Alle inzendingen over popje

Er is mij iets ter ore gekomen en werkelijk dit gaat veel te ver het is ook al op de teevee en het verschijnt doodleuk op de STER Het gaat om een pop symbool van de onschuld zoals witte sokjes en de paardenstaart ik moet bijna huilend bekennen dit popje heeft bij mij opzien gebaard Omdat het popje van "Zap" is heet het "Krejasjoon…

Dat zacht met je vlasblonde popje Speelt, je rein stemmetje kan nog niet schreien, 't Lacht nu en zingt in moederlijk verblijen Tederlijk voor popje een liedje, - je kopje Wiegt als een bloemetje, dat bij het glijen 's Avonds van de avondwind, 't zijige knopje Deint, en vleiende van de zon nog 'n dropje Krijgt van haar wijn, om welig te…

kannen en kruiken op de stoffige zolder boordevol heimwee met wat bevende vingers streelt zij haar eerste popje…

de man zei: ik eet een boterham met kwark het meisje zei: ik lust wel ham en mijn popje ook toen zei de man in het park: ik heb alleen maar brood en kwark…

De jongens mogen best een popje kopen. De meisjes mogen met pistooltjes lopen. Dat zet neutrale zoden aan de dijk. Bevrijd van sekse ben ik opgestaan. Vandaag trek ik maar eens mijn broekrok aan.…

de eerste ik til je op zo jij kan zien over alle bergtoppen heen het einde van de tijd en jij bent het prille begin van een nieuw geboren ochtendzon die mij bijschijnt in ijzige koude winternachten en dan jouw lichaamsgolven ook dan met mijn gedachten kunnen dansen tot de zon ondergaat…

Een porseleinen popje met armetierige beentjes, gebroken armpjes. Haar bruine ogen zo beschadigd, dat ze niet eens meer mag huilen. Alleen de vuurrood gestifte lipjes nog intact.…

Roept ze De baby brult voelt zich ongelukkig De moeder dolblij met háár kindje Ze kan het jaren aankleden als een popje een huilend popje dat wel Maar ze wordt het gehuil zat en neemt een nieuwe deze huilt niet als ze mooie kleertjes krijgt maar straalt de perfecte dochter is geboren Baby 1 is vergeten op eigen benen staan in…

roze gekleed raakte steeds verderop op de stenengrond lag voor haar zo geliefde pop er was daar narigheid mee wanhopig probeerde het kindje het te herstellen er volgde een dikke traan moeder bleef maar turen op het venster maar daar kwam plots een engelhondje kwispelend aan einde verdriet hoe het afliep met het popje…

Jij mijn stoere grote vrind Ik jouw popje, je lieve kind Pap, het lukt me niet, om het goed te zeggen Om onze liefde voor elkaar uit te leggen Die was zo groot en vooral zo puur Maar ook helaas, van veel te korte duur Pap, zal ik het hier maar bij laten? Het doet nog teveel verdriet om over jou te praten…

Begrip dat schittert door afwezigheid Beneden in de put der úítputting bevindt zich slechts een restje as dat rest waar slechts een popje van een vlinder is Op pure wilskracht kruipt ze uit beschutting, de feniks fladdert uit, verlaat het nest: loop hard en gooi en neem die hindernis!…

stel je komt niet lekker uit de winter buiten wat was je een eitje je vreet je te barsten aan lelie van dalen denkt ik popje prachtig ben zalmrose nimfachtig terwijl jij engerling met je eigen slijmschijt al je brede rug besmeert zodat je meer lijkt op ‘n hoopje vogelstront maar als je dan doorschiet naar je imago zwarte kop verder…

Zij staart in ’t verlatene wiegje, Op ’t speelgoed nog zwervend in ’t rond; Daar ligt zijn popje; zij kust het Met bleekbestorven mond. Haar armen zijn ledig, zo ledig! Weg, al haar levenslust! Haar huis is uitgestorven; Zij heeft noch zorg, noch rust.…

lompen sterven Gedrild in verliezen Scheur ik de voering van de broekzak Munten, sleutels, zand van gisteren Glijden langs een pijp omlaag Ik hel achterover Het lusteloos kruis Bewijst dat ik verga Jij draagt jouw zelfportret Als een toorts door een steeg Houdt de man buiten spel Ze staren in jouw pupil Waarin hun gezicht Een popje…

