Alle inzendingen over regels die aangeven OR zijn onbekend wel ho OR Jan Eijkelboom zwijg

Nee, liever niet, dat is zo klaar als glas: Geen vlees dus vegetarisch kerstdiner Geen flessen alcohol maar potten thee Het feest kan nu níét meer zoals het was! Zelf heb ik toch weer coq au vin gemaakt ‘k Hoop dat uw kerstmaal óók kiplekker smaakt…

Nee, liever niet, dat is zo klaar als glas: Geen vlees dus vegetarisch kerstdiner Geen flessen alcohol maar potten thee Het feest kan nu níét meer zoals het was! Zelf heb ik toch weer coq au vin gemaakt ‘k Hoop dat uw kerstmaal óók kiplekker smaakt…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Waar de witte windevlinder Waar de zeer beminde vlinder Zonder hinder met mij vaart Stijg ik al zingende te paard Waar een paarse papillon Mij niet zag zitten en zei 'Non' Als zijderups geboren vlinder, Woog mijn hart een onsje minder Werd een bleu blanc vleugelpaar Van een citroentje mij gewaar Of in de nacht een dagpauwoog Zei…

Hij durfde het zijn ouders niet te zeggen Dat zwijgen bleek een veel te zware last Zijn briefje werd gevonden na het dreggen: Jan-Willem kwam als lijk pas uit de kast…

Betreft het een door de tijd gevallen beeld vergeeld en kromgetrokken onwennigheid, dan wel 'n herinnering uit de allervroegste jaren uit een ooit vertrouwd toevluchtsoord bij gevaren. Is het een slotsom, regel voor dit huidige leven mag het toekomstgericht ons inzichten aangeven.…

Open vraag Wat als ik deze nu nog lege regel niet geschreven had? Die open woorden zonder antwoord jou slechts toegedacht? Zou je dan weten het gedachte, voor ik zenden kon? Daar waar door zwijgen der gedichten nimmer iets tot daglicht bracht? En wat verandert dan nu ik deze volle regel wel geschreven heb?…

rijmt, lekker leest, liefst ook over zin in min Boerstoel zegt ‘ik kijk en keur als heer van stand en eer of er wat er op volgt zien we komende week wel weer’ ---------------------------------------------------------------- *Jan Boerstoel is uitvinder van de sonnettine(abba cddc ee).…

Maar Rob wie gaat dat allemaal betalen Niet de vervuiler als ik het goed hoor Dat viel mij op tussen de regels door uit je onsamenhangende verhalen Voor die zes mille die jij ons wilt gaan geven Kan Jan Modaal niet aan de laadpaal kleven…

We zwijgen alleen te weinig. Als je weinig spreekt is gebleken, wordt je alleen maar chagrijnig. Spreken mag dan zilver wezen en misschien is zwijgen goud. Waarom zou je spreken vrezen, als je toch meer van zilver houdt? Maar je moet altijd wel bedenken dat goud van grotere waarde is.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Op fekansie vurveel ik mu eigu alteit kepot, dan mis ik me frientjes uit de strat bes wel, dus. Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

Géén kleur; dat zegt waarschijnlijk ook wel iets. Zo’n meid is vast wel overál voor in. Maar zwaargewond vernam ik naderhand Dat zij judoka is met zwarte band. -------------------------------------------- ...in sommige discotheken kun je door middel van een gekleurde polsband aangeven waar je op uit bent...…

Jongens, heb je verdriet, sprak toen de leraar Grieks, dan moet je woordjes leren, woordjes leren. Hij knikte energiek zodat er as viel op zijn vest, maar dat was toch al vies. Wij lachten half vertederd, half meewarig, want tragiek daar wist je alles van en hij, heel oud, haast vijftig, niets. En dat het overging als je maar woordjes…

Het is ook wel een weelderig genoegen, niet geheel dood te hoeven. -------------------------------------------------------------- uit: 'Heden voelen mijn voeten zich goed', 2002.…

Hier hoorde mijn moeder in negentien vijf het drinkwater aan komen ruisen door de net aangelegde buizen. Hier zag ik tegen de ochtendzon mijn grootvader thuiskomen van de Noord die hij heen-en-terug was overgezwommen om zijn zestigste verjaardag te vieren. Hier hoorde ik als jongen een uiteenvallende briket ritselen in het fornuis en dacht…

