Alle inzendingen over psychologie van mass

In de werelden der psychologie en psychiatrie zijn ze aan het afbouwen.…

geluid, waarmee men iemand roept uit de tijd der Ptolemeeën. ik mijd de niet dicht opeenstaande bomen -op korte afstand, in de nabijheid zijn ze in tweeën gesplitst- naar beneden stappend doe ik afstand van een kabel of touw zonder priesterlijke zegening, voor de gek gehouden in een zachte zuidwestenwind…

weet t zeker t ligt niet aan jou je weet dat ik nog van je hou heel lang waren we n paar maar we zijn nu uit elkaar, wil je niet terug, dat is voorbij maar die problemen, dat hoeft niet voor mij voelde alleen nog genegenheid maar dat is nu verleden tijd laat je maar beinvloeden door iedereen maar gelukkig was je maar EEN... denk nog ns na…

Nog niet met deze X mas 2023 maar nog voor de volgende is het mis met X dus nog voor X Mas 2024!…

Ze doet het keer op keer doet ze het gaat schaamteloos al haar oevers te buiten tilt zichzelf onverschrokken naar een hoger niveau tot aan velden en weiden likt aan deuren en ruiten verdrinkt het landschap in haar kolkende golfslag geen meanderende stroom zoals ik haar ken wel een losgeslagen, driftig element ze doet het éen keer om…

Eerst dient de horizon zich weidser aan, zo zonder bomen die het uitzicht zeven. Dit werd pas 's winters even vrij gegeven, om er dan snel een loofdoek voor te slaan. Een kleine bal, een zwarte volle maan, lijkt al wat in de verte is gebleven. De bomen zijn steeds ijler weggedreven. Van dichterbij zie ik een pony staan. Daar ging ik met…

Wat een brede interesse Voor de medemens En jouw wil Beslist De psychologie te begrijpen Want duizenden Zijn je voorgegaan Dezelfde colleges En Soms denk je Misschien Ik ben speciaal Maar luister Luister goed De vragende Beslist .…

Als donk're watertorren liggen de duwbakken stil te dreigen in geslagen zilver voor het eiland bij de witte brug. Uit de waas van hoogbouw vloeit een schitt'rende kronkel; sleepbootje schuift eindeloos traag door het perspectief. Ze wacht, de stille oude rivier, tot appartemenbouw ook hier de oevers naar God heeft gebracht.…

Aan de Maas gezeten turend in het zwerk het stadsgeraas geweken ontstijgt men aan zichzelf Op hoger plan gekomen wiekend door de lucht de zwaartekracht te boven vindt men een ander terug O vogel van verlangen wiegend op de wind verlos ons van elkander en van elkaars gewicht ---------------------------------------- uit: 'Het lot van…

Viool uit de kist: Serenade aan kade, Door niemand gemist.…

Het leven speelt zich af Om haar heen, in en op Urenlang kunnen turen Naar het kabbelende water Jochies die steentjes keilen Boten die haar bevaren Als men naar haar kijkt Verzonken in gedachten Vergeten zij even Hun zorgen en kwalen Scheidt zij Zuid van het vaste land Ook al behoren zij tot Rotterdam.…

Ik kijk naar de golven van de Maas, En tussen mijn oren speelt Norah Jones, Ver in de horizon gaat de zon onder helaas, Graag had ik meer genoten van de middag, Ik kijk naar de Maas en voel me weer een mens ´Come away with me´ zingt Norah, wat een relaas…

. ----------------------------------------------- Hoogleraar Sociale Psychologie Diederik Stapel is betrapt op het vervalsen van zijn eigen publicaties.…

Misschien zoiets als de Rorschachtest die gebruikt wordt in de psychologie? Wat jij in die vlekken van de Rorschachtest ziet zou mogelijk iets over jezelf vertellen.…

ik discussieer en ben met mezelf in conclaaf ben ik voer voor wetenschappers en psychologie? maar nu neem ik mijn besluit om op te lossen het gekrioel om mijn gevoelens naar boven te graven en voor altijd los te laten, mijn fobie!…

