tongen spreken van: weg is al het oud verdriet. Die pinksterdag was nat van tranen, mijn ziel verzonden in die vloed die door geen dijk geleid in banen naar waar haar 't licht weer rijzen doet die met zijn vuur de aarde zuivert.…

Ik speelde een potje pingpong met je Plots vloog die handgranaat over het netje Toen besefte ik pas Dat onze relatie verslechterd was.…

ze reiken verder, gaan langer mee dan de pen waarmee men schrijft. Woorden, als maar woorden, en ik... Ik ren met al die worden mee. Een droomzacht lied, dat kom ik zomaar tegen. Zal ik het zingen, vol en luid, hier staande op deze dorre oever? Of daar waar het opgeschoten riet zomaar verder groeit. Woorden... woorden.…

De dood is geen boodschap van begrijpen maar een woord dat machtig klinkt voor wie alleen nog maar in angst gelooft en voortdurend twijfelt of hij er zelf een einde aan zal maken met een pen of een geweer.…

pen Schrijf mijn beste vriend Schrijf over mijn liefdes die ik heb beschreven en hoe ze mij de grond in hebben gekregen en hoe ik mezelf weer naar boven heb gevlogen Schrijf over mijn leven en over mijn verleden en alles wat ik heb geleden Schrijf, schrijf mijn pen Schrijf mijn beste vriend Schrijf over mijn land en zijn verdriet Schrijf…

verborgen in een vage droom gekleurd in tinten blauw en paars laat ik mijn gedachten binnen en gehuld in de vormen van mijn gedachten laat ik een nieuw leven beginnen... ik schrijf alles van me weg, jou van me af zonder de geruststellende vormen van jouw arm om me heen verlies ik mezelf in een simpel woord want samen met jou is beter dan…

Ik beweeg mijn pen. Mijn gedachten zijn als het water van de rivier ongrijpbaar vluchtig als een waterval zo luidruchtig in mijn hoofd. Ik ben mijn pen.…

De pen op tafel dwingt mij om te schrijven. 't Verlangen van mijn hart doet gevoelens bovendrijven. Hoe heerlijk is het, als ik woorden vind. Het vult mijn dag, blij als een kind. Het zijn zo vaak die kleine vreugden in mijn leven, die het leven aangenaam doen zijn. Verdriet en pijn worden verdreven.…

Mijn pen is net wat het potlood in mijn hoofd belooft dan weer lont van een kaars, een die zelden dooft.…

Als mijn hand in mijn tas graait - beige leder versleten, ik moet nodig een nieuwe denk ik om het meteen weer te vergeten - raakt mijn pen mijn vingertop. Tussen muntstukken, visitekaartje, plakkerig snoep, plastic olifant, lipstick, tampon, opschrijfboek, vind ik de pen. Omdat de pen mijn vingers vindt.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

de straat zingt een droevig lied voetstappen vol van verdriet lopen door de straat van verleden tijd elke voetstap zit vol met lood spijt maar we moeten door wachten op de tekens o geef toch èèns gehoor het is zo donker in de straat zo stil de straat is oneindig de straat is leeg de straat de steeg…

pas toen de hoem papaver stilde en haar groot papaver trok, is het vuur van de papaver onder haar verdriet gedoofd…

De Apeldoornse apenschool, dat is geen plaats voor apekool. Daar worden apen onderwezen in zang en apennoten lezen en wat zoal te bieden is aan apenkunstgeschiedenis. Op donderdag tot kwart voor zes, dan is er aaprijkskundeles en leert men elke aap het fijne van Alpen en van Apennijnen. Soms lopen ze te hard van stapel en wordt het weer…

een tafel timmeren - wat een getimmer een huis bouwen - wat een gebouw de klok luiden - wat een geluid zich goed weren - met een geweer niet blind varen - gevaar!…

ons schip lag in west-west-terschelling niet ver van een vrij stijle helling in prachtige steil ging ik onder zeil maar ik struikelde over de spelling…

(1) bladerentapijt een late merel zoekt daar zijn kostje tussen (2) de iris bloeit weer mijn hart is de tuin die haar voor altijd koestert (3) roodkoperen haar ogen die lachen zeggen kijk pappa kijk dan (4) voel jij hoeveel troost oneindig veel pijn en troost jouw snuitwerk mij geeft…

(1) winterwarme stal snuiven, gezoem van vliegen de volmaakte rust (2) eruit! staart omhoog schonkige lijven rennen lente in de bol (3) kauwen herkauwen loom in het zomerse gras ogen op dromen (4) striemende herfstbui dicht bijeen, kont naar de wind en de kop omlaag…

uit een pen…