Alle inzendingen over rijm

En da’s oké, zolang het rijmen blijft!…

een gedicht hoeft niet altijd te rijmen maar het maakt het wel veel beter wie slechts woorden aan elkaar kan lijmen loopt op schoenen zonder veter loze vormen zonder inhoud zijn vandaag de dag de norm maar wie met een moker beeldhouwt levert inhoud zonder vorm…

Ik moet vandaag weer aan het rijmen gaan, Maar als ik later dan het resultaat zie…. Wat ooit begon op een gedichtendag Verandert later dan in zelfbeklag.…

Ik ga mijzelf eens uitgebreid trakteren Op ‘aangeklede’ koffie met gebak. Geloof maar, dat ik ook een ‘glaasje’ pak, Vanwege tien jaar vormvast badineren. Van sleet op al mijn rijmsels nog geen spoor, Voorlopig ga ik dus nog even door.…

Zoals een eekhoorntje vergaart zijn nootjes in een gaatje in de aard' zoals hij ze dan later opeet en verhaart zo zorgen wij voor huis en haard en nooit zijn we van de kaart als de kaart verjaart en wordt bewaard Deze rijm heeft toch een staart want hoewel je nu verjaart blijf je evenveel steeds waard En ja, 't kan zijn, ooit word je wellicht…

Wij lopen niet op de klippen, wel hebben we wrijving gehad bij vlagen nat als `k weet niet wat golvend hoog als kippenvel Bij eb luidt hier de schippersbel en rust de mond niet achter blad de neus wel open houden schat want hoogtij kust het lippenstel Het huwelijksbootje is cliché daarmee sleepten vele dichten de diepte naar het oppervlak…

De taal doorbreekt geen wijfelbare wetten Al is hij in gebruik een kunst met blijken Een diep begrip eenvoudig te besmetten Op golven die de luchtkritiek verrijken Een eerlijk woord wordt letterlijk verwezen Naar marginale speelterreinen en de Geronnen regels worden slecht gelezen Opzij geschoven, zwakjes, onder ede Een ieder spreekt, een…

En daarmee tevens het omarmend rijm omarmen.…

Ooit probeerde ik in gedachten te rijmen. Een wirwar van woorden in mijn hoofd. Trachtte zinnen aan elkaar te lijmen. Ik raakte alleen maar verdoofd. Toen vonden mijn handen pen en papier. Het duurde echter nog wel even. Maar nu staat het toch echt hier, voor mijn ogen opgeschreven.…

Margriete Lief! mijn hart en wense van mijn leven*! Zo gij alleen niet* zijt mijn hoop en mijn vriendin, Of zo mijn harte brandt van iemand anders min*, Of zo ik heb mijn trouw* aan andere gegeven, Zo moet* ik nummermeer so lukkig zijn verheven*, Of* mijn vreugd’ zij vol pijn* en mijn begeert vol smart; Maar ben ik u geheel met lijf*, met…

Aº 1637 I. (OPSCHRIFT VAN BUITEN) De wereld is een schouwtoneel, Elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel. II. Geen kind de schouwburg lastig zij, Tabakspijp, bierkan, snoeperij, Noch generlei baldadigheid; Wie anders doet, wordt uitgeleid. III. Toneelspel kwam in ’t licht tot leerzaam tijdverdrijf, Het wijkt geen ander spel noch koninklijke…

Honkbal is mijn favoriete sport. Jarenlang was ik korte stop. Als slagman kwam ik iets tekort, mijn verreveldwerk was een flop. We kregen eens een nieuwe trainer, werkte met Amerikaans talent. Van oorsprong was hij een Wener, beslist een heel geschikte vent. Aan het einde van mijn loopbaan, zeg maar in mijn honkbalherfst, keek hij me zeer…

De oude straat is niet erg breed, toch splijt de avondzon 'm in twee delen: links mag het licht de wand nog strelen, maar rechts is de nacht al compleet. Dat zie je vanuit de zuidkant, maar kom je uit 't noorden wellicht, valt het omgekeerde in het zicht. Doch da's poëtisch niet relevant, want wat het meest zichtbaar wordt is het verlichte…

die ene ijsbloem verkillend van eenzaamheid beraamt zich tot bos…

O, vreemdeling, die onze taal bestudeert, Lees verder, ik wed dat mijn rijm je wat leert. 'k Hoop niet, dat de studie je tegen zal vallen. Zo zegt men bal—ballen, maar, ach! niet: dal—dallen. En 't enkelvoud, vreemdling, van koeien is: koe. Maar de boef draagt wel boeien, de drenkling geen boe.…

Bloed klopt in het uurwerk van de mij aangemeten tijd en visioen, het recht rein bronwater te tappen uit een ongeboren geheim, waarin de waarheid drinkbaar wordt uit de hiel en de ziel van de fles en taal, die toegang soms ontzegd zodat ik stilaan verder droom, misschien fataal uiteindelijk wel levensecht als een verse…

Dit gedicht is tweestrijdig zonder dat we overdrijven En het verlicht altijd wat om te beklijven Jouw rijmen vind ik nogal gedwongen Doe ik dus niet aan mee Heeft me nog nooit bekoord Zoals je ziet voldongen met twee heeft altijd één het laatste woord Dat stoort me buitenmate Al ram ik deze keer op rijm het slot door…

Een sinterklaasdichter te Vlijmen Liep laatst met de Kerstman te slijmen En wat men ook vindt Van Kerstman of Sint Ik kan dat niet met elkaar rijmen…

Wanneer ik denk aan u, die mij bemint, Bloeien bij ’t eerst ontluikende geluid Mijn schone rijmen naar elkander uit Tot elk geluid zich wonderlijk verbindt.…

waarom mag ik niet rijmen maar mag het wel van jou?…

Een limerickdichter in Vlijmen dacht, toen er niets meer viel te lijmen: 'Hoe moet ik Chirac, George Bush en Hussein in vredesnaam met elkaar rijmen...'…

Ik rijm en dicht het aller allerbest in droefenis. Ik hoop dus van ganser harte dat dit mijn aller aller laatste versje is.…

Een sinterklaasdichter te Vlijmen Liep laatst met zo’n kerstman te slijmen En wat u ook vindt Van kerstman of sint Ik kan dat niet met elkaar rijmen…

Een beginnend dichter uit Nuenen Die kon nog niet zo goed rijmen Toen dacht de slimmerik Ik maak een limerick Maar met het ritme kon hij ook niet zo goed overweg…

mijn ideale gedicht bestaat uit twee woorden mag desgewenst wel een beetje rijmen ook maar zonder kan best wat mij betreft…

Als ik nu kon dichten, Zou ik rijmen, Over je prachtig bruine ogen en je lieve gezicht. Maar ik lig hier naast je in het donker. En schrijf geen letter zonder licht.…

* Waar gevels wit gekalkt zijn en schaduw vrijt met licht, daar vindt stilte haar rijm en kent zwaarte geen gewicht. *…

dit is een zinloos vers het biedt geen troost of verlichting van je pijn slechts trieste woorden die niet rijmen op door tranen bevlekt papier…

hij ziet in haar het onbeschreven blad en laat de regels vrij en vloeiend rijmen door vingertop beheerste woordenschat graveert in haar zijn warme hartsgeheimen…

Met stevig krakeel Blaast de dichtende kikker Zijn valse rijmen Genocide daar Droomt hij nu erg graag vaak over, Zwaar verongelijkt…