Alle inzendingen over portret OR schilderes OR bederf

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Via het beekje stroomt verwaterd het portret vragend naar het dal.…

Eeuwig vertrouwen verlangend naar bloesem geur in winter portret.…

. --------------------------------------- Uit 'Voor ons, de reizende vlezen rots' van Ans Wortel (1929 - 1996, schilderes en dichter)…

universum ja, u kijkt naar mijn portret ik ben een kleine man in een onzichtbaar lijstje voor u neergezet 2) ik schets u hier een portret van een groot man ofschoon mijn bouw geaard is in gedrongenheid en mijn vingers overeenkomstig klein en dik ontgaat niemand mijn grootsheid in eclectische onzin waarin ik nagenoeg stik mijn…

Oude man levend met het portret van een vrouw, oude vrouw levend met het portret van een man: zoals ze keken in een lens. ---------------------------------------------- uit: 'Alles op de fiets'.…

Echt een mooi portret.…

Het is een naam Die treft geen blaam Gewoon Zwarte Piet Iets anders is het niet Bederf nu niet onze traditie Niet weer een petitie Nee, we zetten gewoon onze schoen En hopen dit nog jaren te mogen doen…

Kortom, wij zijn aan bederf onderhevig. Tenminste houdbaar tot...…

[Haiku] een mespunt zonlicht valt op dit oude portret – de blik blijft donker…

Met dank aan Inge Boulonois, de snelsonnetteuse van vandaag. Zie haar "Lang leve Facebook". ----------------------------------------- Schreef elke nono als een Hella Haasse Dan was elk egodocument een legkaart Die keurig als een selfie wordt geboekstaafd Op Facebook, ook in 'n postmortale fase Kijk maar, diezelfde Heren van…

Glimlachend kijk jij me aan, wat ik je ook zeg, glimlachend kijk jij me aan, al is het goed of slecht... Je zegt geen enkel woord, niet eens een klein gebaar, Je kijkt me enkel aan, en glimlacht alleen maar...…

Wanneer ik dood ben en de donkren komen, Geef me 't portret niet mee, dat altijd mij Ten hoofdeneinde stond en in mijn dromen. Ik merk er toch niets van. Het is voorbij. Neen, ik wil niet, dat na de laatste morgen De beeltenis van dit bemind gelaat, In een tot molm geworden kist geborgen, Diep in de muffe grond met mij vergaat.…

zichtbaar ongelukkig begraaft hij zijn gezicht in bleekgekleurde handen in fel wit neonlicht zichtbaar aangeschoten verwoordt hij zijn verdriet in onbegrepen zinnen als onverstaanbaar lied zichtbaar aangeslagen verwenst hij zijn bestaan om alles wat hij lief had maar toch heeft laten gaan . . .…

Wat schetst mijn herinnering telkens weer: Jouw schoonheid levensecht in mijn atelier. Ontelbare kleuren die mijn ogen blijven bewerken, haast uit lijken te breken door lagen verf; het zichtbare ontward. Er is geen begrensde ruimte meer alleen licht dat graag door vensters gluurt.…

Voor Chris van Geel jr. Ik ben een ziener als een witte olifant, ik zie het vasteland al uitgestorven en zit aan zee met slechts de laatst verworven stenen en schelpen glijdend door mijn hand Ik voel met mens noch ding een enkle band, omdat 'k geen hartstocht ooit ben nagezworven. Een ieder heeft het snel bij mij verkorven,…

Ze laat zich niet gaan daarvoor werd ze ook te oud hij loopt achter haar aan haar stok gaat voor…

Sluit de deur vegetarisch gemurmel met spekdikke ruggen sluit de deur ozonvretende vuilspuiters sluit de deur cultuur barbaren sla een geraamte op de muur en hang het te drogen je zelfportret…

Een strohoed jawel een beetje schuin op het hoofd het sigaartje nog en oogjes die twinkelen als waren het kogeltjes…

Een mooie belijning, sierlijk Een ritme op een doek Je ogen meegaand in elke beweging Beweging van passie Je helemaal geven Bijna oogverblindend als een schittering zo mooi Vermengde kleuren samengesmolten Voor altijd vereeuwigd Portret van de Liefde…

een mooie belijning een ritme op een doek je ogen meegaand in elke beweging je helemaal geven bijna oogverblindend een schittering zo mooi vermengde kleuren samengesmolten voor altijd vereeuwigd portret van de liefde…

Mijn lens nodigt haar portret uit in één beeld zo gaan haar contouren voor mij nooit verloren. Haar kanten beeld wat haar zijde accentueert deze sluier gaat als een droom door mijn nacht Haar enige portret zal de nacht gaan absorberen maar als ik mijn ogen sluit ben ik degene die lacht.…

Zij lijkt uit haar lijst te gaan stappen... De stoel meer van de schilder dan van haar Licht valt zichtbaar van 'r schouder Ze wordt geen dag, geen jaar ouder Zij, model uit 'n vervlogen tijd bloem tussen bloemen Zij, vrouw tussen.... 'n veelheid aan vrouwen Ik zou om 'r kunnen ......rouwen want nam ze niet -zonder…

Mona Elisa is mooier dan de mooiste vrouw op schilderdoek.…

Voor elke lijst ben jij te bombastisch jouw uitstraling torpedeert mijn ziel waar de herinnering zich herleeft. Je uitgesproken blik etaleert je zucht die nu echoot door de eeuwigheid en mij ontspanning in het leven geeft. Met glinsteringen van spervuur waar ik verzink tot jouw heelal ontvang ik als een hereniging. Dit beschrijft…

PORTRETTEN ik sla hem weer eens open mijn familiefotoboek ik bekijk de gezichten en herinner me verhalen die eenvoudige foto’s tot echte portretten vormen moet ik kijk nu naar een boek met foto’s die gaan leven en mij niet beletten even de onvolkomenheden anders in te kleuren en hiermee sturing te geven aan een grijs verleden overdenk…

het huis is groter dan mijn schedeldak de vloeren piepen en kraken, alles lijkt aangeraakt schemer daalt op de tast in het trappenhuis stof dempt hier de stemmen, de tijd lijkt geel en ijlt na in rammelende, zware houten spiegelkasten met geraas dat smoort in late doofheid er hangt nog etenslucht boven de afgeruimde tafel…

En ze schilderde hem na van een foto, die ze mooi vond hij zit daar op haar bank. De schildering werd niet slecht maar neus en mond klopten niet Het was een andere man, serieuzer, hij had inmiddels ook een andere bril Diezelfde namiddag wilde ze hem in haar huis! Hij mocht de zolder en slaapkamertje Zij hield haar eigen en haar schalen…