Alle inzendingen over reigers doen zich te

Jonge meerkoetjes kleine rode snaveltjes een reiger zit stil…

De reiger staat stijf; opeens dwingen kraaien hem tot sierlijk dansen.…

Een reiger die staat doodstil. De kikker kwaakt luid.…

Voor reigers zijn de vissen dan uit zicht, Het lukt ze niet de winter door te komen. Als dierenvriend zit ik ook op haar spoor, Wat help ik kuikens graag de winter door.…

vis onbeheerd achter gebleven heerlijk ter afwisseling de reiger vist de ovale aanwinst bij een hoekperceel leeg verschalkt en passant enkele forse oranjeklanten in een belendend rond pronkstuk met rotspartij en frivole waterplanten keert tegen het einde van de middag voldaan terug naar zijn domicilie krant kopt: overlast reigers groeit…

daar heb je die blauwe reiger die altijd weg was voor ik hem door jouw ogen kon zien zelfs toen ik achterom keek was hij weg…

De krijger krijgt De reiger reigt De zwijger zwijgt. Hiermee is oprecht Alles wel gezegd.…

Het is de reiger, blauw-grijs, die krijst.…

Langs de boten aan de steiger Vliegt met vaste klap de reiger Plotsklaps remt hij aan het riet Waar hij sluw kijkt als een krijger Of hij soms een kikker ziet Al maakt de kikker geen geluid Toch gaat de reiger erop uit Staand als een standbeeld in het water Volgt hij die groene kikkersnuit En razendsnel, met veel geklater Verrast hij prompt…

Een klavertje vier een koekoek die roept geluk bij de hand een reiger die landt jij en ik opgepast een ganzerik…

je ontgaat mij niet ik zag je weer van heel nabij ik keek je aan en zo deed jij in je ogen zag ik vijvers vogels vlogen uit het riet alleen de reiger bewoog zich niet…

de reiger reikt me zijn kikkerbilwil een eenzaam argusoog in akelig stil de wederzijdse schrik een weldoordachte wisselblik ik kijk je aan ik knik…

In de wei lopen vijf ooievaars pikkend rond en ook wat reigers. Die twee groepen houden met eerbied grote afstand.…

Daar waar de reiger voedsel zocht bij het mooie stille water daar leg ik vaak mijn luisterend oor en bewaar de stilte wel voor later Als ik dan rustig huiswaarts keer en mijn gedachten op een rijtje zet dan kruipt in mij een stil vermoeden dat de reiger daar op mij heeft gelet En rustig kan ik dan gaan slapen leg het moede hoofd op 't kussen…

Er roffelt regen op het water een reiger in de golving van het riet heft zijn kop alsof hij iets voorziet wisten wij dat liefde weg zou drijven toen een zomerstorm in onze lijven zeilde en langzaam zwol tot windkracht tien er roffelt regen op het water en ik zie die reiger in de kromming van het riet waar ik de diepte van woorden peilde…

Naast elkaar toeven zilver- en blauwe reiger. Zeldzaam? Algemeen? Beide staan onbewogen, wachten op straks, zelfbewust...…

Er zitten nu wat reigers bij ons hier op de plas die komen hier weer wonen tussen het rietgewas. Dat komt omdat het schoner is en ook door ons klimaat zodat dat beest weer terugkomt en hier broeden gaat. Toch ben ik met die beesten niet zo in mijn sas misschien zou dat zo wezen als ik geen kikker was.…

Een grijze reiger water kabbelt aan zijn poot in de avondbries O blauwe reiger langs de oever hoe je statige aanwezigheid in het water toont waar stromende grassen wiegen in zachte bries en rimpelingen glinsteren in de voorjaarszon; ongetemd en vrij volg je de weg van de natuur.…

Toen ik nog een visje was, zwom ik de hele dag, in een grote plas, tot ik een reiger zag. Toen was ik er niet meer, ik zie het voor me, elke keer, het was afschuwelijk begrijp je. Nu ben ik, een engeltjes vis, en dat vind ik, niet mis!…

vandaag zag ik een reiger landen in mijn straat in gefiguurzaagd hout een boreling in zijn grijze snavel dit jong geluk met zoveel zorg gezaagd werd dus verkeerd bezorgd…

De reiger schrokte, hapte, beet. De vis, die moest en zou naar binnen! Maar voordat ie de keel ingleed, was reiger bijna buiten zinnen! Het eerst naar binnen moest die kop, dan vormden stekels geen gevaar.…

Was eindelijk zo mooi versleten, als was hij nooit reiger geweest. Toen kon ik me weer vergeten. --------------------------------- uit: 'Geen beter leven', 1985.…

Nu nog een slokje water voor de dorst: De reiger heeft gegeten als een vorst.…

Het geluid dat je hoort op een zonnige dag in een park Een trilend geluid door een riet als een reiger van jazz. Die luistert en wacht op het moment van koper met de klank van zonlicht in de vijver van een park.…

zie daar een vis met grote vijverangst zijn ogen nemen droog het nat gewaar benauwd en glazig vangt hij grauwe staar uit blik van pseudo-reiger allerwrangst…

wiekende reiger fluisteringen van het riet de trage deining van het water als de borstkas van een slaper gelukkige reus we peddelen voort op bootjes van berkenbast een verre grutto…

Zijn hals tussen opgetrokken vleugels Een slordige S, In treurende houding Staat de reiger Vóór zijn stervend ontbijt. ----------------------------------- uit: 'gedichten 1954-1983', 1984.…

jouw kilte laat zich soms zo voelen als een bevroren sloot waarin een reiger vastgevroren roerloos wachtend op zijn dood onder het ijs zijn prooi bespiedt maar weet volgende lente ben ik er niet.…

Tegen de avond egt de boer zijn schoonste land stokstijf kijkt een reiger toe van af de akkerrand drie eenden wiebelen langs een plas zo stil zo onvervalst zo waterpas…

De reiger vliegt traag over de avondweide: zwarte spookvlerken.…