De macho sprinkhaan in oranje giert
met maxikettingzaag door mijn plantsoen.
Op vlieren, berken, ja kastanjes viert
hij lusten bot. Het is voor mij geen doen
verwoesting aan te zien met droge ogen.
Het bos verwordt tot zaagselvlakte, kaal
met enkel nog een eik waaruit gebogen
tak als vragend teken steekt en taal
van vroeger spreekt: gewogen…
Varkenspoten het blik geopend hebt
En er twee slokjes uit genomen hebt
Is het voor jou genoeg geweest
En smijt met een knallende boer
Het bijna volle blik midden op
De stoep - een maat van je die zegt
Dat je dat niet maken kunt - waardevol
Drinken zo midden op straat te gooien
Dien je meteen van repliek: 'Jouw vader
Werkt immers bij de plantsoenendienst…