Alle inzendingen over

boerenjongens, boerenmeisjes en daar gaan we weer: een glaasje madeira my dear? zijn grote snor verbergt niet veel een stem als thuis op elke buis en olijk woorden wisselen terwijl de winnaars weer bedisselen in wie er nu gewonnen heeft thuis op de bank genieten van een dienblad vol met thee, een kaarsje en de happy soul of buddha ga…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Ook zie ik nog het opperheilig vuur, Dat hel hem uit de ogen straalde, Als hij in 't vergevorderd avonduur De mikmak door elkander haalde. En daarna wilde hij gezwind naar bed, Gelijk bij moegespeelde knapen. 't Nachtlichtje en zijn po werd neergezet. En Careltje moest bij hem slapen.…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Velen verwijten poëzie vaak Onbegrijpelijkheid, Clichés en Schijnbaar weinig samenhang Maar juist die mensen zijn als Lentemorgens bij een Kaarsverlichte Zonsondergang…

Knip mijn haar Castreer me Koop mijn ziel Baar een kind Van me. Schiet door Mijn achilleshiel Keten me, hekel me Beveel, verbied Gebied Maar schat Verander me Toch niet…

Ook héél lang nagedacht Het gaat om het idee Geen ducttape, da’s cliché De titel? “Schil die lacht” En de betekenis? Het is níét wat het is…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Yes, al 3 weken niet gerookt ik word door complimenten bestookt nachtmerries, iedere nacht nooit had ik dit verwacht ik ben er klaar mee en dit is echt geen cliché…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

En is het nu ‘cliché’ of toch ‘klisjee’? Wat of er ook bedacht wordt door Kees’ brein Simplistisch zal zijn opgave niet zijn…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

een vleugje boerenjasmijn kan je daar een gedichtje over schrijven vroeg ze mij de geur bij benadering in mooie woorden vatten of blijft 't een cliché ach het maakt niet uit als ik mijn ogen sluit ruik ik boerenjasmijn…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

is de bewering van; ' aan alles komt een eind ' ik zal er nooit aan wennen afscheid nemen van mensen en de dingen die voorbijgaan natuurlijk zijn er de herinneringen maar ook die zullen spoedig vervagen in mist van tijd rest ons slechts het berusten en het gedogen van vergankelijkheid…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

ik je weer lief, het wordt een beetje cliché Maar als jij mij nu zou vragen of ik nog aan je denk soms zeg ik nog altijd, wat ik eerder zei, deze hele wereld blijft van ons…

Ik streel de wol van mijn trui en monster de kabels een kraai klieft cliché de lucht is bewasemd Geen van de kruisen wijst naar een vriend een broer of een vader ik ben enig kind Toch huil ik een halve eeuw later…

Hoe meer cliché , hoe sterker het verlangen te vinden wat je onvoldoende vond. Tot je gewaarwordt dat wij voor elkaar het licht vertolken, ongeacht het jaar.…

Subtitel: Eye-catcher Graag zou ik nog het Sydney Opera House willen beleven bij leven en ook wel met ziekte Polycythemia Vera Die ziekte die Polycythemia Vera draag 'k reeds ruim drie decennia met mij mee Ongeneeslijk, ongeneeslijk hoe heeft onze Schepper/Creator zoiets kunnen bedenken Natuurlijk begrijp ik 't creëren van vele…

(Gerrit Komrij; 30 maart 1944 - 05 juli 2012) Als echt' liefhebber en kenner Van schrijvers tot po- eten Bekend als fel polemicus Dus geenszins een 'anonymus' Opdat wij niet vergeten 'Ga niet in therapie', zei hij 'Ga lekker schrijven en licht' Lang woonachtig in Portugal Aanwezig op het Boekenbal Altijd weer een nieuw gedicht…

Een cliché als een steenappel. Ik verhaastte mijn pas. Dacht: als het licht ons inslikt, waar zijn we dan? Als de wind bevriest, wonen we op het land. Je opende een gat tussen ons. ----------------------- uit: 'De gang', 1979.…

Die bangmakers zijn vreselijk cliché Neem ook eens senekaters, jenks en porgels Pantippels, bozbezbozzels, blauwbilgorgels!…

goed ik ook kijk, ik zie er geen Sommigen zien een oude vrouw, maar ik, ik zie het echt, ik zie jou!…

Ik probeer geen reactie te ontlokken, maar waarom zie jij niet in mij?…

Zie de krokusjes en de narcissen in de bermen staan. Bloesems beginnen knopjes te vertonen. eieren uit vogelnestjes beginnen uit te komen. Sneeuwklokjes steken met hun kopjes boven de grond uit. Hoor de vogels met hun gefluit. Bijen kun je horen met hun gezoem en strijken neer op een bloem; en zuigen allen de nectar eruit.…

‘wat jij me toe dichtte’ weet je nog we renden de heuvel af langs lieflijk zwaaiende halmen en in jou zong de zomer, ter hoogte van mijn hals ik liet me ruggelings vallen in je armen en in de bunker waar poëzie het verleden verschoof vol vertrouwen, om dromen waar te maken met die immer voortdurende vraag je was meer dan hartstocht…