Alle inzendingen over

Halé-é---halé-e... Komt U maar! Iedere morgen een beetje feest bij de bejaarden.…

weg naar meer o ver pieken en dalen en oevers b lijven omarmen en steunen en s amen alle voorkomende stormen e indig maken in grote harmonie r eizend naar de uitvoering van v eel nog niet uitgevoerde dromen e tnodating overal over de wereld r espectbandjes uitdelen in vrede e igenlijk als wereldburger reizen n aar warme zonnige continenten…

Zó, door 't G e m i s, suisden stemmen aan.…

vanuit het niets komt het zwaard neer zweeft ontknoping tussen mensen en witte muren ontwijken ogen de waarheid en spelden wij vandaag voor het eerst een rood lintje op onze jas…

ik volg met jou de blauwe lijn omdat die ons is aangewezen jij loopt er kaarsrecht bovenop alsof je hem niet missen mag hij brengt ons waar we moeten zijn met iedere stap groeit het vrezen het voelt als naderen van de strop op deze eens zo doodgewone dag…

In het binnenste van mijn hart, Zitten mijn vrienden opgeslagen. In een gaatje heel apart, zie ik ze langzaam vervagen. Maar als ik me eenzaam of verdrietig voel, staan ze meteen paraat. ben ik weer vrolijk bereiken ze hun doel, en dat is waar vriendschap om gaat.…

De sloot wou ik omzeilen maar de afstand was te groot de diepte kon ik niet peilen ik at van het laatste brood Ik stierf, de laatste blauwe luchten omringden mijn doelen die nu verloren leken te zijn in een afgrond waar donder heerste en de goden aten van mijn erfenis al streelde het verlangen om dán toch op deze aarde te blijven maar…

Ik kijk de seconden na Één voor één verdwijnen ze zo snel als ze gekomen zijn De klokt die blijft maar tikken Toch doet me dat geen pijn Ik kijk de uren na Ze komen en ze gaan maar ik zal ze niet stoppen Ondanks mijn goed verstand Blijft de tijd me foppen Ik kijk de dagen na En de dagen worden weken Maar ik zie geen verschil Ik…

Een wereld vol oorlog en haat, Weten we nog wel waar het om gaat? Oorlogen om geloof, macht en geld, Om nog maar te zwijgen van al het zinloos geweld. Waar is de tolerantie en de verdraagzaamheid, Vanwaar al deze agressie en boosheid? Kindsoldaten, moord en doodslag zijn heel gewoon, Wanneer staan verdraagzaamheid en vrede weer eens centraal?…

Wie erin graaft, stoot op s h r e c e v n en stopt wegens snijwonden: het verleden laat zich niet vangen.…

Bonbons Als een zoete stroom van liefde Door onze ad'ren gespoten Mijn blik verraadt lief- de voor jou Oprecht en Gemeend Volhardend. Onverdroten…

Kijk terug op Leegte die mijn Leven heet En ontwaar louter Rotspunten en Onmeetbaar diepe Spleten waarin al Dat leefde moeiteloos Verdween En constateer Dat ik nooit Bestaan heb…

Een e-mail kreeg Sammie uit Heeten: 'Van jou ben ik stapelbezeten! Een pakkerd van Saar.' Hij verlangde naar haar: hij was dertig en kaal als de neten.…

Ik ben een hypochonder Nooit is het leven licht Ik vrees dat ik dood neerval Voor het eind van dit G e d i + + +…

Onvergeeflijk, die ene 'e', de 'e' van, en daar is eerst een graad spellingskunde voor behaald, de 'e' van 'ezel'. Ga maar in de hoek staan met een punthoed en rode kaken. Droom maar van de borsten van Artemis, terwijl de waanzin met zijn vlammende drietand door jouw ziel steekt.…

Ik ren me rot en hou mezelf amper op de been. De wind in al zijn kracht sterkt aan Ik krijg een angstig gevoel dat alles eraan kan gaan. Ik blijf bij mijn positieven en denk aan mijn grootste liefde. Dan ren ik nog harder dan ik kan en zie dat dit de enige mogelijkheid is om te overleven.…

De M o e d e r: Als de rijke mensen schreien Doen hun tranen net zo'n pijn. Laat ze smullen, lachen, erven, Iedereen heeft zijn verdriet, Alle mensen moeten sterven. 't K i n d: Moeder, dat begrijp ik niet.…

ren ren zover je ken kan kunnen krullen…

Zoals ik het Leven zie - Geloof het of niet - Zien de and'ren Het meestal niet…

ik sta stil, en kijk ik voel de donkere wolk ik ren naar het licht…

Wel honderd handen heffen hoog de schaal gevuld met wierookdampen, minnevuur, bewegen heen en weer met harten, puur gewassen in het bloed van 't oud verhaal of 't nieuw zo je verkiest, zo menigmaal herhaalt en weer herhaalt tot op de duur de woorden niet meer aarden in het zuur van 's werelds honger naar een heilloos maal. Toch blijft…

Ik ben haast je gelijke je naamgever: een treinstation in Londen De reden dat je altijd blijft bEwEgEn Ik voed op je verlangen je droom meer ZUS dan ZO te zijn Ik maak je ontevreden (met het heden) Ik ben je haast een d r o o m b e e l d op een poster bijna je gelijke maar net buiten … bereik…

Ik schrijf geen mooie brieven meer, alleen een e-mail af en toe met "hoe gaat het?" en "ook zo moe?". Zelfs dat trapt op het oude zeer.…

Ollekebolleke Dubbele Dactylus Hier gaat het rijmen we kiezen de E   Denkt u vooral aan de zeslettergrepigheid En aan de de afmaker In couplet twee…

Wij kennen je net één jaar Je prachtige glimlach Onze Geweldige Judoleraar Samen één met je kleine meid verbonden door liefde tot alles toe bereid Nu is jouw lichtje uitgegaan zijn we overmand door ongeloof en verdriet ben jij naar een andere wereld overgegaan Je bent en blijft een prachtig mens zijn in gedachten bij je vrouw en dochters…

wanneer wij je zullen uitgeleiden met zijn allen De muziek speelt al maar voort zie ik je in gedachten staan Al glimlachend bij de hemelpoort Lieve René het ga je goed ik ga je het nu brengen mijn laatste groet ~ LL ~…

Er zijn nog altijd wond'ren, al zie je ze niet elke dag. Je moet er oog voor hebben, zodat je ze beleven mag. Soms kun je maanden tobben, terwijl je nergens uitkomst ziet en eig'lijk wordt je leven een weg vol angsten en verdriet.…

O die dans van ons Suster! Eers oor die bergtop loer sy skelm, Eh haar oge is skaam; En sy lag saggies. En van ver af wink sy met die een hand; Haar armbande blink en haar krale skitter; Saggies roep sy. Sy vertel die winde van die dans En sy nooi hulle uit want, die werf is wyd en die bruilof groot. Die grootwild jaag uit die vlakte, hulle…

Lawaai, gejaagdheid, spanning, agitatie ... Door social media wordt alle rust in onomkeerbaarheid vaarwel gekust. Ik snak naar een moment van contemplatie. Opnieuw een mail, shit, nét nu ik pauzeer. Het is die drommelse retraite weer.…

'k zat gist'ren te dichten als op elke andere dag maar gist'ren was 't anders ik rijmde op jouw lach Geen gedachten in woorden geen woorden op papier maar dromen van je ogen glinst'rend van plezier Toen schreef ik dus mijn dromen gevangen uit de lucht maar net voordat 'k ze opschreef zijn ze dus gevlucht…