Alle inzendingen over rechten OR verdriet OR onmacht

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Jij huilde vaak in stilte uit onmacht of uit woede wij huilden met je mee maar konden niet vermoeden dat jij met je verdriet en pijn toch nog de sterkste bleek te zijn en ons zo heel bewust voor nog meer verdriet behoedde.…

Tranen rolden vanmorgen: “Stel dat het Uw kinderen zijn.” Ja, stel dat het mijn kinderen zijn. Grote bruine ogen, die verbaasd de wereld in zien. In wat voor wereld worden ze geboren, heen en weer gesmeten. Hen wordt niets gevraagd. Beslissingen van mensen zonder honger. Gierig om elk stukje brood. Vondel beschreef het al: “Wat kan de…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

In de greep, van je verdriet, nauwelijks iets, wat je nog ziet. Ik begrijp je pijn, onmacht en verdriet, zonder pap...onmogelijk, dat lukt ook bijna niet. Machteloos zie ik toe, hoe jij in al je verdriet, de deur op slot doet, en niks of niemand ziet...…

Als een hond in een kegelspel loop ik de zonnige arena in niets vermoedend welk onheil mij te wachten staat groen, zon, licht, bloemen geuren van dauw op het gras dit is niet meer ... enkel een stoffige leegte luide klanken, harde lansen, gekleurde doeken wentelen zich om Zoveel ongrijpbaars maakt dit onzinnig spel tot een schouwspel…

Jouw tranen van verdriet en mijn tranen van onmacht ontmoeten elkaar op onze wangen Ze vermengen zich en rollen zachtjes verder naar zoekende lippen Is dit ware liefde?…

Een waterpartij van vreugde Een fontein van liefde Een fontein die klatert van geluk Een liefdesfontein Vol van plezier en geluk Een genot om van te "drinken" Tot je te nemen Genieten met volle teugen Een fontein die zijn stralen omhoog laat gaan Hoger en hoger voor jou Een liefdesfontein Die sterker wordt naarmate de tijd verstrijkt…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

hoe schrijf ik gedachten nu de zon gestorven is en woorden ballast zijn hoe deel ik zinloos zwijgen uit de achterkamers van het brein met een sprekend boek hoe vind ik grond van gisteren waar onder het naakte blauw nog madeliefjes dansten in het gras…

jouw tranen klonken oorverdovend evenals de smeekbeden van derden verdwaasd danste het kalk rondom weer laaide de litanieën op 'n rilling van diep geraakt zijn klom omhoog tot de haargrens nam machteloosheid snel over wat kon ik met twee handen.. en richtte ze tot de hemel…

Nee ik wil niet van je houden nee ik wil geen echte vent hij heeft mijn hart al tien keer gebroken voordat ik hem werkelijk ken Nee ik wil niet voor je vallen nee geen luchtkastelen meer laat me niet meer in de luren leggen anders flikt hij het weer Nee ik wil je niet meer voelen nee ik wil je niet meer zien zal me tong voortaan afbijten…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Verbijstering, onmacht, woede en verdriet, en de vraag: waarom? een antwoord kreeg ik niet...…

Het wordt erger met de jaren in plaats van dat het slijt dat verlammende gevoel van geconcentreerde onmacht De siddering in mijn lijf herken ik van iedere herdenking De ingedikte tranen van verstopt verdriet 4 mei 2008…

Je huilt heel zacht je legt je hoofd tegen mijn borst uit een gevoel van onmacht ontvloeit ook mijn kracht Jouw pijn die ik totaal met je deel zielsbedroefd een brok in mijn keel van het niet te troosten verdriet Woorden zijn niet nodig woorden zijn hier teveel daarom zeggen we ze niet woorden zijn nergens te vinden voor zoveel verdriet…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Regenachtige dagen, onder de kilheid van gebreken Jouw armen de enige overbrugging die mijn verstopte geluk kan doen laten leven Verlangend gestreeld te worden tot alle onmacht en verdriet is uitgewreven Kijk ik in de vele regendruppels, de weerspiegeling van het gevoel dat was uitgebleven…

De absurde logica van zinloze wreedheid en onmacht van verdriet ontgaat geen mens die mens is. Hun leed weegt duizendvoudig op mijn schouders.…

het verdriet verzwijgt wat het niet zeggen kan. het deelt de onmacht op in zweverige tonen, en zie: in de hete olie van de noten danst het lijf, de handen hemelen de aarde op tot het bloemen wolkt en water maakt. ’t wil het niet begrijpen, ’t wil het in zich laten doen wat het verlangt.…

iedere hoop verliest zichzelf in de weerspiegeling van zilte tranen reflecteert het immens verdriet in die eigenheid van eenzaam zijn zoekt als een schaduw getemperd verlangen de begeestering van alle pijnen overheerst de hopelozen aan hen behoort de eeuwigheid Die onmacht soms...…