Alle inzendingen over roodborstje OR hemelblauw OR onbehagen

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

De glans van mijn pijn bederft de eetwaar En de hoop die spartelt in het achterhuis De opstand is te vroeg uitgebroken De meineed nog te vers en onversneden De schildwachten steken de rivier over Het hout is droog, de takken scherp De rovers weigeren zich over te geven Uit hun handen valt een lege vaas Het was midden november en het water…

Feodosia òù-1 Starend uit het raam Zie mijn einder voorbij Grijs de kleur vervaagd Grijpt leed onverbiddelijk Gruis gedoogd doet gelden Gestaag voortgang lotende Gebogen onder schraal Ondergaan het zelde lot Onmacht in deze vereent De kreet uit duizend kelen Ijl en nimmer gehoord Weet onbehagen te verdelen -------------------…

Blijft het bij u ook zo knagen, Het gevoel van onbehagen. U lijdt dan aan het feit Van ontevredenheid Op doordeweekse dagen. Daarom vraag ik U zich op za en zondagen Aangenaam gesteld te gedragen.…

siddertak trippeltrap kijk het roodborstje is teruggekeerd misschien is het een ander misschien is het niet weg geweest toch zeggen wij HET roodborstje is er weer snikkikkend in de dwarrelblaren…

(Dit schreef ik voor een lieve vrouw) Roodborstje Elke keer zat het roodborstje in de tuin. Samen genoten we ervan, daar is nu helaas een einde aan gekomen. Het roodborstje huppelde heel vaak voorbij. Het maakte ons heel erg blij en deed ons goed.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

de kou tikt op de ramen hoor hoe de hemel schreit en haar aarde bedekt met witte tranen kil haar gemoedstoestand, omringd door stilte die zachtjes door de pijn snijdt brandt binnenin het verlangen naar immense rust…

Hemelblauw Zonnelicht Ontluikend groen Bloesemtooi, Lenteseizoen Wat ben je mooi…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

voor ons roodborstje is de pot met pindakaas hemel op aarde…

een roodborstje maakt op zijn tak, van zijnen tak…

het onbehagen verdunt gedachten, verdringt levensgeluk lelijk decor in 't bestaan dwars door het plezier heen het onbehagen schept 'n klimaat waarin een vonk tot vuurzee leidt opstand der Belgen begon na een bezoek aan de opera het onbehagen waarvan de oorzaak doorgaans in de taboesfeer beukt hoog tegen de dijken van natie's tolerantie…

Verstrengeld in onbehagen mijn hart herkent zijn ritme niet meer verdwaald met zoveel vragen antwoorden onvindbaar in een kille atmosfeer Verstrengeld in onbehagen verlamming op een voetstuk constante onrust is aan het knagen een speld in een hooiberg van geluk Verstrengeld in onbehagen leven in een eeuwige ijstijd helder denken is aan…

Een roodborstje op zijn best een winters terrasje en sneeuwvlokjes doen de rest…

In een oude boom een roodborstje op de tak rust uit van de dag.…

Een roodborstje tjuikt in een donkere cypres naar het eeuwig licht.…

Ik veeg het tuinpad, word voortdurend achtervolgd door een roodborstje.…

het sneeuwtapijt laat sporen na een roodborstje en de kat ze kunnen het niet ontkennen dat ze er even waren... de kat lag nog te loeren het roodborstje zag ik wegvliegen een gebeuren, een verhaal spontaan ontstaan... in 't wit van de natuur!…

lage winterzon, vanuit verdorde struiken klinkt een roodborstje…

in hun aanwezigheid draag ik een manteltje van onbehagen woorden die afwezigen kwaadmoedig bespotten andermans muizenmankementen worden opgeblazen tot olifantsproporties mijn manteltje knelt onbehaaglijk, onverdraaglijk na mijn vertrek ben ik, afwezig, weerloos, aan de beurt…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Mijn dag is goed als jij me groet wanneer ik zit ’t ontbijten. Schrik toch niet zeg nee, vlieg niet weg want heus, dat zou mij spijten! Je borst is rood je bent niet groot je oogjes zijn net krenten. Je kopje scheef ja ik beleef weer heerlijke momenten! Werk ‘k in de tuin zie ik je kruin je hipt me voor de voeten. Blijf maar heel…

Een buurtbewoner van twee vogelhuizen verderop als vondeling onder het raam ze wou waarschijnlijk zonder te tikken binnen komen één geluk haar borstje was altijd al rood…

er schuilt een roodborstje in mijn tuin en ik heb hem een huisje gemaakt met een tafel en een stoel een bord om van te eten wat takjes voor een nest en een deur voor mijn geweten zodat hij open kan en dicht omdat er hier geen zekerheid woont van blijven of vertrekken…