Wel kan men daar gaan staan uitkijken over het eeuwig veranderlijk zichzelf blijvende water, ervaren dat tussen benauwenis en ruimtezucht een afgepaald maar onbeklemd domein kan liggen: dit met een dagmars af te ronden eiland. ------------------------------------------------------- Uit: 'Heden voelen mijn voeten zich goed', 2002.…

Ze komen terug, steeds vaker: Er komen er ook wel bij. Duizenden plaatjes in een o zo zwaartillend hoofd. Je zit er maar mee op de achterste rij van je eigen theater. ----------------------- uit: 'Tot zover', 2002.…

Er is geen begin en het einde is zoek. Moge het sterven sereen zijn toch zet het zich voort in het bloedbad van een geboorte, de geboorte van iemand anders dan, dat valt niet te ontkennen. Maar in het leven is ons gegeven te doen alsof er geen dood was, niet met de kop in het zand maar juist op de uitkijk naar weer een ander land, een…

Een kind vraagt nooit waarom, waartoe het toch op aarde werd geworpen. Daarom en niet omdat het hulpeloos zou zijn verzorgen wij het trouw, vereren het als god. Tot het de dood ontdekt en een der onzen wordt. ------------------------ uit: 'Hora incerta',1993.…

Zich zomaar in den vreemde thuis te voelen, en dat bewaard voor wel een tel of zes, zeg zeven. (in memoriam A.P.) ------------------------------------------- Heden voelen mijn voeten zich goed, 2002.…

De nevel hield de geuren bij de grond. Uit open kerkdeur kwam een walm van wierook. Geheim sloop rond het ziekenhuis de ether. Bij het bejaardenhuis hing een belofte in de lucht van zevenhonderd karbonaden. Jongere geuren waren niet voorradig. Het park lag uitgebloeid. De Opels der gelovigen waren gestald. De roekelozer wagens van 't volk…

Maansikkel, koud schoudertje tegen haast donkerblauw van zonnige wintermorgen. Te klein om er mijn hoofd moe tegenaan te vlijen. Eerder geschikt om er een hand zorgzaam omheen te leggen. Gesteld dan dat ik groter was tot kosmische proporties uit kon dijen. Ik zie daar, schurkend in mijn jas en trouwens onderweg naar jou, voorlopig…

Zie de afbladderende dichter. Heb ik het goed? Kijkt hij vanuit die plooien, de gelaagdheid van aanzicht en overjas nog steeds de lens tegemoet? Zal ik hem vertellen hoe het eindtraject moet worden afgelegd? Ach, je gelooft je ogen niet en wat hij zegt of prevelt gaat ook al op de prent verloren - De plek heeft hij zelf uitgekozen. Een…

Wel kan men daar gaan staan uitkijken over het eeuwig veranderlijk zichzelf blijvende water, ervaren dat tussen benauwenis en ruimtezucht een afgepaald maar onbeklemd domein kan liggen: dit me één dagmars af te ronden eiland. ----------------------------------------------- uit: 'Heden voelen mijn voeten zich goed', 2002.…

De schreeuw van wie de zon doet opgaan helemaal in z'n, met prachtvolle veren bedekte, eentje. Triomf die als doodskreet kan worden verstaan. Zoals, andersom, de schreeuw van wie heelhuids ter wereld komt: in woede en pijn je moeder verlaten en dan toch luidkeels willen leven en leven. Onbegrijpelijk, later. -----------------------…

's Winters willen wij de lente en in de lente liefst de zomer, en als het wemelt in de heggen zeggen wij: laat de winter komen. En daarna is er niets meer goed: het voorjaar komt er niet meer aan. Wij weten niet dat in ons woedt verlangen om maar dood te gaan. (naar W.B. Yeats) --------------------------------------------- uit: Wat blijft…

Ik liep in een straat die doodliep, op het spoor van iemand die hier gelopen had maar die nu dood was. In kieren tussen de keien groeide fris gras want doodlopende straten bieden meer levenskans dan straten die doorlopen naar mensen die nog volop leven. ---------------------------------------- uit: 'Wat blijft komt nooit terug', 2002…

Op dijkjes langs de balkengaten stonden wij stil in de kou, en dan maar over kunst en toekomst praten als jij in elk geval een schilder wezen zou. Ik wist nou nooit eens wat ik worden wou en kon mezelf soms om die vaagheid haten. Maar onder mijn bewondering voor jou school toch dedain voor missers en hiaten bij iemand die te weinig boeken…