Alle inzendingen over poldersloot

langs poldersloten wuiven blonde rietkragen zwoele zuidenwind…

zoals het kroos poldersloten dicht zo wil ik verzen schrijven vlottend vederlicht…

Als een kortstondig schouwspel In veld, langs berm en poldersloot geven de narcissen haar wondere schoonheid bloot met parmantige kopjes op ranke steel in oogverblindend zonnegeel dansend in de wind koesterend in de zon als een lentekind…

Als een kortstondig schouwspel in veld, langs berm en poldersloot ontwaken de narcissen En geven haar wondere schoonheid bloot met parmantige kopjes op ranke steel In oogverblindend zonnegeel Dansend op de wind Koesterend in de tere lentezon Als een zondagskind…

Ik denk over de vragen van leven en van dood en aan het kikkerechtpaar, daar in de poldersloot. Ik denk aan ongedierte, dat toch ook leven moet. ze hebben recht op een bestaan, maar wij slaan ze kapoet. Ik denk aan al die zinnen, gesproken zonder doel en aan TV verslagen, over ons aards gewoel.…

is, het is, het is een - zwaan Het is geleidelijk gegaan Ik had mij weten te bezeren Ik moest opnieuw het zwemmen leren Mijn mannetje weer kunnen staan Dat alles lukte wonderwel Ik zit weer lekker in mijn vel Hoe smaken mij weer kroos en brood Mijn held is statig en is sterk Ik was een gans, maar werd een vlerk En gromfluit in een poldersloot…

kinderkopjes onder mijn voeten mossig omkaderd in het zand glazen ogen ruimen mijn blikveld in de verte dampt het grazig land groene golven deinen langs water van een kroosrijke poldersloot mijn oren vangen gesnater de honger van een snoek is groot daar, waar herinneringen spelen met pluizen van een paardenbloem en ik papieren bootjes…

Op ongeschoren velden wuift het riet langs poldersloten. Vrij en opgetogen weerklinkt het liedje van de karekiet in dit gebied dat gonst van tiervermogen. De korenrozen bloeien vurig rood en wij, we vlijen ons in ’t golvend gras en zonder gêne geven we ons bloot terwijl de zon zich richt op het gewas.…

op ongeschoren velden wuift het riet langs poldersloten en koeienogen levenslust gonst door gans het gebied dat groen ziet van haar tiervermogen papavers bloeien wild en vurig rood twee kontjes hoog is het golvend gras jij en ik vrijen de zevende hemel bloot woorden ruisen ongehoord door het gewas ik voel jouw adem op mijn verhitte lijf…

Het vlakke land en vele poldersloten zijn slinks door slimmeriken opgekocht die in hun niet te stuiten hongertocht naar 't grote geld totaal zijn doorgeschoten. Hun luchtverkoper zal zich nu gaan roeren. Belegt u in een pand! Op minischaal met woonmodel en schijnbaar goed verhaal bewerkt en overtuigt hij rap de boeren.…

Naar poldersloot en groot kanaal herboren om in vrijheid heen te gaan. Als water van kristallen fris en rein zag ik de vissen groot en klein. Bij waterplanten voedsel zoeken die zwevend, wenkten hier te zijn. Op weg naar zee, zo veel gezien een fiets, met kinderstoeltje nog voorop.…