De maas vertelt er van bruggen tussen verleden en heden De maas verzwijgt niet de nieuwbouw die uit wil torenen boven de oude kerken waarin God nog huist in 'bovenkamers' Op het Vrijthof hebben ze er blijkbaar vrede mee Op de terrassen nemen ze een pint slobberen hun wijn nippen aan hun thee Of peinzen er uren-met…

Te Texas, Oklahoma, Buffalo: de schietpartijen van de laatste weken. Ook deze konden lobbywerk niet breken: de wapenwet behoudt haar status quo. Dat zulke lobby's aan de touwtjes trekken bewijst de macht van wapengekke gekken.…

De psychologie van de mens Is als het er enigszins Op aan komt terug te brengen Tot zo maar een constatering - In de openbare ruimte wil De mens graag iets eigens Geven aan het plekje dat Hij dagelijks gebruikt - Dus neemt hij vaakt dezelfde Bus, dezelfde trein, en daarin Als het even kan dezelfde Bank, dezelfde stoel in Hetzelfde…

petroleumstel mijn stoofpeertjes en masse in één grote pan watertanden lekken vrij rond geurige verleiding…

Martelen, roven en doden en masse Hopelijk dat door een godallemachtige ingreep die duivelse IS spoedig WAS !…

Door het geopende venster hoor ik een motor voorbij ronken lieve Maas jouw doodgaan kerfde een litteken in mijn hart…

Vingerhoets, hoogleraar psychologie Universiteit van Tilburg…

't Zij Waal, of Rijn, of Maas, of alle drie te saam, 't Zij IJssel, Merw' of Lek, of drie in ene naam, Of zes in ene buik, ze moeten t' mijnent buren En willen niet in zee of kussen eerst mijn muren; Mijn muren zo gerekt, mijn zo gerijkte grond, Dat wie mij nu beziet, kan vragen waar ik stond.…

Onheilsprofeten laten u weten dat ons landje verdroogt Het grondwaterpeil zakt Aardappeltjes verpieteren De bodem is craquelé Boeren trekken sneeuwschoenen aan Gebroken poten bij het vee Rijn en Maas worden wadi’s Schepen met roestige ribben Liggen hulpeloos in de gracht Getuigen van vergangen tijden Waarin handel welvaart bracht Zoute…

De dijkbouwer uit de Ardennen is bekwaam de Maas goed te mennen. Bij piekoverlast houdt hij 't water vast. Wouter Bos leert zo grootmoed kennen.…

Het bos- of weidebeekje drenkt en laaft zijn omgeving behoedt het leven in hem is niet te vergelijken met rivieren als Rijn en Maas doch door oertijd gewrochten mag het evenzeer bestaan.…

Hoe ik me voel, Vraag je Maar de woorden Vind ik niet - Teken dan hoe Je je voelt, Zeg je - ik Pak een stift En teken op Jouw tekenvel Een met gaas Omgeven cel Met daarbuiten In V-vorm ontelbaar Vele meeuwen die Voor mij de vrijheid Verbeelden - jij Denkt buiten de box En uit mijn cel teken jij Een getraliede winkelkar…

er dreef een lied over de Maas, heel even zweefden spiegelend de klanken van een oud carillon afscheid, een rode zon, hij liet de avond als zijn bruid in witte nevels hullen zulk een schoonheid in te vullen op de oude, trage Maas de vette waas van zomerhitte was al snel vergeten door mijn mobiele telefoon sprak het geweten van een eindeloos…

Geef God, aan alle tinten grijs gelaagd gelegd vanaf de Nieuwe Maas de juiste afglans mee en zegen de grijsgelaagde werkelijkheid van Rotterdam.…

De zomeravond hangt als 'n hangmat boven de Maas Verbaas me over het geplette gras Dat over is gebleven Na ons wild geraas Wij, makkers hebben 't net gestaakt.…