Zoals men, gaande door een lange straat, (Die, somtijds zich verbredend tot een plein, Of soms ophoudend, waar de bruggen zijn, Van dit eind van de straat naar 't ander gaat) Zo bont des 's avonds in helle schijn, Die van het winkel-licht naar buiten slaat, Elk mense-popje ziet, dat gaat of staat, Dat hoofd en schouders 't aller-lichtste…

Mijn popje doste ik uit en sierde ik op En kuste en minde ik, o zo teer, zo vroom, Zo lang! - Wee mij! ik heb mijn ziel verspild.…

We blijven bij elkaar, en dat aapje, dat verdomd veel aan- Dacht wil, zal blijven en die verdrijven wij uiteindelijk wel, iedereen heeft recht op vrijheid, mijn popje, uiteindelijk komen we er wel uit, al is het na een lange strijd.…

En net als ik toen haar popje niet deelde. Met haar springtouw aan het springen en hinkelen op straat. En dat ze af en toe een keer met een ander meisje praat. Alsof zij altijd zo zal zijn dat ze zo kon blijven. Maar ik weet dat ze net als mij straks moet leren schrijven.…

het weet laat je dat kindergeluk nooit los Alle kleine lieve dingen zal je altijd begrijpen Een zandkorrel kan je geluk al bepalen Nee laat nooit het kind uit je, koester het De kleur van ranja laat je ogen glimmen Het blaten van het schaap is voor jou geen schrik Een glimlach zal je altijd begrijpen Hoe klein is het, dat plastic fluitje of popje…

schatje liefje poepje mopje popje lekker dier geile meid leuk lust object kom jij eens even hier afleiding en romantiek is wat ik geven kan je zult het snel wel weten: -ik ben de echte MAN...!! mannen, we zijn Mahahaneeuh…

maar soms wat zachter het liefst over klinkerpaadjes door de Dordtse binnenstraatjes samen op ontdekkingsreis met mijn kleine Kikimeis samen zingen in de maat jij nog wel op jouw manier maar we hebben dik plezier waar het lied ook over gaat kraaien en geluidjes maken in je box of in je mandje zwaaien met je kleine handje of je een popje…

auke jelles aan de ene kant En hylke tjebbes aan de andere kant Dat ging op zich best goed, niks aan de hand Zolang de zon scheen sprong geen uit de band Toen echter sprake was van nageslacht Bleek bloed en bodem sterker dan gedacht It fryske gea had allen in hun macht Dus hadden heit en mem een naam bedacht Voor baby tukje tietje bontje popje…

afgrijzen : de grond versteent tot op de rots ; dit zou weldra een tol gaan eisen zijn hard gevecht met de natuur valt hem nauwelijks te benijden ; hij wordt onwel en gauw slaat 't uur van zijn plots schielijk overlijden het jong gezin, in rouw gedompeld, verlaat ontmoedigd ’t boerenpand ; de ezel bokt en stokt en strompelt : Manontje’s popje…

Maar te stil was 't de knaap; Hij roert in het water om storm te hebben, En hij plonst en hij stampt met de voeten in 't nat, Dat de blauwe spiegel rimpelt en golft, Tot hobblend 't klompje kantelt En 't popje over boord valt in de plas. Ach! klaagt het meisje: Zó is ons vadertje ook vergaan, En zo bederf j'ons schuitje heel en al.…

Laatst ben jij gaan zitten grienen Toen ik om een popje vroeg. Kan je dan niet meer verdienen Voor ons allemaal genoeg? Waarom zijn de winkels open Voor de rijke lui misschien? Als je toch geen pop kan kopen, Waarom mag je 'm dan zien?…

Och, ieder heeft doorgaans zo’n popje dat hij huldigt, Als waar hij ’t boven God zijn ganse ziel verschuldigd. Ga in u zelf, doorzoek uw boezem en gedrag, En zalig, die er zich geheel van zuivren mag!…