3503 resultaten.
Bij de rivier
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 167 Het is alsof ze de dood hoort fluisteren
nu ze hier is, bij de rivier, die luistert
naar haar woorden van stilte en verleden
en in haar verdriet woont een mysterie
vol eenzaamheid en wereldleed
een gezelschap van droevige mensen
op weg naar niemand, nergens is er leegte
de leeghoofden hebben de ruimte verdoofd
met nog meer verdriet van droeve…
Aan de rivier...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 144 werd een spel
van kennen en herkennen
van tellen
en hertellen
van taal en verhaal
Wij zitten
aan de rivier
diep in jouw jas
gedoken
aan niets heeft
het ons ontbroken
Nog stroomt er
die rivier
en vloeiend.…
Rivier,
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 153 je stroomt bijna over
van wilskracht
in de morgen, in de middag,
in een kerstnacht
verscheep je, en voedt, vrij
van weeklacht
duizend jaren, zonder maren,
dat mag aandacht…
Rivier
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 127 Door het als door een god geschapen landschap
meandert een smalle rivier
zij voedt de bloemen, het gras langs de kant
zij voedt het koren op het land
kinderen spelen graag in het water
zo maken zij een herinnering voor later
kikkers kwaken het uit
wat voor de een puur lawaai is
is voor de ander een pure symfonie
een door de natuur gegeven…
De rivier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 161 achter
Terugblikkend is er kort noch lang
Zoete, zure, zoute, bittere uren
Ze vervliegen allemaal 1 voor 1
Nu ik groter ben vertelt de rivier wat
zij nog lang na mij zal blijven zeggen
Soms fluisterend soms ruisend:
Het is niet de tijd die vergaat…
de rivier
gedicht
3.0 met 14 stemmen 16.323 uit al haar armen brandt de rivier onder de rotsen
en onder de kleine zon boven de bossen
spuwt naar tellurische wortels naar de staart van de wolk
en met gesperde muil dwars door deinende scherven zij zwermt
met grillige warmte over de wereld
de duisternis dicht bij haar buik buigen gulzige bloemen
en daar is een hol en een poel en het kraken…
Rivier
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 97 Mijn tranen blijven altijd hier,
ze volgen de rivier verder niet.
Geen kabbelend waterplezier
zal mijn ogen weer doen stralen
en hen, betraand, troostvol drogen.
Mijn tranen zullen de zee niet halen,
ze blijven voorgoed ruisen in mij,
daar waar zij stromen mogen,
blijf jij altijd in mijn hart nabij.…
Rivier
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Water,
elke druppel is rivier.
Volg niet het water, maar volg dé Rivier.
Want Hij is Alles in allen.
En allen in Een.…
Rivier
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 56 Veelvuldig in de rivier geweest – ontelbaar vele keren.
Nooit opgeslokt, nooit reddeloos ver weggedreven.
Steeds weer behouden herleid naar vertrouwde oevers.
De parallelle belijning van een kronkelend bestaan.
Veelvuldig ook in mij geweest – ontelbaar vele keren.
Op haar beurt vrijelijk door mijn lijf gestroomd.…
De rivier
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 76 , ik toon je de heuvels en de dalen
En in storm en wind, kun jij mijn bedding zijn, wij zijn voor altijd samen
En zo begon de reis, van verleden naar heden, van droom naar echt
Wij zoenden, huilden, dansten en kwamen van gisteren in vandaag terecht
Lieve rivier, vrees niet voor morgen, volg je gevoel en daarmee je loop
En kun je ’s nachts niet…
Bij de rivier
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 70 wind en met het varen
de rivier brengt zo de ziel tot leven
je gaat het lezen, omdat het er staat
jouw naam, jouw naam, alleen jouw naam
op het bankje leest de nacht jouw naam.…
Intieme kameraad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 244 rivieren vol lust
zee van zilte projectie
daar waar je leefde
veranderde het landschap
was de maanspiegel
alleen in een droom.…
haveloos vertrokken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 102 Ik ga op reis ik ga op reis
Ik ga op reis en ik neem mee
Een korrel zand voor de woestijn
Een druppel water voor de zee
Ik ga op reis ik ga op reis
Ik ga op reis en ik laat gaan
Mijn stukgeslagen wanen
Mijn oud kleingeestige bestaan
Ik ga op reis ik ga op reis
Ik ga op reis en ik neem mee
Wat zonlicht van de zomer
Die wij leefden met…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Sami
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 158 Sami doen het samen
door Arctische kou
onder dwang
Strijden tegen kille
krachten, die heel vaak
is heel wrang
Gezichten doen sterven
verweerd, maar heel sterk
echt nooit bang…
Een klein onschuldig riviertje
hartenkreet
1.0 met 11 stemmen 1.299 De rivier grijpt zijn kans,
hij wordt breder,
nog sneller...
Maar net iets te snel misschien..?
Zo rustig, klein begonnen,
nu een grote, sterke rivier,
niemand kan 'm meer tegenhouden,
alleen hijzelf zou kunnen stoppen...…
Schijnaanpassing
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 423 In de stalen rivier van jou geest
stroomt het water niet meer.
Vervuild door de schijnaanpassing
die je leven is.
Zwemmend met de stroom mee
om niet te verzuipen, aangepast
aan de golfslag van het water.
Maar afgesneden van de oever.…
Aan de Dommel
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 216 hier stroomt onze trots
al in de Oude Vrijheid gekend
door haar wederkerende loop
en sponzig ademend water
een levende ader
als weerbare kracht erkend
is veelzijdig en uitdagend
draagt haar schoonheid
waardevol op weg naar later…
onder water
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 76 De rivier buiten
zijn oevers weiland onder
water meeuwgeschreeuw…
Huilen de grotten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Tijd is als de
stroom van een rivier
van begin tot het eind
voor altijd in volle vaart
in beweging
weer of geen weer
op weg van bron
naar de tijd van leven
die niet meer telt
terwijl besef verdwenen
is, vliegt de tijd maar door
Gegeven tijd
die wij slechts willen vullen
net als de grotten die
verweven met jouw schoonheid
in de nacht…
Stroomafwaarts
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 163 en een dag,
als een zomerse vlinder in vlucht
Nectar
is overal te vinden,
we laven ons aan nieuwe dromen
De rivier meandert
naar oorden
waar droom en daad samenstromen…
Meanderen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 185 er is een rivier
blijven stromen
en aftakkingen
gaan hun eigen weg
zij sijpelen
langs verboden plaatsen
waar ze niet
horen te zijn
krijgen eindelijk klein
waar ze al jarenlang
op jagen
het geweten van dit water
heeft blijkbaar geen grens
kan zoiets
gemakkelijk dragen…
Binnenwater
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 we komen in onze toekomst aan
treden buiten oevers
verkennen het land dat zich
altijd in vlakte verschool
dat zich binnendijks veilig waande
voor de bocht in de rivier
de stroming houdt voet bij stuk
van hoog naar laag
beneden wacht de zilte moederzee
oneindig gestaag
nu we de stal ruiken, horen we de
branding ruisen
we verlaten…
rivierarm
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 het leek op toeval
of een bekend gelaat
dat van een glooiend dal
in weelderige weldaad
uit onverklaarbare lucht
vliegt een eend tegemoet
kalme spiegel, zachte zucht
dicht bij rustend gemoed
de tijd lijkt eeuwen geleden
water, ver weg van hier
met lijf en leden afgesneden
och arme, oude rivier…
Langs de rivier
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 65 Lint van helderblauw
versiert het groene landschap
verdrinkt in de zee
Hoe ontspringend zij is om kronkelend zich
een weg te banen door stad en land op hetzelfde moment
worden iedere bezoeker of voorbijganger met open armen ontvangen
door haar schilderachtig getooide oevers, menig helder op het netvlies geschreven.
Dat reflecties van het…
Shenandoah
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 63 Ook ik krijg last van stikstof alg en wier
Al blijf ik een bijzondere rivier
SHENANDOAH (3)
In koude winters kon je bijverdienen
De Canadese boer werd voyageur
Zwaar werk voor tijdelijke bedoeïenen
Al bracht het vrolijkheid en geld en kleur
Bont was van groot belang toen in die dagen
Dat gold voor vacht van bevers des temeer
De kano…
Mag ik even reizen ...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 649 Ik steel even de tijd
voor mezelf
en reis uit de realiteit
van elke dag.
Ik zoek
onbekende werelden op
en droom
van verre sprookjeslanden,
voor de dag
weer verder mag.
Ik geloof in
roze rivieren
en paarse rotsen,
in zachte armen
die me herkennen,
in zilveren ogen
die naar me toe rennen.…
al de dagen
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 1.385 alles heeft bewogen
tot ik schaduw werd
in jouw gezwollen
rivier
------------------
illustratie: Beeldentuin Dehullu 2008
kunstenaar: Jan Ketelaar
.…
September, blauwe zondagmorgen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 128 Net nog geen winter,
maar toch al geborgen wentelt de
Wereld zich voor zijn winterse reis.
Over de velden dwarrelen de bladeren,
Maken de rivieren zich op voor het
Kruiend ijs. Het groen is reeds gevallen
In grote getallen; onder de bomen tovert
Zich een waar kleuren paradijs.…